มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1009

จากนั้นเจอรัลด์ก็โทรหามิสตี้เพื่อยกเลิกแผนทานมื้อเที่ยงของพวกเขา ท้ายที่สุดแล้ว การจะได้ข้อมูลเพิ่มเติมจากเคเลปนั้นก็เป็นสิ่งสำคัญอย่างแรกของเขาอย่างแน่นอน

“หืม? เขาจะมาด้วยไหม?” ลิเดียถามอย่างประหม่าทันทีที่มิสตี้วางสายโทรศัพท์

“เขาอาจไม่เต็มใจที่จะมาร่วมกับพวกเรา เพราะเธอทำให้เขากลัวมากก็ได้…” มืสตี้ตอบกลับด้วยโทนเสียงผิดหวังเล็กน้อย

“นั่นก็เยี่ยมไปเลยที่ได้ยินแบบนี้! ยังไงซะ ตอนนี้เขาก็ไปให้พ้น ๆ ซะที เจมี่บอกว่าพวกเราจะทานมื้อเที่ยงกันที่โรงแรมโลแกน แกรนด์! แบบนั้นพวกเราก็จะได้ชมดูรอบ ๆ โรงแรมที่ดีที่สุดในจังหวัดโลแกนได้ในเวลาเดียวกันไง!” ลิเดียส่งเสียงเชียร์อย่างตื่นเต้น ขณะที่มิสตี้พยักหน้ากลับอย่างขมขื่น

อย่างไรก็ตาม เมื่อมาถึง พนักงานเสริฟ์ที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าได้หยุดพวกเขาไว้

“ขออภัยด้วยครับ แต่มีคนจองโรงแรมโลแกน แกรนด์ทั้งหมดไว้ในวันนี้แล้ว พวกเราเกรงว่าคุณจะต้องเลือกร้านอาหารอื่นเพื่อทานมื้อเที่ยงกันแล้วครับ ขออภัยจริง ๆ นะครับ” พนักงานกล่าว

เมื่อได้ยินแบบนั้น ลิเดีย ที่ก่อนหน้านี้ค่อนข้างกระตือรือร้นที่จะทานอาหารที่นั่น ก็กลายเป็นผิดหวังในทันที เนื่องจากความตื่นเต้นก่อนหน้านี้ของเธอ เธอจึงเตรียมที่จะถ่ายรูปของการตกแต่งภายในของโรงแรมผ่านโทรศัพท์มือถือของเธออีกด้วยซ้ำ! แต่เมื่อคิดว่าพวกเธอจะลงเอยด้วยการถูกห้ามไม่ให้เข้าไปนั่นล่ะก็!

“สำหรับคนที่จองทั้งโรงแรมไว้…จะมีผู้เข้าร่วมกี่คนกัน? ด้วยโรงแรมที่กว้างใหญ่เช่นนี้ จะมีที่นั่งสำรองอย่างแน่นอน ใช่ไหม?” ลิเดียถาม

อย่างไรก็ตาม พนักงานเสริฟ์ตอบสนองโดยการส่ายหัว

เมื่อเห็นแบบนั้น เธอจึงถอนหายใจก่อนจะกระทืบเท้าด้วยความโกรธ ขณะที่เธอพูดขึ้น “ช่างน่ารำคาญจริง!”

“ไปที่อื่นกันเถอะ…มื้อเที่ยงก็คือมื้อเที่ยง ไม่ว่าพวกเราจะทานมันที่ไหนก็ตาม” มิสตี้แนะนำ

เมื่อเห็นพ้องต้องกัน จากนั้นกลุ่มก็เริ่มออกไปจากสถานที่ แม้กระนั้น ลิเดียเองก็เอาแต่หันกลับไปมองที่โรงแรม โดยไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าใครบางคนได้จองทั้งสถานที่ไว้แล้ว

ไม่นานหลังจากนั้น รถหรูหลายคันก็เห็นได้ว่ามาหยุดอยู่ตรงทางเข้าของโรงแรม

เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด ลิเดียจำบุคคลร่ำรวยและมีเกียรติทั้งหมดจากจังหวัดโลแกนได้ในทันทีขณะที่พวกเขาก้าวออกมาจากรถ เมื่อทำให้แน่ใจว่าไม่มีรอยยับบนสูทของพวกเขา กลุ่มผู้มีเกียรตินั้นก็ดูเหมือนว่ากำลังรอใครบางคนอยู่

“ฮ เฮ้! ดูนั่นสิ! นั่นคือคุณแซนเดอร์ เลิฟเวลล์ ไม่ใช่เหรอ? ประธานของตระกูลเลิฟเวลล์ใช่ไหม?” ลิเดียกระซิบด้วยความประหลาดใจ

เมื่อมองไปยังทิศทางที่ลิเดียเพ่งมอง ไม่นานมิสตี้ก็พยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “แน่นอนว่าเป็นเขา เช่นนั้นก็เป็นปะธานเลิฟเวลล์ที่จองทั้งโรงแรมไว้สินะ! นั่นก็อธิบายทุกอย่างแล้ว! ถึงอย่างนั้นประธานเลิฟเวลล์ไม่เคยจัดมื้ออาหารใหญ่เช่นนี้มาก่อนเลยในช่วงสิ้นสุดของงานแลกเปลี่ยนสมบัติก่อนหน้านี้…นี่หมายความว่ามีความเป็นไปได้ที่แขกคนสำคัญมากจะมาที่นี่!”