มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1188

หลังจากที่เสียงต่อสู้เริ่มสงบลง ไบรอนและพรรคพวกของเขาที่แอบตามมาทำร้ายเจอรัลด์ในตอนแรก ต่างก็รู้สึกมือไม้อ่อน จนถือกระบองเอาไว้ไม่อยู่ ไม้กระบองในมือของพวกเขาร่วงลงบนพื้นพร้อมกัน ราวกับมีการฝึกซ้อมมาล่วงหน้าอย่างไรอย่างนั้น

นั่นก็เป็นเพราะว่า สมองของพวกเขาตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่า พวกเขากำลังตาค้างเพราะตกใจสุดขีดกับภาพที่เห็นตรงหน้า

ไบรอนดวงตาเบิกโพลง ในขณะที่พยายามจะกลืนน้ำลายลงคอ เขารู้สึกว่าตัวเองคอแห้งอย่างน่าประหลาด

ชายหนุ่มคนนี้ช่างโหดเหี้ยม! เขาโหดเหี้ยมเกินไป!

ชายคนอื่น ๆ ในกลุ่มต่างพากันอ้าปากค้าง พวกเขาอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นกับตัวของพวกเขาเอง!

หลังจากที่เจอรัลด์จัดการกับลูกน้องทั้งสิบเจ็ดคนเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันมามองชายหัวล้าน ที่ตอนนี้กำลังเหงื่อแตกท่วมตัว

เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเห็นสายตาของเจอรัลด์จ้องมองมาทางเขา

ในตอนนั้นเอง เขาเริ่มรู้สึกอุ่น ๆ และเปียกแฉะที่บริเวณช่วงล่างของร่างกาย

ชายหัวล้านรีบทิ้งอาวุธในมือลงพื้น พร้อมกับนั่งคุกเข่า ก่อนจะขอร้องเจอรัลด์ “พี่ชาย ช่วยไว้ชีวิตผมด้วยครับ!”

“ฉันยังยืนยันคำถามเดิม ฉันจะขอความช่วยเหลือจากผู้หญิงคนหนึ่ง โดยที่เธอยอมช่วยฉันอย่างเต็มใจได้อย่างไร? ฉันรู้สึกว่านายจะมีคำตอบให้ฉัน!”

เจอรัลด์เดินเข้ามาหาชายหัวล้าน ก่อนจะเอามือลูบหัวเขาอย่างอ่อนโยน ราวกับว่าตัวเขาเองเป็นพี่ชายที่กำลังดูแลน้อยชายของตัวเองด้วยความรักและเอ็นดู

“ผ…ผมรู้สึกว่า ถ้าคุณมีโอกาส คุณควรที่จะพยายามช่วยเหลือเธอก่อน ผู้หญิงส่วนมากจะเป็นคนอ่อนไหวง่าย หากคุณช่วยเธออย่างเต็มใจแล้วล่ะก็ เธอก็จะเห็นถึงความตั้งใจจริงของคุณ และเธอก็จะไม่ตั้งแง่กับคุณอีกต่อไป!” ชายหัวล้านรีบตอบ พร้อมกับกลืนน้ำลายลงคออย่างแรง

“อ้อ คงต้องเป็นเช่นนั้นสินะ!”

เจอรัลด์รำพึงรำพันกับตัวเอง ในขณะที่พยายามใช้ความคิด

หลังจากนั้น เขาก็ตีหัวของชายหัวล้าน ก่อนจะพูดว่า “ถ้านายรู้คำตอบ แล้วทำไมนายไม่ยอมบอกฉันตั้งแต่แรก?!”

ชายหัวล้านรู้สึกกลัวจนอุจจาระแทบราด

“ผม…ผมลืมน่ะครับ!”

“ฉันฝากนายไปบอกอะไรคุณกรอสหน่อย!”

“ครับพี่ชาย จะให้ผมไปบอกอะไรเขาครับ?”

