มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 955

ใครก็ตามที่มีความสามารถในการต่อสู้เทียบเท่าราชาสงครามคงไม่อาสามาเป็นบอดี้การ์ดแน่นอน ดังนั้นชัดเจนเลยว่าอีกฝ่ายแกล้งทำเป็นราชาสงคราม แต่จริง ๆ แล้วเขาอาจจะกลัวและเพราะอยากรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองจึงไม่อยากยอมรับความอ่อนแอ ดังนั้นเขาจึงขอให้ไมล์ สโตนเข้าไปเพื่อที่จะติดสินบนให้ไมล์ และไมล์จะช่วยให้เขาพ้นจากปัญหา

“เฮ้! ฉันเป็นถึงราชาสงครามห้าดารา และนายกำลังบอกให้ฉันเข้าไปพบเขา? แน่ใจนะ?”

ไมล์พ่นลมหายใจออกมาอย่างเยือกเย็น สีหน้าของเขาแสดงความขุ่นเคืองออกมา

“ไอ้หนุ่ม รีบ ๆ ไปบอกให้หัวหน้าของแกออกมา ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกซะ!”

ฮันเตอร์หมดความอดทน เขาก้าวออกมาข้างหน้า บีบคอบอดี้การ์ดและยกเขาลอยขึ้นสูงกลางอากาศ

ฮันเตอร์คิดว่าบอดี้การ์ดจะกลัวจนฉี่ราด แต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้แสดงอาการกลัวออกมาเลย เขาจ้องฮันเตอร์ด้วยสายตาน่ากลัว “ถ้าอยากจะฆ่าก็ฆ่า แกคิดว่าฉันกลัวตายเหรอ แต่ฉันอยากจะบอกแกว่า ถ้าแกฆ่าฉัน พวกแกทุกคนจะต้องเสียใจในภายหลังแน่ และพวกแกทุกคนจะต้องชดใช้ชีวิตให้ฉันด้วยชีวิตของพวกแก!”

“ฮันเตอร์ อย่าฆ่าเขา!”

ความกล้าหาญของบอดี้การ์ดทำให้ไมล์ได้สติขึ้นมา บางทีมันอาจจะไม่ง่ายอย่างนั้น

หลังจากที่สั่งฮันเตอร์ไม่ให้ฆ่าบอดี้การ์ด ไมล์ก็พูดกับบอดี้การ์ดว่า “พาฉันไปหาหัวหน้าของแก ถ้าเขาเป็นแค่กุ้งที่ไร้ประโยชน์ ฉันจะฆ่าเขาทันที ฉันเกลียดเวลาที่มีคนมาโกหกฉัน!”

จากนั้นฮันเตอร์ก็วางบอดี้การ์ดลง

“เชิญเข้าไปด้านใน!”

บอดี้การ์ดจ้องฮันเตอร์เขม็งอีกครั้ง จากนั้นก็พาเพียงไมล์เท่านั้นเข้าไปในเขตที่พักพร้อมกันกับเขา

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ไมล์และบอดี้การ์ดก็มาถึงลานบ้านใต้ต้นไม้ใหญ่ พวกเขาชายคนหนึ่งกำลังเพลิดเพลินกับสายลมและดื่มชาอยู่ตรงนั้น เขาอายุประมาณ 40 หรือ 50 ปี

“เฮ้ยยย!”

“ฮ่า ๆ ไม่อยากต่อสู้หรืออยากจะฆ่าจะอาจารย์ของฉันแล้วใช่ไหม?”

สกายเลอร์ตะโกนถามออกมาเมื่อเห็นท่าทางของไมล์

“จะไม่มีการต่อสู้ ไม่มีการเอาชีวิตอาจารย์ของพี่อีก! ที่ผมมาวันนี้ก็เพราะผมกับฮันเตอร์สนิทกันมาก นั่นจังเป็นสาเหตุเหตุผลที่ผมคิดจะช่วยเขา อันที่จริง หลานชายของเขาไม่ใช่คนมีดีสักเท่าไหร่หรอก พวกเราทุกคนรู้ดี!”

ไมล์โบกมืออีกครั้งแล้วพูดต่อว่า “เดี๋ยวผมจะออกไปข้างนอกและบอกให้พวกเขากลับไป”

“ก็ดี ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ต้องทำอะไรแล้ว!”

สกายเลอร์แสยะยิ้มและยืดหลังตรง “อันที่จริง ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้ต่อสู้มันก็นานมากแล้ว ฉันไม่ชินเลยจริง ๆ ดูสิ มือของฉันสั่นเพราะฉันไม่ได้ต่อสู้มานาน!”