มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1016

ซาเวียดิ้นรนด้วยแรงทั้งหมดที่เธอทำได้ และจัดการหลุดพ้นได้ชั่วคราว ทันทีทันใดหลังจากนั้น เธอก็ดึงกริชออกมาจากไหนไม่รู้!

“อย่าขยับเข้ามาใกล้! คนของฉันอยู่ใกล้ ๆ นี้! วิธีที่นายพูด ฉันมั่นใจว่าพวกนายตามฉันมาได้สักพักหนึ่งแล้วสินะ!” ซาเวียเตือน ขณะที่เธอโบกกริชในมือไปมา

“โปรดเชื่อใจพวกเราเถอะ คุณยอร์ค เจ้านายของเราสนใจที่จะทำงานกับคุณอย่างแท้จริง! นอกจากนี้ คุณก็จะได้รับอย่างอื่นตอบแทนเช่นกันนะครับ!” คนต่างชาติกล่าวอย่างมุ่งร้าย ขณะที่เขาเริ่มเดินไปหาเธอ

ขณะที่ความอกสั่นขวัญหายของซาเวียพู่งขึ้นสุดขีด เธอก็ได้ยินเสียงกระซิบบางอย่างพูดขึ้นมา “ขว้างกริชออกไป!”

แม้ไม่มีใครอื่นดูเหมือนจะได้ยินมัน แต่ซาเวียก็รู้สึกว่าจำเป็นต้องทำตามคำสั่งนั้น เป็นผลให้ เธอปากริชไปทางชาวต่างชาติทันที!

คนต่างชาติเองกำลังหัวเราะพร้อมกับส่ายหัวของพวกเขากันก่อนที่เธอจะปามันออกไป เมื่อกริชออกจากมือของมือเธอไปแล้ว เขาก็พูดได้ครึ่งทางว่า “คุณซาเวีย หยุดแกว่งสิ่งนั้นไปมาเถอะ! นั่นค่อนข้างหยาบคายนะครับ คุณรู้”

ประโยคของเขาถูกตัดให้สั้นเมื่อกริช ที่เขามั่นใจว่าเขาสามารถจัดการหลบได้อย่างง่ายดาย เมื่อพิจารณาว่ามันยังคงอยู่ไกลจากตัวเขาเพียวใด ขณะที่เขากำลังพูด ทันใดนั้นก็ถูกเร่งความเร็วและแทงทะลุเข้าข้างท้องของเขา!

มันช่างเป็นการแทงอย่างสมบูรณ์ เพราะกริชนั้นยังคงเคลื่อนไหวต่อไปจนกระทั่งมันปะทะเข้ากับต้นไม้ต้นหนึ่ง!

เสียงคำรามดังลั่นขึ้นมา ขณะที่เขากลั้นเสียงกรีดร้องเอาไว้ สายตาของคนต่างชาติคนนั้นกลายเป็นเย็นชา เนื่องจากสีข้างของเขายังคงมีเลือดไหลออกอย่างมากมายต่อเนื่อง

ขณะที่เขาคุกเข่าลงกับพื้น โดยกดบาดแผลหมาด ๆ ของเขาไว้ คนต่างชาติคนอื่นจึงเข้าใจได้ในที่สุดว่าพวกเขาเพิ่งเห็นอะไรไป เป็นผลให้ พวกเขาทุกคนรู้สึกประหม่ากันมากขึ้นในตอนนี้

“ถ ถอย! ถอยเดี๋ยวนี้!” หัวหน้าของพวกเขาตะโกนขึ้น ขณะที่ลูกน้องของเขาแบกเขาออกไปด้วยความเร่งรีบ

ซาเวียเองตอนนี้ก็กำลังหอบหายใจหนัก รู้สึกทั้งตกใจกลัวและสับสนงุนงง สายตาของเธอจับจ้องไปยังกริชที่เธอเพิ่งปาออกไป

“…คุณ…คุณเป็นใคร? ฉันรู้ว่ามีคนช่วยฉัน! ขอบคุณที่ช่วยฉันนะคะ!” ซาเวียตะโกนขึ้นมาอย่างเคารพ เธอไม่สามารถจำเสียงจากก่อนหน้านี้ได้ เนื่องจากเจอรัลด์ใช้อุปกรณ์แปลงเสียง