“สวัสดีครับ คุณลุงแชดเวลส์ คุณป้าวาวเทอร์!” เด็กหนุ่มที่มีเสน่ห์เอ่ยทักพร้อมกับเดินเข้ามาหาทุกคน และเขาก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเพรสตัน
เพรสตันรู้สึกตื่นเต้นมาก ตั้งแต่เขาได้รับเชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของโนแอล
ดังนั้น เขาจึงใส่ใจเรื่องการแต่งตัวเป็นพิเศษ เพื่อแสดงให้ทุกคนรู้ว่าเขาเป็นลูกชายของตระกูลคนร่ำคนรวย
และดูเหมือนว่าความพยายามของเขาจะเป็นผล เพราะตอนนี้ทุกคนในตระกูลแชดเวลส์ต่างพากันสรรเสริญเยินยอเขาไม่หยุด ด้วยเหตุนี้เอง เพรสตันจึงได้ใจ และแสดงท่าทีโอหังออกมา
หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็เชิญเพรสตันไปนั่งร่วมบนโต๊ะใหญ่ของงาน
อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเอง เกรซี่ก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าลูกสาวของเธอไม่ได้อยู่แถวนั้นเสียด้วยซ้ำ
เธอหยุดพูดกับเพรสตันสักครู่หนึ่ง แล้วหันไปหาเพื่อนร่วมชั้นของโนแอล ก่อนจะถามว่า “ว่าแต่ว่าโนแอลกับยูลิสาหายไปไหนกันเหรอ? ฉันไม่เห็นพวกเธอสักพักแล้ว!”
“เท่าที่พวกเราได้ยิน เธอสองคนลงไปชั้นล่างเพื่อไปรับใครบางคนอยู่ค่ะ!” เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งตอบ ในขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงจิบน้ำผลไม้ในแก้วต่อ
“พวกเธอทำไมนะ? เพรสตันก็มาถึงที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วพวกเธอยังต้องลงไปรับใครมาอีกล่ะ? ไหนบอกหน่อยสิ เพรสตัน เธอสวนทางกับสองคนนั้นตอนที่เดินขึ้นมาที่นี่หรือเปล่า?” เกรซี่ถามด้วยความสับสน
ดูเหมือนว่าเพรสตันจะเป็นตัวเอกคนสำคัญของงานอย่างไม่ต้องสงสัย
“โชคร้ายที่ผมไม่เจอพวกเธอครับ พอดีว่าคุณลุงของผมเป็นเจ้าของโรงแรมนี้ ผมเลยใช้ทางพิเศษเพื่อเข้ามาในโรงแรม หากผมรู้ว่าเธอรออยู่ข้างล่างแล้วล่ะก็ ผมคงจะใช้ทางเข้าปกติไปแล้ว!” เพรสตันตอบด้วยใบหน้าที่เบิกบานและตื่นเต้น
ความจริงแล้ว เพรสตันเคยได้ยินเรื่องวิกฤติทางการเงินของตระกูลแชดเวลส์มาจากพ่อของเขาแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้ดีแก่ใจว่า ทุกคนในตระกูลนี้ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี เพราะเหตุผลเรื่องการเงินนั่นเอง ท้ายที่สุด พวกเขาคงจะรู้ดีอยู่แล้วว่าตระกูลเวคได้รับการสนับสนุนจากบริษัทย่านการค้าเมย์เบอร์รี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน