พอพูดจบ เจอรัลด์ก็เริ่มเกิดความสงสัย ‘คนจากตระกูลของฉัน กำลังจะเดินทางมาที่นี่เหรอ…? เขาเป็นใครกัน?’
คนอื่นในงานต่างก็เริ่มฉุกคิดถึงเหตุการณ์ที่กลับตาลปัตรนี้ พวกเขาพูดคุยกันถึงเรื่องนี้ด้วยความรู้สึกประหลาดใจ
“ฮึ่ม! นายควรจะคิดหาทางออกเอาไว้ให้ดีนะ หากนายไม่ใช่ลูกน้องของคุณคลอฟอร์ดจริง! ฉันกล้าพูดตรงนี้เลยว่า มันมีความเป็นไปได้ที่นายอาจจะไม่ใช่ เพราะเคยมีเหตุการณ์ครั้งหนึ่ง ที่มีคนปลอมตัวเป็นคุณคลอฟอร์ด! หลังจากที่มันได้หลอกลวงผู้คนมากมายในนอร์ทเบย์ พวกคลอฟอร์ดตัวจริงก็จับได้ว่า คนพวกนั้นกำลังทำอะไร หลังจากวันนั้น คนคนนั้นพร้อมกับครอบครัวของมัน ก็อันตธานหายไปจากโลกใบนี้! เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว หากนายเป็นตัวปลอม ก็รีบสารภาพออกมาเสียตอนนี้เลย! ถ้านายทำอย่างนั้น นายอาจจะมีโอกาสออกไปจากที่นี่ตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็ได้นะ!” ชายหนุ่มคนเดิมพูดข่มขู่
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไรเลย์ก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความกลัว ดูเหมือนว่าเหตุการณ์มันจะยุ่งวุ่นวายมากกว่าเดิม…แล้วเธอจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรดี?
คุนดรี้เองก็อยู่ในอาการหวาดกลัวเช่นกัน เมื่อเธอได้รู้ว่า ผู้คนที่เกี่ยวข้องกับ ‘คลอฟอร์ดตัวปลอม’ จะต้องถูกกำจัดพร้อมกับครอบครัวของเขา และที่แย่ที่สุดคือ สมาชิกในครอบครัวของคลอฟอร์ดตัวจริง กำลังจะเดินทางมาร่วมงานนี้อีกด้วย!
“ฉันนี่แหละ ตัวจริง!” เจอรัลด์โต้ตอบ
“พอได้แล้วน่ะ!” ในขณะนั้นเอง คุนดรี้ได้ตะโกนขึ้นมา จนทำให้ผู้คนในงานเงียบเสียงลง และหันไปมองหน้ากันอีกครั้ง
ไรเลย์ไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรออกมา เพราะเธอรู้ตัวเองดีว่า เธอได้ก่อหายนะครั้งใหญ่ขึ้นแล้ว
คุณหญิงสมิทเองก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติ ความรู้สึกตื่นเต้นที่ปรากฏบนใบหน้าของเธอก่อนหน้านั้น ได้เปลี่ยนเป็นความหวาดกลัวโดยฉับพลัน ท้ายที่สุดแล้ว หากชายคนนี้เป็นตัวปลอมจริง ครอบครัวของเธอก็จะต้องถูกกำจัด! ไม่มีใครสามารถรับมือกับตระกูลที่ยิ่งใหญ่อย่างคลอฟอร์ดได้
“ค ความจริงแล้ว…จดหมายเชิญนั่น เป็นของปลอม…!” คุนดรี้ประกาศออกมา ในขณะที่กำลังกัดริมฝีปากของตัวเอง จากนั้นเธอก็โยนจดหมายเชิญลงบนพื้น และเมื่อจดหมายหล่นลงบนพื้น คุนดรี้ก็อ่านประโยคที่เขียนเอาไว้บนจดหมายว่า ‘ขอเรียนเชิญ คุณคุนดรี้ สมิท ไปพบคุณคลอฟอร์ด ที่เมาน์เทนท็อปวิลล่า’ ยิ่งเธอเห็นประโยคเหล่านั้น เธอก็ยิ่งรู้สึกว่า มันถูกเขียนขึ้นมาเพื่อล้อเลียนเธอโดยตั้งใจ เธอไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามองใครในตอนนี้
“...มันเป็นของปลอมจริงเหรอเนี่ย?” แขกในงานคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา จากนั้นก็มีเสียงคนอื่น ๆ พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังตามมาอย่างต่อเนื่อง
ในขณะที่โนเอลกำลังตกตะลึงกับเรื่องจริงที่ถูกเปิดเผย ซียอนเองก็ทำท่าเหมือนจะกระทืบเท้าด้วยความรู้สึกดีใจ ก่อนหน้านี้ เขารู้สึกกดดันมาก จนปัสสาวะรดกางเกงตัวเอง! แต่ก็คงไม่มีใครกล้ากล่าวโทษเขาที่เป็นเช่นนั้น เพราะความกดดันที่เขาต้องเผชิญ มันมากเกินกว่าคนคนหนึ่งจะรับไหว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน