มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1135

พอได้ยินเสียงของเด็กสาวเรียกชื่อ เจอรัลด์ที่กำลังหลับตาพักผ่อนอยู่ ก็สะดุ้งโหยงทันที

เขาหยิบผ้าปิดตาออกพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมอง และเขาก็เห็นว่า เด็กสาวคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น

แต่เธอคือ แจสมิน!

หากจะให้พูดตามตรง เจอรัลด์ไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวเฟนเดอร์สันอีกเลย ตั้งแต่เขาปลอมเป็นคนใบ้แซนเดอร์สัน เพื่อช่วยทุกคนในครอบครัวเฟนเดอร์สันให้ปลอดภัย ตอนที่เขายังอยู่ที่เมืองซอลฟอร์ด

เขาช่วยให้ซีเนียเริ่มตั้งตัวในเมืองซอลฟอร์ด และยังยกอุตสาหกรรมของครอบครัวเขาในเมืองซอลฟอร์ดให้ซีเนียบริหารต่ออีกด้วย

เขาไม่ได้เจอแจสมินเป็นเวลานานกว่าหนึ่งปีแล้ว

ใครจะไปคาดคิดว่า เขาจะได้มาพบกับแจสมินโดยบังเอิญที่นี่ในวันนี้ และดูเหมือนว่า ได้มีความเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้น หากไม่ได้เป็นเช่นนั้น แล้วเหตุใดแจสมินผู้มีเกียรติมีศักดิ์ศรีแห่งตระกูลเฟนเดอร์สัน ถึงต้องตกมาอยู่ในสถานะที่ยากลำบากแบบนี้?

เจอรัลด์ยืนขึ้น

“แจสมิน ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?”

“เธอจริง ๆ ด้วยเจอรัลด์ ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้เจอเธอที่นี่!”

แจสมินหน้าแดง น้ำตาเอ่อล้นดวงตาของเธอ

ขณะที่พูด แจสมินก็อดกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป เธอเดินไปหาเจอรัลด์ และโผเข้ากอดเขาด้วยความดีใจ

มันนานมากแล้ว ที่เธอไม่เคยได้ยินข่าวคราวของเจอรัลด์เลย มีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป และในตอนนี้ ผู้ชายคนนี้ได้มายืนต่อหน้าเธออีกครั้ง แจสมินรู้สึกว่าความทุกข์ใจที่เธอได้แบกเอาไว้ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ในที่สุดก็อันตธานหายไปทันทีที่เห็นเจอรัลด์

“ไม่เป็นไร ทุกอย่างจะต้องดีขึ้น” เจอรัลด์ปลอบเธอ

“เฮ้! เฮ้! นี่พวกแกยังอยู่ในอารมณ์อยากจะจีบกันอีกเหรอ? ทำไมเหรอแจสมิน? เด็กคนนี้มันเป็นคนรักของเธอจากเมืองซอลฟอร์ดเหรอ?” เลย์ตันถาม

เขาถามด้วยสีหน้าที่ดูขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก ก่อนหน้านี้ เขาก็รู้สึกไม่พอใจที่ถูกเจอรัลด์ตะคอกใส่หน้าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

แล้วตอนนี้ ผู้หญิงที่เขาสนใจกลับวิ่งเข้าไปกอดผู้ชายคนนั้นอีก

เลย์ตอนรู้สึกราวกับว่า กำลังถูกเธอนอกใจต่อหน้าสาธารณะชน สำหรับผู้ชายอย่างเขาแล้ว การถูกหักหลัง และถูกดูหมิ่นศักด์ศรีเช่นนี้เป็นสิ่งที่อยากจะรับได้

“บ้าเอ๊ย! ถ้าอย่างนั้น ฉันจะทำให้เธอได้เห็นว่า ผู้ชายที่เธอรักจะต้องตายอย่างไรในวันนี้!”

เลย์ตันกัดฟันกรอด

ตอนนี้บอดี้การ์ดของเขาเจ็ดคนได้วิ่งตรงเข้าไปหาเจอรัลด์

“มาหลบข้างหลังฉัน!”

เจอรัลด์คว้าตัวของแจสมิน แล้วพาเธอไปหลบข้างหลัง

“ระวัง!”

ชายร่างกำยำเหล่านั้นกำหมัดแล้วพุ่งใส่หน้าของเจอรัลด์

แจสมินตะโกนเสียงดังด้วยความเป็นห่วง

แต่สิ่งที่เขาทำคือ หันมาหาเธอและพูดว่า “ไม่ต้องกลัวหรอก พวกมันแตะต้องฉันไม่ได้หรอก!”

ตูม!

ในขณะที่เขากำลังพูด ใครบางคนก็ต่อยเข้าที่อกของเขา

เสียงแผ่วเบาราวกับหมอนโดนทุบก็ดังขึ้นทันที