มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1191

เสียงที่ดังขึ้นนั้น เป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง และดูเหมือนว่าเธอกำลังทะเลาะกับใครบางคนอยู่

เสียงที่ดังโกลาหล ทำให้คนที่อยู่ในงานพากันมองออกมาข้างนอก จากนั้นพวกเขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ตรงทางเข้า เธอกำลังขวางทางเด็กหนุ่มคนหนึ่ง และกำลังด่าทอเขาอย่างฉุนเฉียว

“ฉันยังไม่ลืมหรอกนะ เรื่องที่แกทำร้ายฉันวันนั้น! แกคิดจริง ๆ เหรอว่า ฉันจะปล่อยให้เรื่องมันจบลงง่าย ๆ? รู้ไหม ความจริงฉันคิดว่าแกหนีไปแล้วซะอีก ฉันก็เลยทำเป็นลืมเรื่องที่จะตามหาแกไปแล้ว! พอฉันเห็นว่าแกมาหาฉันเองถึงที่นี่! แล้วแกก็ยังจะเข้าไปร่วมงานใหญ่ที่เชิญเฉพาะแขกคนสำคัญอีก! วันนี้แกไม่รอดแน่ ฉันทนแกไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว!” หญิงสาวยังคงตะโกนใส่เด็กหนุ่ม พร้อมกับจ้องเขาตาเขม็ง

ในขณะนั้นเอง ไรเลย์ที่อยู่ด้านในห้องจัดเลี้ยงก็แสดงสีหน้าเป็นกังวลออกมา เมื่อเห็นเด็กหนุ่มคนนั้น ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนของเธอ แต่ก็ดันมีปัญหาเข้ามาแทรกจนได้!

และแน่นอน เด็กหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เขาคือเจอรัลด์ เขาตั้งใจเดินทางมาที่นี่ เพื่อนำจดหมายเชิญมาให้คุนดรี้ ซึ่งไรเลย์ได้กำชับเขาเอาไว้ว่า จดหมายฉบับนี้ ควรจะส่งถึงมือคุนดรี้ก่อนที่คุณสไนเดอร์จะสารภาพรักกับเธอ

ด้วยความที่เขาไม่อยากผิดคำพูด เขาจึงรีบเดินทางไปที่บ้านของพวกเธอแต่เช้าตรู่ เป็นที่น่ารำคาญใจนัก ที่เขาบังเอิญพบกับหญิงสาวที่เขาเคยทำร้ายบนถนนเมื่อวันก่อน ซึ่งเธอก็คือ คนรักของคุณกรอสนั่นเอง

“ฉันขอบอกเธอเอาไว้ก่อนเลยนะ…อยู่ห่าง ๆ ฉันเอาไว้ ไม่อย่างนั้น เธอจะต้องเสียใจ…” เจอรัลด์พูด ในขณะที่จ้องมองหญิงสาวอย่างเยือกเย็น

ถึงแม้ว่า เธอเพิ่งจะด่าทอเขาไปหยก ๆ แต่พอหญิงสาวได้เห็นสายตาที่น่าขนลุกของเจอรัลด์ เธอก็ต้องก้าวถอยหลังออกมา เพราะรู้สึกเสียวสันหลังวาบอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นความรู้สึกที่เธอไม่สามารถอธิบายได้ แต่เธอบอกได้แค่คำเดียวว่า…กลัว

แต่นั่นก็ยังไม่สามารถหยุดยั้งความอวดดีในตัวเธอเอาไว้ได้ เธอเหลียวหันไปมองพ่อและแม่ของคนรักของเธอ ที่กำลังยืนอยู่ข้างหลัง ทันใดนั้น เธอรู้สึกได้ใจขึ้นมาทันที

“พ่อคะ! แม่คะ! มันนี่แหละ! มันเป็นคนที่ทำร้ายหนูเมื่อวานนี้! มันเกือบจะทำร้ายแอปเนอร์เหมือนกัน! ถ้าพ่อกับแม่ไม่เชื่อ ก็ลองถามมันดูก็ได้ค่ะ” หญิงสาวพูด

“เธอพูดเรื่องจริงครับ! พรรคพวกของไบรซ์ก็ถูกหมอนี้ทำร้ายจนอาการปางตาย! ฝีมือมันร้ายกาจมากครับ!” แอปเนอร์พูดเสริมขึ้นมา น้ำเสียงของเขาฟังดูดุดัน แต่ก็แฝงไปด้วยความหวาดกลัว

“โอ้! เขาว่ากันว่า ศัตรูมักจะถูกลิขิตให้หวนกลับมาเจอกัน แต่ก็ไม่คิดเลยนะว่ามันจะเร็วขนาดนี้!” พ่อของแอปเนอร์พูดพร้อมกับแสยะยิ้ม