มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1161

แม้ว่าเขายังไม่ได้เริ่มคิดเลยด้วยซ้ำว่า แสงสีดำที่เล็ดลอดออกมาจากโลงศพสีดำนั้นคืออะไร แต่เจอรัลด์ก็ไม่กล้าหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้นานเกินไป อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในตอนนี้

ความตึงเครียดที่เกิดขึ้นนี้ ราวกับระเบิดเวลาที่สร้างความรู้สึกหนักใจให้แก่เขา

“...จะว่าไป แล้วเชสเตอร์อยู่ที่ไหน?” เจอรัลด์เอ่ยถามขึ้น จู่ ๆ ก็นึกถึงเขาขึ้นมา

“อ่า ครับ นายน้อยหมดสติไปค่อนข้างนานเหมือนกัน แต่เขาฟื้นขึ้นมาเมื่อครึ่งเดือนก่อน ถึงอย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยเฉพาะที่ขา จนกระทั่งทุกวันนี้เขาก็ยังลุกจากเตียงไม่ได้ครับ” หนึ่งในบอร์ดี้การ์ดของเขาตอบ

“เข้าใจแล้ว มันก็ดีพอสำหรับฉันแล้ว ที่เขาได้รอดตายมาได้!”

แม้ว่าการที่เจอรัลด์และเชสเตอร์ได้รู้จักกันนั้นไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นเต้นแต่อย่างใด แต่เจอรัลด์จำได้ว่าเชสเตอร์เสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องเขาเอาไว้อย่างไร ยามที่เขาเกือบจะหมดสติไป เพราะการกระทำที่กล้าหาญของเขา จึงทำให้เจอรัลด์รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก

“...แล้ว นอกเหนือจากสัญญาณของพวกเราแล้ว มีใครที่ตามหาคุณกันเทอร์เจอบ้าง...?” เจอรัลด์ถามขึ้น

“เรื่องนั้น... เราออกตามหาเธอเจ็ดวันเจ็ดคืน แต่เราก็ตามหาเธอไม่เจอเลยครับ คุณคลอฟอร์ด!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที

ก่อนที่จะจมลงสู่ห้วงมหาสมุทร เจอรัลด์ตัดสินใจว่าเขาจะปกป้องเธอ เพราะเขาพาเธอลงไปใต้เกลียวคลื่นกับเขาด้วย ทว่าสุดท้ายแล้ว เขาก็แทบจะปกป้องตัวเองไม่ได้!

เพราะเหตุนี้ เขาจึงกลายเป็นภาระของยูเมะ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หากเธอไม่ได้ลงไปที่นั่นกับเขา เธอก็คงยังปลอดภัยอยู่...

ด้วยความคิดนั้น ยิ่งทำให้เจอรัลด์กำหมัดแน่น

ขณะที่ในตอนแรก เขาคิดว่าเขาได้ทำตามความพอใจกับความสามารถของเขาในตอนนี้ แต่สุดท้ายแล้ว มันเป็นเพียงความพยายามที่ไร้ผล... เขาแค่โกหกตัวเองมาตลอด

เมื่อคิดว่าเด้ด แอนนี่ส์ ดอกเล็ก ๆ เพียงไม่กี่ดอกก็ทำให้เขาไม่อาจต่อสู้ได้... ถ้าในตอนนั้น เขาไม่ได้เตรียมการช่วยเหลือเอาไว้เหนือน้ำทะเล เจอรัลด์เชื่อว่ามีความเป็นไปได้สูงที่ตอนนี้เขาคงตายอยู่ใต้ก้นบึ้งมหาสมุทร

ถึงอย่างไรก็ตาม คนที่น่าสงสารที่สุดในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ คงไม่พ้นยูเมะ...

‘ผมขอโทษจริง ๆ...!’ เจอรัลด์รำพันกับตัวเองด้วยสีหน้าซีดเผือด

เมื่อแจสมินเห็นสีหน้าของเขา ความดีใจที่เธอมีอยู่ในตอนแรก ที่เขาฟื้นขึ้นมาก็เลือนหายไปในทันที และถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกเสียใจที่ถาโถมเข้ามาในหัวใจของเธอ

‘...ทำไมเธอจึงหวังให้เจอรัลด์เป็นห่วงเธอกันนะ...? ฮ่า ฮ่า! ฉันค่อนข้างมั่นใจเลยล่ะว่า เจอรัลด์คงจะไม่เสียใจขนาดนี้ ถ้าเป็นฉันที่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบเดียวกันกับเธอ...’

