มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1161

แม้ว่าเขายังไม่ได้เริ่มคิดเลยด้วยซ้ำว่า แสงสีดำที่เล็ดลอดออกมาจากโลงศพสีดำนั้นคืออะไร แต่เจอรัลด์ก็ไม่กล้าหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้นานเกินไป อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในตอนนี้

ความตึงเครียดที่เกิดขึ้นนี้ ราวกับระเบิดเวลาที่สร้างความรู้สึกหนักใจให้แก่เขา

“...จะว่าไป แล้วเชสเตอร์อยู่ที่ไหน?” เจอรัลด์เอ่ยถามขึ้น จู่ ๆ ก็นึกถึงเขาขึ้นมา

“อ่า ครับ นายน้อยหมดสติไปค่อนข้างนานเหมือนกัน แต่เขาฟื้นขึ้นมาเมื่อครึ่งเดือนก่อน ถึงอย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยเฉพาะที่ขา จนกระทั่งทุกวันนี้เขาก็ยังลุกจากเตียงไม่ได้ครับ” หนึ่งในบอร์ดี้การ์ดของเขาตอบ

“เข้าใจแล้ว มันก็ดีพอสำหรับฉันแล้ว ที่เขาได้รอดตายมาได้!”

แม้ว่าการที่เจอรัลด์และเชสเตอร์ได้รู้จักกันนั้นไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นเต้นแต่อย่างใด แต่เจอรัลด์จำได้ว่าเชสเตอร์เสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องเขาเอาไว้อย่างไร ยามที่เขาเกือบจะหมดสติไป เพราะการกระทำที่กล้าหาญของเขา จึงทำให้เจอรัลด์รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก

“...แล้ว นอกเหนือจากสัญญาณของพวกเราแล้ว มีใครที่ตามหาคุณกันเทอร์เจอบ้าง...?” เจอรัลด์ถามขึ้น

“เรื่องนั้น... เราออกตามหาเธอเจ็ดวันเจ็ดคืน แต่เราก็ตามหาเธอไม่เจอเลยครับ คุณคลอฟอร์ด!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที

ก่อนที่จะจมลงสู่ห้วงมหาสมุทร เจอรัลด์ตัดสินใจว่าเขาจะปกป้องเธอ เพราะเขาพาเธอลงไปใต้เกลียวคลื่นกับเขาด้วย ทว่าสุดท้ายแล้ว เขาก็แทบจะปกป้องตัวเองไม่ได้!

เพราะเหตุนี้ เขาจึงกลายเป็นภาระของยูเมะ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หากเธอไม่ได้ลงไปที่นั่นกับเขา เธอก็คงยังปลอดภัยอยู่...

ด้วยความคิดนั้น ยิ่งทำให้เจอรัลด์กำหมัดแน่น

ขณะที่ในตอนแรก เขาคิดว่าเขาได้ทำตามความพอใจกับความสามารถของเขาในตอนนี้ แต่สุดท้ายแล้ว มันเป็นเพียงความพยายามที่ไร้ผล... เขาแค่โกหกตัวเองมาตลอด

เมื่อคิดว่าเด้ด แอนนี่ส์ ดอกเล็ก ๆ เพียงไม่กี่ดอกก็ทำให้เขาไม่อาจต่อสู้ได้... ถ้าในตอนนั้น เขาไม่ได้เตรียมการช่วยเหลือเอาไว้เหนือน้ำทะเล เจอรัลด์เชื่อว่ามีความเป็นไปได้สูงที่ตอนนี้เขาคงตายอยู่ใต้ก้นบึ้งมหาสมุทร

ถึงอย่างไรก็ตาม คนที่น่าสงสารที่สุดในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ คงไม่พ้นยูเมะ...

‘ผมขอโทษจริง ๆ...!’ เจอรัลด์รำพันกับตัวเองด้วยสีหน้าซีดเผือด

เมื่อแจสมินเห็นสีหน้าของเขา ความดีใจที่เธอมีอยู่ในตอนแรก ที่เขาฟื้นขึ้นมาก็เลือนหายไปในทันที และถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกเสียใจที่ถาโถมเข้ามาในหัวใจของเธอ