มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 983

อย่างไรก็ตาม คำเตือนของธิอันน่าไม่ได้เข้าหูเฟนด์เลยด้วยซ้ำ “ผมรู้” เฟนด์พูด “ครอบครัวของพวกเขาเป็นชนชั้นสูงระดับที่สามสินะ ใช่ไหม? ผมไม่ค่อยสนใจตระกูลชนชั้นสูงระดับที่สามอะไรนั่นเท่าไหร่ คุณก็เห็นแล้วนี่ ว่าผมไม่กลัวราชาสงครามเจ็ดดาราด้วยซ้ำ ทำไมผมต้องกลัวตระกูลชนชั้นสูงระดับสามนั่นด้วยล่ะ?”

“ไม่ ฉันเกรงว่าครอบครัวเขาจะมีอะไรมากกว่านี่คุณคิดน่ะ”

ธิอันน่าส่ายหัวอย่างไม่มีใครคาดคิด “ใช่ ตระกูลแวกเนอร์เป็นชนชั้นสูงระดับที่สาม แต่ลูอิซา โลว แม่ของดีแลน เป็นตระกูลที่ทรงพลังของกลุ่มอำนาจใต้ดิน ตระกูลนี้แข็งแกร่งมาก แต่พ่อแม่ของลูอิซา ไม่ชอบพ่อของดีแลน และไม่ยอมรับพวกเขา เพราะงั้น พวกเขาไม่ได้สนใจลูอิซามากนัก ความสัมพันธ์ของพวกเขาค่อนข้างแย่ และแทบจะไม่ได้ติดต่อกันเลย”

ธิอันน่าหยุดไปครู่นึง ก่อนจะอธิบายต่อ “ไม่อย่างไรก็ตาม ดีแลนยังคงเป็นหลานพ่อแม่ลูอิซา ฉันเชื่อว่าพวกเขาต้องสนใจเรื่องนี้แล้วไม่ปล่อยมันไปเฉย ๆ แน่ ๆ เพราะมันเป็นเรื่องที่รุนแรงมาก ๆ ”

สีหน้าของเฟนด์ดูเคร่งขึมขึ้นเล็กน้อย เมื่อเขาได้ยินคำพูดของธิอันน่า “ไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าไอ้ขยะนั่นจะมีญาติแบบนั้นด้วย แต่ผมก็ไม่ค่อยชอบพวกมหาอำนาจใต้ดินอยู่แล้ว ฮ่าฮ่า! มันไม่สำคัญอะไรหรอก ถ้าพวกเขาจะไม่ทำให้เรามีปัญหา เดี๋ยวผมจะสอนบทเรียนให้พวกมันเอง ถ้าพวกมันพยายามจะทำอะไรตลก ๆ น่ะ ”

ธิอันน่ารู้สึกกังวล กับท่าทีของเฟนด์ เธอพูดต่อทันที "เฟนด์ ฉันรู้นะ ว่าคุณแข็งแกร่งมาก แต่คุณไม่รู้ว่าตระกูลลับมหาอำนาจนั่นยิ่งใหญ่ขนาดไหน ไม่ใช่เพียงแต่มีคนเยอะนะ แถมยังมียอดฝีมืออีกมากมายด้วย ที่สำคัญไปกว่านั้น พวกเขาไม่ใช่มหาอำนาจจากเมืองนางแอ่น พวกเขาเป็นมหาอำนาจที่นาเกรงขามจากเมืองจิน!”

“ผมว่าพวกเขาไม่น่ามาจากเมืองจินหรอกนะ!” ธิอันน่าเดาว่าเฟนด์กลัวเรื่องที่เธอเพิ่งพูด แต่เขาเพียงแค่ประหลาดใจไปครู่นึงเท่านั้น ก่อนที่ท่าทีของเขาจะดูอ่อนลง ใจเย็น และเป็นปกติในที่สุด “ไม่เป็นไรหรอก ไม่ว่าพวกเขาจะมีอำนาจขนาดไหน ทุกอย่างก็จะเป็นอย่างที่มันควรเป็น ผมทำร้ายดีแลนไปแล้ว และผมก็ถอยไม่ได้ นอกจากนั้นแล้ว คุณคิดว่าจะมีอะไรเลี่ยนไปรึเปล่าล่ะ ถ้าผมไปขอโทษพวกเขา? พวกเขาต้องฆ่าผมอยู่แล้ว”

"ถูก!"

ลาน่ายิ้มอย่างขมขื่น ก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ สาว ๆ เข้าไปก่อนเลย ไม่ต้องห่วงล่ะ แล้วไม่ต้องโทษตัวเองด้วย เฟนด์เป็นคนตัดสินใจเองที่จะทำให้อีกฝ่ายเป็นขันที มันเกิดขึ้นแล้ว งั้นก็ปล่อยมันไปเถอะ”

“ก็ได้...เราจะกลับบ้านกัน ตอนนี้” เบลคมองไปที่เฟนด์ ก่อนจะเดินไปยังประตูที่นำไปสู่วิลล่าของเธอ กับธิอันน่า

“ฉันอยากพบนายท่านของนาย” วอลเตอร์พูดกับบอดี้การ์ดคนหนึ่งอย่างเคร่งขรึม

“ฮ่าฮ่า! เราเห็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้แล้วล่ะ คุณสู้นายท่านของพวกเราไม่ไหวหรอก ดีแค่ไหนที่เขาไว้ชีวิตคุณ คุณพยายามสร้างปัญหาอีกรึไง?”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งยิ้มอย่างเคร่งขรึม พลางแนะนำเขา “คุณควรไปซะ"

"ไม่ ฉันไม่ได้มาสร้างปัญหา ฉันคนเก่าได้ตายไปแล้ว ฉันขอบคุณนายท่านของนายมากที่ไว้ชีวิตฉัน ชีวิตของฉันก็เป็นของเขาแล้วตอนนี้ ฉันยินดีที่จะรับใช้นายท่านของนาย” วอลเตอร์ป่าวประกาศออกมาอย่างจริงจังและเด็ดเดี่ยว