มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1182

คุณกรอสอดไม่ได้ที่จะแสยะยิ้มออกมาอย่างได้ใจ

“จัดการเขาซะ!”

คุณกรอสหันไปตะโกนใส่บอดี้การ์ดของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง

พวกบอดี้การ์ดที่เหลือรีบพุ่งเข้าไปหาเจอรัลด์ในทันที หมายจะจัดการเขาให้สิ้นซากตามคำสั่งของเจ้านาย

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

ทันใดนั้นเอง บอดี้การ์ดในชุดสูทสีดำสองคนก็เดินเข้ามาและหยุดพวกเขาไว้

“พวกแกเป็นใครกัน!” คุณกรอสตะคอกพร้อมกับมองไปที่พวกเขา

“ตระกูลสมิท” บอดี้การ์ดตอบ

“ว่าอย่างไรนะ?”

คุณกรอสตัวสั่นไปทั้งตัว แล้วรีบวางปืนลงในทันที

“หมายความว่า ครอบครัวสมิทมาที่นี่จริง” แอปเนอร์พูดพร้อมกับยิ้มเจื่อน

ตระกูลสมิทถือเป็นหนึ่งในไม่กี่ตระกูลที่มีอำอาจและมีอิทธิพลมากที่สุดในเมืองลูเกา เมื่อเปรียบเทียบกับตระกูลกรอส

ถึงแม้ว่าแอปเนอร์จะร้ายกาจเพียงใด แต่เขาก็รู้จักโลกนี้เป็นอย่างดี เขารู้ว่าต้องปฏิบัติตามกฏเกณฑ์อย่างเคร่งครัด และเขารู้อยู่แก่ใจว่าใครที่เขาสามารถตอแยได้ หรือว่าใครที่เขาไม่ควรจะตอแยด้วยเป็นอันขาด

“นายห้ามแตะต้องผู้ชายคนนี้ และห้ามยุ่งกับเด็กคนนั้นกับพ่อของเธอเป็นอันขาด! เพราะว่าพวกเขาทั้งสามคนอยู่ภายใต้การดูแลของคุณหนูคนใหญ่ของตระกูลสมิท!” บอดี้การ์ดในสูทสีดำพูด

“เชอะ! คุณหนูใหญ่ของตระกูลสมิทอย่างนั้นเหรอ?! ฉันเป็น…”

คนรักของแอปเนอร์เกือบจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เธอกำลังจะลุกขึ้นยืน แต่พอเธอเห็นสายตาของแอปเนอร์ที่ส่งมาเป็นคำเตือน เธอก็ต้องหยุดทันที

“ก็ได้ ในเมื่อคุณหนูใหญ่ของตระกูลสมิทเป็นคนพูดเอง ฉันก็จะเห็นแก่หน้าเธอ อีกอย่าง คนพวกนี้ก็เหมือนหมาข้างถนน ฉันจะปล่อยพวกมันไป ถ้าเธอต้องการ!”

แอปเนอร์พูดพร้อมกับพยักหน้า และยิ้มออกมาอย่างเยือกเย็น

หลังจากนั้น เขาก็เข้าไปพยุงคนรักของเขา ก่อนที่พวกเขาจะเตรียมตัวกลับ

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะกลับ แอปเนอร์ก็เดินเข้าไปหาเจอรัลด์ แล้วกระซิบข้างหูของเขา “น้องชาย! แกระวังตัวเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน รอก่อน สักวันฉันจะให้แกชดใช้สิ่งที่แกทำกับพวกเราในวันนี้!”

จากนั้นแอปเนอร์ก็กลับออกไปพร้อมกับแฟนของเขา

“คุณลุง นี่เงินหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ครับ คุณหนูใหญ่เป็นคนให้มาให้คุณลุง คิดซะว่าเธอซื้อหยกชิ้นนี้จากคุณลุงก็แล้วกันนะครับ!”

บอดี้การ์ดยื่นกล่องที่เต็มไปด้วยเงินหนึ่งหมื่นหน้าพันดอลลาร์ให้กับชายวัยกลางคน “นำเงินนี้ไปรักษาลูกสาวของคุณลุงก่อน ไม่ต้องห่วงเรื่องคุณกรอส เขาจะไม่มายุ่งกับพวกคุณอีก!”

“ขอบคุณครับ! ฝากขอบคุณคุณหนูสมิทสำหรับความมีน้ำใจของเธอด้วยนะครับ!”