“บอกให้เขาใช้ชีวิตให้มีความสุข…”

หลังจากที่พูดจบ เจอรัลก็หันหลังเดินจากไป

ในขณะที่เขาเดินผ่านกลุ่มของไบรอน เจอรัลด์จำได้ว่า พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลสมิท เขาจึงพยักหน้าให้พวกเขา

ไบรอนและคนอื่น ๆ ก็พยักหน้าตอบรับเบา ๆ ก่อนจะพากันหลีกทางให้เขา

เจอรัลด์จะต้องเอาเลือดของเธอมาให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

นอกจากนั้นแล้ว ตอนที่เจอรัลด์กำลังนั่งพัก เขาได้หยิบจี้หยกที่เหลืออยู่อีกอันหนึ่งขึ้นมาดู

ตั้งแต่เขามาถึงเมืองลูกเกา และได้ใช้เวลาสำรวจรอบ ๆ ตัวเมืองตลอดสองสามวันที่ผ่านมา เขายังไม่สามารถสัมผัสถึงหินเซอคอบไซท์ได้เลย

ซึ่งก็น่าจะหมายความว่า หินเซอคอบไซท์ไม่ได้อยู่ในเมืองนี้

แต่มันอยู่ที่เมืองเมย์เบอรี่

อีกไม่กี่วันก็จะถึงช่วงกลางเดือนแล้ว

เจอรัลด์จำเป็นจะต้องเร่งทำภาระกิจของเขาให้สำเร็จ

ในขณะที่เขากำลังคิดไปเรื่อยเปื่อย เขาก็ได้มายืนที่หน้าคฤหาสน์ตระกูลสมิทอีกครั้ง

เขาอยากพบคุนดรี้

“พี่คะ พี่กำลังทำอะไรอยู่เหรอ? ทำไมวันนี้พี่ถึงดูเหม่อลอยบ่อยจัง?”

ไรเลย์เพิ่งจะชงกาแฟมาให้พี่สาวของเธอ

เธอสังเกตเห็นว่า คุนดรี้กำลังเอามือลูกคลำแก้มของตัวเอง และเธอก็ต้องรู้สึกประหลาดใจกับอาการของพี่สาว

“ฮ่าฮ่าฮ่า! อย่าบอกนะว่า พี่กำลังคิดถึงขอทานคนนั้น…ไม่นะ ไม่…ฉันหมายถึง เด็กหนุ่มเมื่อกี้นี้?!” ไรเลย์พูดพร้อมกับหัวเราะออกมา

คุนดรี้สูดลมหายใจเข้าลึก แต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร

เธอกลับพูดว่า “เธอรู้สึกไหมว่า ชายหนุ่มคนนั้นดูจะมีอะไรแปลก ๆ? ดูเหมือนว่าเขาได้ตามหาผู้หญิงคนนั้นมาเป็นเวลานานแล้ว ความจริงแล้ว พี่คงจะดูคล้ายเธอมากเลยนะ นั่นคงเป็นเหตุผลที่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ตอนที่ได้เห็นพี่ เขาจึงไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เหมือนว่าเขาลืมทุกสิ่งเพราะผู้หญิงคนนั้น มิล่า เขาคิดว่าพี่คือมิล่าที่เขาตามหา!”

“ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง แล้วจะทำไมล่ะ? ฉันก็แอบคิดว่าเขาหลงรักในความงดงามของพี่! แต่กลายเป็นว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นเพราะเขาคิดว่าพี่เป็นคนอื่นเสียนี่! เราก็ปล่อยขอทานคนนั้นไปแล้ว โดยที่ไม่ได้ให้บอดี้การ์ดทำร้ายเขาจนตาย ในข้อหาลวนลามพี่ด้วยซ้ำไป!”

ไรเลย์มักจะมองเจอรัลด์เป็นเหมือนตัวเอกในนิยาย เรื่องที่เกี่ยวกับขอทานคนหนึ่ง ที่ไปตกหลุมรักหญิงสาวในตระกูลเศรษฐี นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอเรียกเขาว่าขอทาน เป็นชื่อเล่น

“ไม่ พี่เคยสงสัยมาตลอดว่าบนโลกนี้จะมีชายที่มีรักเดียวใจเดียวไปชั่วชีวิตอยู่จริงไหม รักมากจนยอมตายเพื่อเธอได้ ก็เพราะว่าฉันคิดไม่ต่างจากเธอหรอก! พี่ก็ไม่ค่อยเชื่อหรอกว่าจะมีผู้ชายที่โง่ขนาดนั้นอยู่จริง! จนกระทั่ง ตอนที่เขากอดพี่วันนี้ พี่สัมผัสได้ถึงความรักอันลึกซึ้งที่เขามีต่อผู้หญิงที่ชื่อมิล่า มันเป็นรักที่ลึกซึ้งและมั่นคง…”