มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 941

“ใช่ครับนายน้อย! ทำไมเหรอครับ?"

บอดี้การ์ดรู้สึกสับสน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมนายน้อยถึงจู่ ๆ ก็ถามออกมาแบบนั้น

คาเลบแสยะยิ้ม “ไปทางไหนล่ะ? ถ้าพวกเขาไปเดินเล่น ก็ไม่น่าจะไปไหนไกลนะ พวกเขาไม่ควรเดินไปไกลขนาดนั้น ในเมื่อมันยากมากที่จะได้ผู้หญิงคนนั้นมา ดูเหมือนว่าเราต้องเรียนรู้ที่จะแบ่งปันสินะ!”

"แบ่งปันงั้นเหรอครับ?"

บอดี้การ์ดที่อยู่ตรงหน้าของเขามองหน้ากัน ทุกคนล้วนสับสน

“ไม่ต้องคิดเยอะ บอกฉันมาว่ามันไปทางไหนก็พอ!”

คาเลบพูดขึ้นมาอีกครั้ง

“พวกเขากำลังเดินไปที่ถนนคอร์นฟลาวเวอร์ ใช่แล้ว ที่นั่นมีถนนดัง ๆ มากมาย ที่ดึงดูดเหล่าคนรวยได้เพียบ มีย่านหรูมากมายแถว ๆ นั้น แถมยังมีคฤหาสน์อีกหลายหลังอีกด้วย!”

บอดี้การ์ดคนนั้นตอบกลับไป หลังจากที่เขาครุ่นคิด “ผมว่า มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะไปเดินเล่นที่วอลซ์สตรีท!”

"ก็ได้ เข้าใจแล้ว ไปซะ ไปพักผ่อน แล้วดูแลเจคด้วยล่ะ ถอนเงินในบัญชีให้เขาไปสักหนึ่งล้านเหรียญ แล้วแบ่งให้คนที่บาดเจ็บซะ พักผ่อนกันดี ๆ ล่ะ!”

คาเลบเอ่ยคำสั่ง ก่อนจะเลือกบอดี้การ์ดสามสี่คน แล้วขับรถออกไป

“นายน้อยคาเลบ เราจะไปไหนกันเหรอครับ?”

บนรถ บอดี้การ์ดคนหนึ่งถามขึ้นมา

คาเลบยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันก็จะไปหาพีซน่ะสิ!”

“เหอะ แปลกใจจริง นายน้อยควินตัน มาเอาไรที่นี่ล่ะ? ไม่คิดเลยนะว่าจะได้เห็นวันนี้ วันที่นายมาหาฉันน่ะ!”

พีซเหมือนหมูจริง ๆ แก้มอ้วน ๆ ของเขา มีสีแดงระเรื่อ

แต่เขาก็มีสาวสวยเซ็กซี่สองคนอยู่ข้าง ๆ ดวงตาของเขาหรี่ลง ก่อนจะยิ้มออกมา เห็นได้ชัดว่าเขากำลังมีความสุข

ดูเหมือนว่าคาเลบจะอยากได้อะไรแบบนี้ เขานั่งลงข้าง ๆ เขา ก่อนจะยิ้มออกมา “คุณนี่ละมุนละไมจังเลยนะ นายน้อยแชฟฟ์แมน ยังเช้าตรู่อยู่เลย แต่คุณก็มีสาว ๆ สวย ๆ เคียงข้างแล้ว จิ จิ น่าชื่นชมจริง ๆ !”

"งั้นเหรอ?"

พีซอึ้งไปเล็กน้อย เขาผลักผู้หญิงคนนึงเบา ๆ ก่อนที่เธอจะสะดุดไปด้านหน้า “ทำไมไม่ลองเล่นดูล่ะ? นายก็เป็นแขกของเราแล้ว ในเมื่อนายมาถึงที่นี่ แน่นอน ฉันก็ต้องแสดงความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อยู่แล้วสิ!”

คาเลบถึงกับพูดไปออกไปครู่นึง แต่เขาก็ลูบแก้มผู้หญิงคนนั้นพลางหัวเราะ “สาวสองคนนี้สวยจริง ๆ ทั้งร้อนแรงและเย้ายวน แต่พวกหล่อนขาด…ประกาย” เขากล่าวพร้อมยิ้ม “ฉันพบสาวงามเมื่อสองวันที่ผ่านมา พวกเธอเป็นสมบัติในขุมทรัพย์ของจริง ทั้งร่างกาย ใบหน้าของพวกเธอ และประกายที่แสนสง่างามของพวกเธอ เหอะ สาวสวยของคุณสู้อะไรพวกเธอไม่ได้เลยสักนิด!”