มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1025

“คุณเรียกนั่นว่ายาพิษเหรอ? ผมใช้มันเป็นยาบำรุงสุขภาพของผมมากว่าครึ่งปีก่อนแล้ว! คุณพยายามที่จะใช้มันเพื่อวางยาผมจริง ๆหรือนี่?”

หลังจากการแช่ร่างกายในยาสมุนไพรและสสารอื่น ๆ มากมายทุกประเภท ที่ฟินน์เลย์ได้จัดหามาให้เขาในตอนนั้น เจอรัลด์จึงมีภูมิต้านทานต่อยาพิษบางชนิดแล้ว มันชัดเจนว่าพิษที่พวกเขาพยายามใช้กับเขาก็เป็นหนึ่งในยาพิษพวกนั้น

เอาตามตรง เจอรัลด์ก็บอกได้อยู่แล้วว่าน้ำชาที่ฮาเวนเสริฟ์ให้เขาก่อนหน้านี้ ถูกวางยาพิษมานานแล้วก่อนที่เขาจะจิบดื่มมัน อย่าลืมว่า เขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งเมื่อเป็นเรื่องของเภสัชวิทยา

เขายังทราบดีในตอนนั้นเช่นกันว่า ฮาเวนจะไม่มีทางพยายามทำร้ายเขาหรอก ด้วยความคิดนั้นในใจ เขาก็รู้ว่าต้องเป็นหนึ่งในเลิฟเวลล์อย่างแน่นอนที่ต้องการจะทำร้ายเขา แต่ใครกันล่ะ?

เมื่อต้องการรู้ให้ได้ เจอรัลด์จึงแกล้งทำเป็นหมดสติไป เพื่อที่เขาจะได้รอผู้ร้ายตัวจริงแสดงตัวเองออกมา

“เด็กเปรต! แกรู้ไหมบ้างไหมว่าโมลเดลพยายามตามหาแกตลอดเวลามานี้อย่างยากเย็นเพียงใด? แม้พวกเราล้มเหลวในการวางยาแก แต่อย่าคิดว่าแกจะสามารถหนีไปได้ง่าย ๆ เลย!” ยาสเตอร์พูดเยาะเย้ย

เคเลป ในทางกลับกัน ก็ลุกขึ้นยืนและยิ้มออกมาทันที ในขณะที่กุมหน้าอกไว้เมื่อเขาตระหนักได้ว่าใครเป็นคนพูด

“ค คุณผู้ชาย! คุณไม่เป็นไร! ช่างเป็นข่าวที่ดีมากอะไรอย่างงี้!”

“ครับ คุณเมอร์ริตต์! อีกอย่างขอบคุณที่คุณปกป้องผมก่อนหน้านี้ด้วยนะครับ!”

ความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ได้วางแผนเพื่อจะทดสอบเคเลปว่าเขาภักดีต่อเขาอย่างจริงใจหรือไม่ หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้จบลง ตอนนี้ที่เขาได้เห็นด้วยตัวเองแล้วว่าเคเลปเสี่ยงชีวิตของเขาเองเพื่อช่วยชีวิตเขา เจอรัลด์จึงรู้ว่าไม่จำเป็นต้องทดสอบเพิ่มเติมอีกต่อไปแล้ว

โดยรู้สึกซาบซึ้งใจกับการกระทำของเขา เจอรัลด์จึงดึงความสนใจของยาสเตอร์มาที่เขาทันที เมื่อเขาเห็นว่าเคเลปใกล้จะตายอย่างไร

“ไม่มีความจำเป็นต้องพูดกับไอ้เด็กนี้อีกต่อไปแล้ว คุณโมลเดล! ให้ผมจัดการเขาเป็นครั้งสุดท้ายเถอะครับ!” ลูกน้องหนุ่มของยาสเตอร์คนหนึ่งกล่าว ขณะที่เขายิ้มอย่างดูถูกก่อนจะวิ่งเข้าหาเจอรัลด์อย่างเร็ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาอยู่ห่างจากเจอรัลด์เพียงก้าวเดียวเท่านั้น เจอรัลด์ก็ยื่นมือของเขาออกไปอย่างฉับไว และคว้าใบหน้าของเขาไว้! ทันทีทันใดหลังจากนั้น แขนขาของเขาก็แข็งทื่อ ขณะที่ทั้งร่างของเขาเริ่มสั่นกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้

ทั้งหมดนั้นใช้ก็คือการเอียงข้อมือของเจอรัลด์แบบง่าย ๆ เพื่อให้ได้ยินเสียง ‘แครก’ อย่างดังจากลำคอของลูกน้องคนนั้น

เช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงโยนร่างที่ไร้ชีวิตไปตรงหน้าโมลเดลเจ็ดคนที่เหลือ ซึ่งตอนนี้ต่างก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีดไปตาม ๆ กัน

พวกเขาตกตะลึงกันเพราะรุ่นเด็ก ๆ ของตระกูลโมลเดลทั้งหมดต่างก็มีความแข็งแกร่งและความสามารถกันอย่างมาก ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น แต่เจอรัลด์ก็จบชีวิตของผู้ชายคนนั้นได้อย่างง่ายดาย มันเกือบจะเหมือนราวกับว่าลูกน้องคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากแกะตัวหนึ่งสำหรับเจอรัลด์ แกะที่ไม่สามารถปกป้องตัวเองได้ซึ่งจะตัวสั่นเมื่อถูกโจมตีเท่านั้น

“แก…ไอ้เด็กเปรต! ฉันจะไม่มีทางจินตนาการได้เลยว่าแกจะกลายมาแข็งแกร่งได้ขนาดนี้หลังจากเพียงปีเดียวเอง!” ยาสเตอร์คำรามใส่ ดวงตาของเขายังคงเบิกกว้างอยู่

โดยการโบกมือของเขาหลังจากนั้นในทันที เขาก็สั่ง “ไปจับมันมา!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น โมลเดลที่เหลือหกคนก็ทำตามและวิ่งเต็มฝีเท้าไปยังเจอรัลด์!