ระหว่างที่แจสมินคิดเรื่องนั้นอยู่ เจอรัลด์เองก็ตรวจสอบโลงศพอมตะอีกครั้ง

ไม่ว่าเขาจะตรวจดูเท่าไร ถึงอย่างไรก็ตามโลงศพก็ดูเหมือนไม่ใช่ของปลอม

‘...ถ้าอย่างนั้น...บางทีฉันอาจจะช่วยผู้หญิงในชุดขาวไว้ได้จริง ๆ อย่างนั้นเหรอ...? ปัญหาชักจะเพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ... ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ดูเหมือนคุณปู่จะทราบถึงต้นกำเนิดของดอกเด้ด แอนนี่ส์ เมื่อฉันได้พบท่าน ฉันมั่นใจว่าฉันจะได้รู้ถึงความลึกลับของมันมากขึ้น...’

‘เมื่อพูดถึงคุณปู่ ผ่านไปกว่าเดือนครึ่งแล้ว ท่านและเหล่าปรมาจารย์น่าจะเริ่มออกเดินทางเพื่อทำการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์ไปนานแล้ว ฉันอยากรู้ว่าพวกท่านเป็นอย่างไร...’

‘แม้ในตอนแรก ฉันสัญญาว่าฉันจะไปพบกับคุณปู่และคนอื่น ๆ เมื่อฉันพบศพของหญิงสาวในชุดขาว แต่ฉันยังไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าตอนนี้ร่างของเธอหายไปไหน...’

ความคิดของเขาถูกขัดจังหวะ เมื่อได้ยินเสียงร้องโหยหวนด้วยความทรมานของบอดี้การ์ดดังขึ้นที่นอกคฤหาสน์!

ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงพังประตูให้เปิดออก!

“เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น? ใครก็ตามที่ไม่ได้รับเชิญห้ามเข้ามาที่นี่!” เจอรัลด์ตะโกนเสียงดัง ขณะที่เขาวิ่งออกไปดูว่าความวุ่นวายเกิดขึ้นจากอะไร

เมื่อมาถึงที่เกิดเหตุ เจอรัลด์ห็นบอดี้การ์ดหลายคนกำลังเผชิญหน้าอยู่กับหญิงสาววัยรุ่นที่ดูเหมือนน่าจะอายุประมาณยี่สิบปี ผู้หญิงคนนั้นดูเย็นชาและไม่เป็นมิตร

เจอรัลด์ยังเห็นบอดี้การ์ดสิบกว่าคนได้รับบาดเจ็บสาหัส ซึ่งทุกคนต่างกุมหน้าอกของพวกเขาเอาไว้ขณะที่นอนอยู่บนพื้น

ก่อนที่เขาจะทันได้เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น บอดี้การ์ดที่ยังเหลืออีกหลายคนก็วิ่งเข้าไปหาเธอ พร้อมกับตะโกนออกไป “แกมันรนหาที่ตาย!”

เพียงเธอยกแขนและโบกมือนิดหน่อย บอดี้การ์ดก็รู้สึกว่าตัวเองลอยไปข้างหลัง ราวกับพวกเขาเป็นเพียงว่าวที่กำลังจะตก!

ขณะที่เจอรัลด์มองดูคนของเขาล้มอยู่ทั่วไปหมด เขาก็รู้สึกว่าตาของเขากระตุกอย่างรวดเร็ว เขาจึงตะโกนออกไป “พวกแก หลีกไป!”

หลังจากที่สั่งให้ลูกน้องหยุดโจมตี เจอรัลด์ก็หันกลับไปมองผู้หญิงคนนั้นให้แน่ใจ

แม้ว่าอายแชโดว์สีม่วงและดำ รวมไปถึงลิปสติกสีออกเข้มนั้นจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นดูมีเสน่ห์มากก็ตาม แต่ไม่ใช่สิ่งที่เจอรัลกำลังคิดอยู่ตอนนี้

ในที่สุด ตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร เธอไม่ใช่ใครอื่น นอกเสียจากหลานสาวของลินัสผู้ใจดี ควีนน่า!