มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1347

คงไม่มีใครเชื่อคำพูดของเจอรัลด์ หากพวกเขาไม่ได้ยินคำพูดของเขากับหูตัวเอง

ถึงอย่างนั้น แม้ว่าโรซี่จะได้ฟังข้อเสนอของเขาอย่างชัดเจนอยู่แล้วในเวลานี้ และรู้ว่าเช็คพิเศษนั้นเป็นเรื่องจริง แต่เธอก็ยังรู้สึกกังวลว่าเจอรัลด์จะแค่คุยโว

ถึงเธอจะไม่รู้ว่าเขาทำอย่างไรถึงได้เช็คนั้นมา แต่โรซี่อยากรู้ว่าเขาจะเต็มใจจ่ายเงินให้เธอจริง ๆ หรือเปล่า ถ้าเธอเขียนจำนวนเงินห้าพันล้านดอลลาร์ลงไปในเช็ค ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่โรซี่ไม่กล้าแม้แต่จะเขียนลงไป

ในตอนนั้นไททัสเองก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง

“ผ่านมาแล้วสองนาที คุณคิดออกหรือยัง? ถ้าคิดออกแล้ว งั้นก็เอาเลย กรอกจำนวนเงินตามที่คุณต้องการลงไปในเช็คเลย” เจอรัลด์พูดเสริมพร้อมเผยยิ้มออกมาจาง ๆ

“คุณเป็นคนยื่นข้อเสนอนี้ถูกไหม? ฉันกรอกจำนวนเงินที่ฉันต้องการลงไปในเช็คเท่าไรก็ได้ใช่ไหม? ไม่มีการมาเอาคืนนะ?” โรซี่บ่นพึมพำด้วยความรำคาญ

“ก็ตามที่ผมพูดไป เท่าไหร่ก็ได้ตามที่คุณอยากได้เลย!”

“...ได้! คุณรวยนักใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นฉันจะเขียนลงไปในเช็คห้าพันล้านดอลลาร์!” โรซี่บอก ทั้งที่ยังคงคิดว่าเจอรัลด์แค่คุยโว้ไปอย่างนั้น

ในใจของเธอ เธออยากรู้ว่าเขาดูละครโทรทัศน์มากเกินไปหรือเปล่า เมื่อคิดว่าเขาจะกล้ามอบเช็คให้เธอง่าย ๆ ก่อนจะบอกให้กรอกจำนวนเงินตามที่เธอต้องการ! ถ้าเธอไม่รู้อะไรเลย เธอคงจะคิดว่าเขาแค่เลียนแบบพระเอกในซีรี่ส์ที่เขาดู! โถ่เอ้ย แม้แต่ในละคร คนที่ได้รับเช็คก็ยังคงกรอกจำนวนเงินที่พระเอกจะจ่ายไหว! ซึ่งไม่เกินหมื่นล้านดอลลาร์แน่นอน!

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ในเมื่อเจอรัลด์ยังมัวแต่คุยโวเรื่องนี้มากจนเกินไป โรซี่ก็จะไม่ไว้หน้าเขา เขาคิดว่าเขาเป็นพระเอกจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?!

“ฉันขอเตือนคุณเอาไว้ก่อนเลยนะ เมื่อฉันกรอกตัวเลขลงไปแล้ว เช็คใบนี้จะมีผลตามกฎหมาย และคุณต้องโทรแจ้งธนาคารให้โอนเงินให้ฉันทันที! ยังไม่สายเกินไปที่จะถอนคำพูดนะ รู้ใช่ไหม!” โรซี่พูดขึ้น เพื่อเตือนเจอรัลด์เป็นครั้งสุดท้าย

“ประธานสโลว์ อย่ากดดันเขามากจนเกินไปเลยค่ะ” ซูริขอร้อง เธอตกใจเกินกว่าจะจะพูดออกมาได้ทันที

“ผมก็พูดไปหลายครั้งแล้วนะ ว่าจะเอาเท่าไรก็ได้! ผมได้ไปแจ้งที่ธนาคารไว้ล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นเมื่อคุณกรอกจำนวนเงินตามที่คุณต้องการลงไป คุณสามารถไปที่ธนาคารเพื่อให้โอนเงินให้คุณได้เลย!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ขณะที่เขาส่ายหน้าอย่างจำยอม แค่ห้าพันล้านดอลลาร์เองไม่ใช่เหรอ? ถึงกับเอะอะโวยวายใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ?

“นี่คุณ...! ดี! ฉันจะกรอกจำนวนเงินลงไปเดี๋ยวนี้แหละ!” โรซี่พูดขึ้น ขณะที่เธอขบริมฝีปากล่างเอาไว้ก่อนจะกรอกจำนวนเงินที่ต้องการลงไปในเช็ค

หลังจากนั้นเธอจึงโทรไปที่ธนาคารเพื่อแจ้งจำนวนเงินที่กรอกลงไปในเช็คพิเศษ

“มัน...มันก็แค่เลขศูนย์เพิ่มขึ้นอย่างนั้นเหรอ...?!” โรซี่ตะโกน รู้สึกตกใจกับคำพูดของเจอรัลด์อีกครั้ง

ใครก็ได้มาจัดการกับผู้ชายคนนี้ที?! เขาชักจะมากเกินไปแล้ว...!

“ไม่ว่าจะยังไง ในเมื่อจ่ายเงินกันเรียบร้อยแล้ว งั้นก็ไปกันเถอะ!” เจอรัลด์พูดขึ้น

“...ไปอย่างนั้นเหรอ? ไปไหน...?” โรซี่ถามด้วยความสงสัย

“คุณแม่ของคุณป่วยหนักอยู่ไม่ใช่เหรอ? ผมจะไปรักษาท่านก่อน แล้วหลังจากนั้นผมหวังว่าคุณจะทำตามข้อตกลงด้วยการยอมให้ผมยืมตัวคุณเป็นเวลาสามวัน เมื่อครบสามวันแล้ว ภารกิจของคุณก็จะเสร็จสิ้น ถ้าหากคุณรู้สึกว่าค่าตอบแทนยังไม่พอ คุณมาขอผมเพิ่มได้เลยนะ ให้ตายเถอะ ถ้าคุณพอใจกับเช็คที่ได้ไปก่อนหน้านี้มากกว่า ผมก็ไม่มีปัญหาเหมือนกัน” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงก่อนจะเดินไปที่ประตู

เมื่อเขาเดินผ่านไททัส ไททัสก็โค้งคำนับเจอรัลด์ด้วยความเคารพทันทีพลางตะโกนขึ้น “พี่ชาย!”

ในตอนนี้เขารู้สึกเสียใจที่ตัดสินเจอรัลด์จากรูปร่างหน้าตาเพียงอย่างเดียว เพราะเจอรัลด์เป็นคนที่มีความสามารถและเด็ดเดี่ยวอย่างแท้จริง