มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1283

“คุกเข่าต่อหน้าคุณหนูไซม์เดี๋ยวนี้! บางทีคุณหนูไซม์อาจจะยกโทษให้แก ถ้าเธอพอใจ!” บอดี้การ์ดพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“พี่ชาย อะไรที่ให้อภัยกันได้ก็ควรจะเลิกแล้วต่อกันเถอะนะครับ คุณไม่จำเป็นจะต้องทำถึงขนาดนี้หรอก เราไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณขุ่นเคืองแต่อย่างใด!” เจอรัลด์กล่าว

หลังจากนั้น เขาก็เดินไปหยิบกระเป๋าที่บอดี้การ์ดเตะออกไป ก่อนจะเตรียมออกเดินทางอีกครั้ง

“ชิ! ฉันอนุญาตให้แกออกไปตอนไหนเหรอ?! ใครกันที่บอกว่าเขาไม่สนใจว่าฉันจะเป็นคุณหนูไซม์ หรือคุณหนูซอมม์? เดฟ ฉันอยากให้เธอหักฟันของเขาออกให้หมด!” ในตอนนี้ หญิงสาวเองก็ยืนขึ้นด้วยท่าทีที่เย็นชาเช่นกัน

เชสเตอร์ไม่พอใจและโมโหมาก แต่เขาก็ทำได้เพียงระงับความโกรธเอาไว้

เมื่อบอดี้การ์ดคนหนึ่งได้ยินคำพูดของคุณหนูไซม์ เขาก็เตะกระเป๋าที่เจอรัลด์หยิบขึ้นมาอีกครั้ง

“พวกแกกำลังรนหาที่ตายซะแล้ว!” บอดี้การ์ดทั้งสี่ตะโกนออกมาพร้อมกัน

ขณะที่พวกเขาพูด พวกเขาก็หยิบกระบองเหล็กออกมา ก่อนที่จะพยายามใช้พวกมันตีเจอรัลด์และเชสเตอร์

“หืม?”

แม้ว่าเจอรัลด์จะไม่ต้องการมีปัญหากับพวกเขา แต่คนจากตระกูลไซม์ก็เอาแต่วางอำนาจ และทำตัวหยิ่งผยองจนเกินไป

คนธรรมดาทั่วไปคงจะไม่สามารถรับไหว หากถูกกระบองเหล่านี้ฟาดเข้าที่ศีรษะ

การที่พวกเขาบังคับให้คนอื่นเช็กเอาต์ออกจากห้องโดยพละการ มันก็เป็นการกระทำที่แย่พออยู่แล้ว แต่ตอนนี้ พวกเขายังตั้งใจที่จะทุบตี และบังคับให้พวกเขาคุกเข่าต่อหน้าคุณหนูไซม์อีก

คงไม่มีใครทนได้กับเรื่องแบบนี้

"จัดการมัน!" เจอรัลด์พูดกับเชสเตอร์

สำหรับเชสเตอร์เอง เขาได้พยายามอดทนอดกลั้นมานานแล้ว

ดังนั้นเขาจึงยกแขนขึ้น ขณะที่บอดี้การ์ดทั้งสี่หวดกระบองเหล็กลงบนแขนของเขาโดยตรง

ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ!

กระบองเหล็กทั้งสี่อันหักครึ่งในทันทีทันใด

และกรามของบอดี้การ์ดทุกคนก็ขาดออกจากกัน

"อะไรน่ะ?!"

ทั้งสี่คนต่างตกตะลึง ในขณะที่พวกเขาตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

แม้แต่คุณหนูไซม์ก็ต้องยืนขึ้นอีกครั้งด้วยความตกใจ และเห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

ฉากที่เกิดขึ้นต่อไปก็ยิ่งน่าสยดสยอง

เชสเตอร์คว้าร่างของบอดี้การ์ดเอาไว้ด้วยมือของเขาข้างละหนึ่งคน ราวกับว่าเขากำลังเล่นเกมไล่จับอย่างไรอย่างนั้น จากนั้น เขาก็จัดการทำร้ายบอดี้การ์ดแต่ละคนอย่างดุเดือด จนพวกเขายับเยินจนแทบจะจำไม่ได้