มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1032

“พาพวกเลิฟเวลล์มา!” ชายหนุ่มสั่ง ขณะที่เขาขมวดคิ้วแน่นขึ้น

เมื่อได้ยินแบบนั้น ลูกน้องของเขาจึงนำแซนเดอร์และเคเลปที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมาตรงหน้าเขา

“คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้โกหกพวกเรา เมื่อคุณบอกว่าเขาจะมาที่ป่าเอเวอร์แดร์?” ชายหนุ่มถาม

“ทำไมผมถึงจะโกหกคุณเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้ด้วยล่ะครับ คุณโมลเดล? เขาพูดจริง ๆ ว่าเขาจะมุ่งหน้ามาที่สถานที่นี้! อีกอย่าง ผมก็หวังว่าคุณจะตระหนักได้ว่าไม่ใช่เลิฟเวลล์ที่ฆ่าสมาชิกโมลเดลแปดคนนั้น! ได้โปรดจำไว้ด้วยนะครับ…!” แซนเดอร์ตอบกลับ ด้วยสีหน้าหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา

ชายหนุ่มที่ถามคำถามเหล่านั้นมีชื่อว่ายูวาน โมลเดล และเขาคือลูกชายคนที่สองของผู้นำของตระกูลโมลเดล แซนเดอร์เองก็เคยได้ยินเกี่ยวกับเขามานานแล้ว คำเล่าลือของวิธีการของชายผู้นั้นว่าเยือกเย็นและโหดเหี้ยมเพียงใด

การเป็นนักธุรกิจ แซนเดอร์รู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้ทั้งเจอรัลด์และโมลเดลต้องขุ่นเคืองใจได้อีกต่อไป แต่ถึงกระนั้น เมื่อโมลเดลส่งคนมาเพื่อตรวจสอบ เมื่อพวกเขาได้ยินข่าวลือถึงการตายของสมาชิกโมลเดลแปดคนภายในคฤหาสน์เลิฟเวลล์ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบอกพวกเขาตามจริงว่าเจอรัลด์อยู่ที่ไหน

มันจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมยูวานและคนของเขาถึงจัดการการค้นหาเจอรัลด์กันที่นี่ในเวลานี้

“โมลเดลแค้นใจเจอรัลด์อย่างมากมาโดยตลอด และมันก็เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้ว ตั้งแต่โมลเดลต่อสู้กับคลอฟอร์ดอย่างแข็งขัน ดังนั้น ผมหวังอย่างแท้จริงว่าคุณจะไม่ได้โกหกผมเพื่อตัวคุณเองนะ อย่าลืมว่า มันคงจะดีกว่าสำหรับคุณที่ไม่เข้ามาเกี่ยวข้องในการต่อสู้ของพวกเรา!” ยูวานตอบกลับอย่างไม่สนใจ

“น แน่นอนสิครับ แน่นอน!” แซนเดอร์รีบร้อนตอบกลับ

“นายน้อยสอง พวกเราอาจพบร่องรอยของเขาแล้ว!” หนึ่งในลูกน้องของยูวานรายงาน ในขณะที่เขาเดินมาหาเพื่อพบชายผู้นั้น

สรุปสั้น ๆ พวกเขาพบศพสองสามศพนอนอยู่บนพื้นซึ่งแต่งกายเหมือนชาวบ้านจากเชิงเขา ยิ่งไปกว่านั้น ศพของพวกเขาก็ยังคงสดใหม่ และมีร่องรอยของการดิ้นรนต่อสู้ตรงที่เกิดเหตุ พวกเขายังสามารถพบร่องรอยจาง ๆ ของหญ้าที่ถูกเหยียบย่ำซึ่งนำลึกเข้าไปในป่าเช่นกัน

ทันใดนั้น สุนัขค้นหาที่โมลเดลนำมาด้วยกันกับพวกเขาก็เริ่มเห่าขึ้นมาอย่างฉับพลัน ในขณะที่หันหน้าไปยังทิศทางหนึ่งโดยเฉพาะ!

“…หืมม?…มีคนอยู่ในบริเวณใกล้เคียง ถ้าพวกสุนัขกำลังเห่า งั้นเขาต้องอยู่ไม่ไกลมากเกินไปแน่! เพิ่มความพยายามในการค้นหาเป็นสองเท่า!” ยูวานสั่ง

เมื่อได้ยินแบบนั้น ลูกน้องของเขาจึงทำตามสั่งในทันที

“แม้กระนั้น ผมจำได้ว่าเมื่อไปที่คฤหาสน์ของตระกูลคลอฟอร์ดประมาณหนึ่งปีก่อน…ในตอนนั้น เจอรัลด์ยังคงอาศัยอยู่ที่นั่น และเท่าที่ผมรู้ เขาก็เป็นเพียงแค่ชายหนุ่มอ่อนแอคนหนึ่งในขณะนั้น! มันทำให้คนสงสัยจริง ๆ ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นได้เผชิญกับอะไรมาในช่วงปีที่หายไปของเขา อย่าลืมว่า เขาจัดการฆ่ายาสเตอร์และโมลเดลคนอื่นทั้งเจ็ดคนได้! กลุ่มคนที่ถือได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในตระกูลของพวกเรา! เขาแข็งแกร่งขึ้นมากขนาดนั้นจนสามารถเอาชนะพวกเขาได้อย่างง่ายดายได้ยังไงกัน? ช่างน่าเหลือเชื่อเสียจริง!” ชายชราผู้หนึ่งที่เดินอยู่ข้างหลังยูวานกล่าวขณะที่เขาขมวดคิ้ว