มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1136

จากนั้น เสียงหมือนบางอย่างแตกหักก็ดังตามมา

โอ๊ย!

ชายคนที่ก้าวเท้าออกมา และปล่อยหมัดใส่เจอรัลด์ร้องเสียงดัง เนื่องจากข้อมือของเขาหัก ตอนนี้ ใบหน้าของเขาซีดเผือด เขายังคงส่งเสียงร้องต่อเนื่องอย่างเจ็บปวด

เขารู้สึกราวกับว่า เขาไม่ได้ต่อยโดนร่างกายมนุษย์ แต่เขาเพิ่งจะปล่อยหมัดใส่ภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่แข็งมาก

กระดูกแขนของเขาร้าว ส่วนกระดูกมือทั้งหมดของเขานั้นแตกละเอียดไม่เหลือชิ้นดี

เส้นประสาทที่นิ้วมือของมนุษย์นั้น เชื่อมต่อไปยังหัวใจโดยตรง แล้วคนธรรมดาอย่างเขา จะทนต่อความเจ็บปวดอันแสนสาหัสเช่นนี้ได้อย่างไร?

เจอรัลด์ได้แต่ส่ายหัว ขณะที่เขากำลังก้มมองชายคนนั้น จากนั้นเขาก็เตะชายคนนั้นอย่างแรง หัวเข่าของเขาหักงอไปอีกด้าน จนดูบิดเบี้ยวผิดจากเดิม ก่อนที่ร่างของเขาจะลอยละลิ่วออกไปไกล

ชายคนอื่น ๆ ยืนตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนที่พวกเขาจะตัดสินใจพุ่งจู่โจมเจอรัลด์อีกครั้ง

เจอรัลด์รับมือกับพวกเขาไม่ต่างจากชายคนก่อนหน้านี้ พอเสร็จแล้ว เขาก็เอามือปัดฝุ่นออกจากเท้า ขณะที่ชายเหล่านั้นลงไปกองบนพื้นตรงหน้าเขา พร้อมกับเอามือกุมหัวเข่า และกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

ม่านตาดำของเลย์ตันหดตัวลงทันทีที่เขาเห็นฉากที่เกิดขึ้นตรงหน้า

ลูกน้องของเขาล้วนเป็นอาจารย์ที่เก่งกาจที่เขาได้คัดเลือกมาเป็นอย่างดี แต่กลับไม่มีใครเลยที่เหมาะจะเป็นคู่ต่อสู้ของเด็กหนุ่มคนนี้

เจอรัลด์ใช้เวลาเพียงสิบวินาทีเท่านั้น ในการเอาชนะทุกคน

“นายร้องบอกตลอดเวลาว่า อยากให้ใครสักคนมานวดคลายเส้นให้ใช่ไหม?” เจอรัลด์พูดพร้อมกับแสยะยิ้ม

“แก…แกจะทำอะไรน่ะ? นี่มัน…อ๊า!”

เลย์ตันถอยหนี ในขณะที่เขาพูดเตือนเจอรัลด์

แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ เจอรัลด์ก็คว้าเข้าที่คอเสื้อ และโยนเขาออกไปอย่างเต็มแรง จนร่างของเขาลอยขึ้นไปในอากาศ

แกร๊ก! แกร๊ก!

เจอรัลด์คว้าแขนของเลย์ตัน ในขณะที่หมุนร่างเขาในอากาศ

ไม่นานนัก แขนของเลย์ตันก็หัก เขาส่งเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทรมาน

จากนั้นเจอรัลด์ก็โยนเขาอีกครั้ง จนร่างของเลย์ตันร่วงลงไปโดนแป้นของโคมไฟที่แขวนอยู่ตรงนั้น