มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1256

ก่อนหน้านั้น ตระกูลสมิทได้ไปหาแพทย์หลายคนให้มาช่วยรักษาอาการของเซเรนิตี้ แต่ก็ไม่มีการรักษาไหนที่ให้ผลที่น่าพึงพอใจ ในตอนนั้นเอง ที่พวกเขาได้เจอคุณหมอแมบบ์ผู้มากด้วยฝีมือ จึงติดต่อขอให้เขามาช่วยทำการรักษา

หลังจากที่เขามาทำการรักษาอยู่หลายต่อหลายครั้ง คนในตระกูลสมิทก็เริ่มรู้จักสนิทสนมกับลูกศิษย์ของเขามากยิ่งขึ้น ชายคนที่อายุราว ๆ สามสิบปี มีชื่อว่า วอลบริดจ์ ลัมบ์ ส่วนลูกศิษย์อีกคนมีชื่อว่า บริแอนน่า ซีกเลอร์

ถึงแม้ว่าคุณหมอแมบบ์จะมาตรวจดูอาการเธอหลายรอบแล้ว แต่เขาก็ยังไม่สามารถสรุปข้อวินิจฉัยของโรคได้

“... ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวผมขอเข้าไปดูอาการคุณยายก่อนนะครับ พวกคุณไม่ต้องเป็นกังวลมากเกินไปนะ อาการของเธอไม่ได้ร้ายแรงอะไร” เจอรัลด์พูดด้วยความมั่นใจ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น วอลบริดจ์ก็ทำสีหน้าโหดเหี้ยม ถึงแม้เขาจะมองเจอรัลด์ว่าเป็นศัตรูตั้งแต่ตอนที่บริแอนน่าพูดว่า เจอรัลด์อาจจะเป็นหมอเหมือนกัน

‘หมอนี่กำลังพยายามจะแย่งงานของพวกเราหรืออย่างไร? เขาดูจะอายุน้อยกว่าฉันด้วยซ้ำ แต่ยังกล้าพูดออกมาว่าอาการของคุณหญิงไม่ได้ร้ายแรง ทั้ง ๆ ที่อาจารย์ของเรายังวินิจฉัยโรคไม่ได้เลยด้วยซ้ำ! หมอนี่มันช่างยียวนกวนประสาทจริง!’

“การเป็นคนอวดดีมันไม่ได้ให้คุณอะไรกับนายหรอกนะ เด็กน้อย” วอลบริดจ์พูดพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย น้ำเสียงของเขาแสดงออกถึงความไม่พอใจอย่างชัดเจน

“เขาพูดถูกนะ เจอรัลด์… ฉันไม่ได้อยากจะหยาบคายหรอกนะ แต่ฉันไม่รู้ว่าเธอเคยเรียนแพทย์มาก่อนเลย…” เฮเลนพูดเสริม โดยไม่ได้มีเจตนาที่จะดูถูกเจอรัลด์แต่อย่างใด เพราะถึงอย่างไร การรักษาอาการเจ็บป่วยและการช่วยชีวิตคน ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทำกันเล่น ๆ ได้

นอกจากนั้นแล้ว เธอยังรู้อีกว่าเจอรัลด์เคยเรียนที่คณะอักษรศาสตร์ และการที่เขากลายมาเป็นทายาทผู้ร่ำรวย ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเก่งไปเสียทุกเรื่องอย่างนั้น ถึงแม้ว่าสมาชิกในตระกูลทุกคนพร้อมที่จะเชื่อในคำพูดของเขา แต่ความเสี่ยงที่พวกเขาต้องแบกรับ มันก็ดูจะมากจนเกินไป

เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความลังเลใจที่ตระกูลสมิทมีต่อตัวของเขา และเขาก็รู้ดีว่า พวกเขาไม่ดีมีเจตนาเป็นอย่างอื่นเลย เจอรัลด์จึงทำอะไรไม่ได้ นอกจากส่ายหัว และหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงที่ขมขื่นอยู่เล็กน้อย ในความเป็นจริง เขาคือมหาบัณฑิตแห่งสามศาสนา และยังเรียนจบจากโรงเรียนปรัชญาอีกเก้าแห่ง แล้ววิชาการแพทย์จะเป็นอะไรสำหรับเขาได้เล่า

แต่ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ไม่คิดที่จะโทษคุณหญิงสมิทและคนอื่น ๆ ที่คิดกับเขาแบบนั้น เพราะพวกเขาแทบจะไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ในช่วงเวลาสองปีที่ผ่านมา สำหรับคนธรรมดาทั่วไป ความสามารถเกี่ยวกับเรื่องทางการแพทย์เพียงน้อยนิด ก็ดูจะเหลือเชื่อจนเกินไปแล้ว