มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1065

เจอรัลด์จดจ่ออยู่กับการค้นพบใหม่ของเขามาก จนเขาลงเอยด้วยการฝึกฝนมันอยู่หลายวัน เพื่อให้เชี่ยวชาญเทคนิคทั้งสี่ที่สร้างโดยร่างดำนั้น เมื่อเขาตระหนักได้ หนึ่งสัปดาห์ก็ผ่านไปเรียบร้อยแล้ว

เมื่อปากริชสั้นออกไปอีกครั้ง ไม่นานก็ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นขณะที่หินขนาดใหญ่แตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ขณะที่กริชบินร่อนอยู่ในอากาศ เจอรัลด์ก็ใช้จิตสั่งดอนเบรกเกอร์ให้กลับมาอยู่ในมือของเขา

เมื่อมันมาอยู่ในมือของเขาแล้ว เจอรัลด์ก็คิดกับตัวเอง ‘ดอนเบรกเกอร์มีศักยภาพในการโจมตีมหาศาล…จากสิ่งที่ฉันบอกได้ มันอาจแข็งแกร่งพอ ๆ กับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งได้เลย! แม้ฉันอาจจะยังคงเป็นกึ่งปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่ แต่เนื่องจากตอนนี้ฉันก็รู้แล้วว่าจะใช้กริชสั้นนี้อย่างเหมาะสมได้อย่างไร ฉันก็น่าจะสามารถต่อสู้ได้ถ้าฉันบังเอิญพบคริสโตเฟอร์อีกครั้ง!’

ตลอดสัปดาห์นั้น เจอรัลด์ก็เชี่ยวชาญอีกสามวิธีแล้วเช่นกัน แต่ เนื่องจากโดยรวมแล้วเขาไม่ชอบใช้ดาบยาว เขาจึงไม่ได้ใส่ใจในการฝึกฝนอีกสามกระบวนท่ามากนัก

โดยไม่คำนึงถึง เขารู้ว่าเขาล่าช้าในการค้นหาโลงศพนิรันดร์นานมากเกินไปเล็กน้อยแล้วในตอนนี้ เช่นนั้นเขาจึงตัดสินใจว่ามันถึงเวลาแล้วที่เขาจะออกจากป่าและมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือต่อไป

ขอบคุณ เจอรัลด์ออกมาจากป่าทึบได้ในตอนเย็น

เมื่อเดินมาพบเมืองเล็ก ๆ ใกล้กับเนินเขาของป่าโดยบังเอิญ บรรยากาศแห้ง ๆ ที่นี่ก็บอกเป็นนัยให้เขาว่าทะเลทรายอาจอยู่ใกล้ ๆ นี้ หลังจากซักถามชาวเมืองสองสามคน เขาก็ตระหนักได้ว่าเขามาถึงชายแดนของทะเลทรายมรณะแล้ว

เขาพอใจที่ทะเลทรายอยู่ใกล้มากจากที่ซึ่งเขาทำนายไว้ในตอนแรก ขณะที่หาตำแหน่งอยู่ในป่า เขายังรู้สึกขอบคุณที่เฮลิคอปเตอร์ตกใกล้กับทะเลทราย ไม่อย่างงั้น เขาก็คงจะต้องเดินนานมากกว่านี้อย่างแน่นอน

หลังจากการหาโรงแรมเพื่อจะพักค้างคืน เจอรัลด์ก็ออกไปเพื่อซื้อเสื้อผ้าที่เหมาะสมให้ตัวเองบ้าง เมื่อรู้ดีว่าเขาจำเป็นต้องหยุดพักชั่วคราว

เมื่อเขาได้ทุกอย่างที่เขาต้องการแล้ว เขาก็กำลังจะมุ่งหน้ากลับไปยังโรงแรมของเขา ในขณะที่หูที่เฉียบแหลมของเขาได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากบริเวณใกล้เคียง

“น นายตั้งใจจะทำอะไร?”

“โอ้ว ไม่มีอะไรมาก…พวกเราเห็นว่าคนสวยสองคนมาจากนอกเมือง ดังนั้นพวกเราจึงต้องการที่จะเลี้ยงเครื่องดื่มเธอน่ะ! เพื่อแสดงความชื่นชมของพวกเราต่อเธอไง!”

“หลีกไป!” หนึ่งในผู้หญิงกล่าว ขณะที่เธอผลักชายคนนั้นออกไป โดยตั้งใจจะจากไปกัน

“เฮ้! อย่าเพิ่งไปสิ คนสวย!” ผู้ชายอีกคนกล่าว ขณะที่เขาพร้อมกับผู้ชายคนอื่นอีกสองสามคน ขวางทางเธอไว้

มันชัดเจนว่าหลังจากเห็นว่าพวกเธอทั้งสองคนสวยเพียงใด พวกผู้ชายจึงมีความคิดเจ้าเล่ห์ทุกกันรูปแบบ

ในขณะที่เหตุการณ์เช่นนี้เป็นเรื่องธรรมดา แต่เจอรัลด์พบว่าตัวเองกำลังหยุดชะงักระหว่างทาง

‘…ทำไมมันถึงฟังดูเหมือนเธอมากขนาดนี้…?’