มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1183

บอดี้การ์ดหลายคนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกละลึง เมื่อเห็นเจอรัลด์กำลังวิ่งตามรถของคุณหนูใหญ่

พวกเขาไม่ทันได้ยินว่าเจอรัลด์กำลังตะโกนว่าอะไร แต่พวกเขาเกรงว่าคุณหนูใหญ่จะตกอยู่ในอันตราย พวกเขาจึงรีบขึ้นรถเพื่อไล่ตามเจอรัลด์ในทันที

เจอรัลด์ยังคงวิ่งตามรถของคุนดรี้ที่กำลังแล่นด้วยความเร็ว

ภายในรถคันนั้น

“พี่คะ พี่สังเกตเห็นผู้ชายคนนั้น ที่อยู่ข้างหน้าเราก่อนจะขึ้นรถไหมคะ?” ไรเลย์ถามขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

“เธอพูดถึงผู้ชายคนไหนเหรอ?” คุนดรี้ถาม ขณะที่เธอขมวดคิ้ว และเผยอปากด้วยความสงสัย

“ฉันก็กำลังพูดถึงเด็กหนุ่ม คนที่เข้าไปช่วยสองพ่อลูกคู่นั้น แล้วโดนแอปเนอร์เล็งปืนใส่ยังไงล่ะ!” ไรเลย์พูด ในขณะที่เอามือปิดปากที่กำลังหัวเราะ

“เขาน่ะเหรอ? ไม่นะ ทำไมเหรอ?”

“พี่อาจจะไม่ได้สังเกตนะ แต่เขาดูมึนงงและสับสนมาก ตอนที่เขาเห็นพี่น่ะ! เขายืนนิ่งอยู่กับที่ ฉันว่าเขาดูตลกมากเลย! ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันหันไปเห็นสีหน้าของเขา ก่อนที่ฉันจะเดินขึ้นรถ และฉันก็รู้สึกขำมาก! ดีนะที่พี่ไม่ได้ถอดหน้ากากออก ไม่อย่างนั้น เขาคงจะตกตะลึงในความสวยของพี่ จนเป็นลมล้มพับไปตรงนั้นเลยหรือเปล่านะ”

ไรเลย์อดไม่ได้ที่จะขำออกมาจนเสียงดังลั่น

“เธอเป็นคนเดียวที่จะพูดอะไรแบบนั้นออกมาได้…” คุนดรี้กล่าว

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เอง คุนดรี้ก็เริ่มนึกถึงสีหน้าของชายหนุ่มที่เธอพยักหน้าให้ขึ้นมา สีหน้าของเขาดูตลกและน่าขันจริง ๆ อย่างที่ไรเลย์ว่า จนเธอแทบจะอยากหัวเราะออกมา เมื่อกลับมานึกถึงมันอีกครั้ง

ในขณะที่เธอนึกถึงมัน มุมปากของเธอก็ยกขึ้นจนเผยรอยยิ้มที่งดงามออกมา

“เขาดูหล่อเหลาเอาการ และเขาก็ยังเป็นคนที่มีน้ำใจอีกด้วย เขาดีกว่ามาก เมื่อเปรียบเทียบกับเฟอริส ฉันว่าผู้ชายแบบนี้เหมาะจะเอามาทำเป็นสามีนะ พี่ว่าไหม?”

“ชู่ว ชู่ว! เลิกล้อเลียนพี่ได้แล้วน่า!”