มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 997

วันต่อมา ตระกูลบางตระกูลที่ได้รับบัตรเชิญให้เข้าร่วมงานประมูลลับนี้ไม่ได้สนใจเกล็ดมังกรเลย และบางตระกูลก็คิดว่ามันเป็นเรื่องหลอกลวง ดังนั้นตระกูลที่มีชื่อเสียงจำนวนมากพวกนั้นจึงไม่ได้ไปที่คฤหาสน์หลังใหญ่นอกเมือง

แต่ตระกูลส่วนใหญ่ที่อยากค้นหาความจริงเรื่องเกล็ดมังกรที่ได้รับบัตรเชิญ พวกเขาพาบอดี้การ์ดสองสามคนตามไปด้วยและไปที่คฤหาสน์หลังใหญ่นอกเมือง

ผู้คนต่างมารวมตัวกันที่นอกคฤหาสน์มากขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าของคฤหาสน์ยังไม่ได้เปิดประตู แต่เจ้าของกลับให้รออยู่ด้านนอกคฤหาสน์

“ใครเป็นคนจัดงานประมูลครั้งนี้? ผู้จัดงานให้พวกเราทุกคนรออยู่ด้านนอกและไม่มีแม้กระทั่งที่นั่งให้เราได้ยังไง! ช่างอวดดีจริง ๆ!”

ชายชราคนหนึ่งจากกลุ่มคนบ่นออกมาอย่างหงุดหงิด

“นั่นน่ะสิ! ผู้จัดงานส่งบัตรเชิญให้เราแค่สามใบ แล้วบอดี้การ์ดของฉันจะเข้าไปได้ยังไง? มีแค่หกคนเท่านั้นที่เข้าไปได้!”

ชายวัยกลางคนอีกคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ชายชราก็อดไม่ได้ที่บ่นออกมาเสียงดัง เขาพาบอดี้การ์ดมาด้วยหลายคนเพื่อมาคอยคุ้มครอง เรื่องนี้มันทำให้เขาอารมณ์เสีย

“นี่ นายน้อยนอร์ตัน ดูนั่นสิ! นายเห็นสาวสวยคนนั้นไหม? ฉันไม่เคยเจอเธอมาก่อนเลย เธอน่าสนใจนะว่าไหม?”

อีกด้านหนึ่งของกลุ่มคน มีนายน้อยหนุ่มรวย ๆ รวมตัวกัน ซึ่งทำท่าทางเย็นชาและยืนสูบบุหรี่อยู่ หนึ่งในนั้นสังเกตเห็นลาน่าท่ามกลางฝูงชน ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เธอโดยไม่หันไปไหนเลย

นายน้อยนอร์ตันมองไปยังทิศทางที่เพื่อนของเขาชี้ ดวงตาของเขาก็เป็นประกายขึ้น “โอ้พระเจ้าช่วย! รูปร่างของเธอคนนั้นช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ! ดูต้นขาเรียวแต่อวบอิ่มนั่นสิ ฉันพนันได้เลยว่าผู้ชายทุกคนต้องชอบเธอแน่!”