ตอนที่เขายังอยู่บนเกาะของคุณปู่ เขาได้ถามเวลสันเกี่ยวกับเรื่องของดอกไม้ชนิดนี้ เวลสันเล่าให้ฟังว่า หลังจากที่คุณปู่ของเขาได้พบพระราชวังจิตวิญญาณ เขาก็เดินทางไปประเทศแถบตะวันตก ในขณะที่เขากำลังท่องเที่ยวอยู่แถวภาคตะวันตกเฉียงเหนือ เขาก็ได้พบกับเมล็ดพันธุ์ของดอกไม้โดยบังเอิญ ถึงแม้ว่าเขาจะนำมันกลับมาปลูกจนเต็มสวน แต่ก็เพื่อความสวยงามเพียงเท่านั้น พูดอีกอย่างได้ว่า เขารู้มาว่าคุณปู่ของเขาไม่ทราบเรื่องคุณสมบัติลึกลับของดอกไม้ชนิดนี้เลยแม้แต่น้อย!
แต่เรื่องราวที่ท่านเฟนเดอร์สันเล่า มันฟังดูราวกับว่า คุณปู่ของเขาจะได้พบกับดอกไม้นี้ก่อนหน้าช่วงเวลาที่เวลสันบอกกับเขาอีก คุณปู่ของเขายังบอกกับท่านเฟนเดอรันอีกด้วยว่า ดอกไม้นี้เป็นของครอบครัวเขา!
ช่างเป็นเรื่องราวที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง!
“มันเป็นดอกไม้ที่ไม่มีชื่อจริง ๆ ‘มีเพียงกลีบสองกลีบที่ผลิบาน และแต่ละกลีบก็เป็นตัวแทนของโลกแต่ละใบ…’ มันคือประโยคที่แปลก ที่ปู่ของเธอบอกกับฉันน่ะ รู้ไหม?” ไบรสันพูด ในขณะที่เขาส่ายหัว และยิ้มออกมาอย่างไม่เต็มใจนัก
‘ประโยคนั้นอีกแล้วเหรอ!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง เขารู้สึกว่า เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ มันยิ่งมีความน่าสงสัยมากขึ้นกว่าเดิม
ตอนนี้มีคำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวของเขา เขาจึงพยายามตั้งใจฟังท่านเฟนเดอร์สัน ในขณะที่เขายังคงพูดต่อ
“จากนั้นฉันก็เลยถามเขาไปว่า ประโยคที่เขาพูดมานั้นมีความหมายว่าอย่างไร เขาจ้องมองลักษณะที่โดดเด่นของดอกไม้นั้นพร้อมกับพูดว่า ดอกไม้นี้แยกออกเป็นสองส่วน ไม่ว่าคนคนนั้นจะเลือกส่วนไหนของดอกไม้ พวกเขาก็จะได้เห็น ได้ยิน และได้สัมผัสในสิ่งเดียวกัน ถึงแม้ว่าสองส่วนนั้นของดอกไม้จะมีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง หรืออาจจะพูดได้อีกอย่างว่า ‘มีเพียงกลีบสองกลีบที่ผลิบาน และแต่ละกลีบก็เป็นตัวแทนของโลกแต่ละใบ’ นั่นเอง’”
“แต่ คุณปู่คะ แล้วทำไมมันถึงต้องมีสองส่วนที่คล้ายคลึงกัน แต่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงด้วยล่ะคะ?” แจสมินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ถามขึ้น
“ตอนนั้นฉันก็ถามคำถามนี้กับเขาเหมือนกัน เขาได้ยกตัวอย่างให้ฉันฟัง ซึ่งฉันกำลังจะอธิบายให้พวกเธอฟังตอนนี้ ตามที่ปู่ของเจอรัลด์บอก ดอกไม้ชนิดนี้มีความสามารถพิเศษ มันปรับเปลี่ยนสภาพจิตใจและประสาทสัมผัสต่าง ๆ ของคนได้ ถ้าจะให้ชัดเจนกว่านั้นก็คือ ดอกไม้นี้สามารถทำให้คนเห็นวัตถุชิ้นหนึ่ง มีความคล้ายคลึงกับวัตถุอีกชิ้นได้ ถึงแม้ว่า พวกมันจะเป็นวัตถุที่มีลักษณะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงก็ตาม ฉันจะยกห้องห้องนี้เป็นตัวอย่างก็แล้วกันนะ ลองมองไปรอบ ๆ สิ หากเธอได้ดมกลิ่นของดอกไม้เข้า เธอก็จะรู้สึกว่า เธอยังอยู่ในห้องห้องนี้ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว มันคือคนละห้องกัน! เธอคงจะเข้าใจขึ้นมาบ้างไม่มากก็น้อย จากตัวอย่างที่ฉันพูดให้ฟัง แต่ตอนนั้นฉันต้องบอกเลยว่า ฉันไม่เข้าใจอะไรเลย ฉันยังแกล้งเขา โดยล้อว่าเขาเป็นคนแปลกประหลาดด้วยซ้ำ…” ไบรสันพูด ในขณะที่ส่ายหัว รอยยิ้มแปลก ๆ ยังคงปรากฏบนใบหน้าของเขา
ในตอนนี้ ท่านเฟนเดอร์สันแก่ชราลงมากแล้ว เขาจึงแสดงให้เห็นถึงความเศร้าโศก ในขณะที่กำลังเล่าเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีต
ในขณะที่เขาและแจสมินหันมามองเจอรัลด์ ทั้งคู่ก็เห็นว่า เขามีใบหน้าที่ซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด สีหน้าของเขาในตอนนี้ ดูแย่กว่าตอนที่เขาหมดสติเสียอีก
“เป็นอะไรหรือเปล่า เจอรัลด์?” ไบรสันและแจสมินถามขึ้นพร้อมกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน