ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เจอรัลด์ก็เปล่งแสงออกมาเช่นกัน สายตาแปลก ๆ ที่มองมาโดยไม่ปิดบังทำให้ปีเตอร์รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อย
จี้หยกที่เจอรัลด์ถือเอาไว้ในตอนนี้ช่างวิเศษจริง ๆ... แม้แต่ปีเตอร์ยังไม่รู้ว่ามันมีพลังอำนาจที่น่ากลัวแค่ไหน... ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้ว่าจี้หยกนี้เข้ากันได้ดีกับเจอรัลด์
ขณะที่คนอื่นเฝ้าดูอยู่เงียบ ๆ ในไม่ช้าพวกเขารู้สึกว่าตัวเองเบิกตากว้างขึ้น ขณะที่แสงจากจี้หยกพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าภายใต้การนำทางของปราณฟ้าพิโรธของเจอรัลด์
หลังจากลำแสงที่ปรากฏทะยานขึ้นไป นั่นเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้บรรยากาศอันน่าสะพรึงกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นช้า ๆ ขณะที่กระแสลมกรรโชกแรงพัดพาฝุ่นผงปลิวว่อนไปทั่วบริเวณ
“พลังอะไรถึงได้ทรงพลังขนาดนี้...?” ลีโอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความกลัว ขณะที่เขาได้เห็นเหตุการณ์นี้ประจักษ์แก่สายตา
เพียงชั่วเวลาสั้น ๆ แสงสว่างก็ค่อย ๆ ถอยร่นลงมาจากท้องฟ้า จนในที่สุดกลับมาที่สนาม เมื่อมาถึงตอนนี้เจอรัลด์ก็แทบจะหมดพลัง อีกทั้งในตอนนี้เขายังเหงื่อออกท่วมไปหมด
เขาพยุงตัวเองลุกขึ้นจากพื้น จากนั้นเขาจึงมองไปที่โรซี่ที่ยังคงนั่งสมาธิอยู่เงียบ ๆ
เมื่อเห็นดังนั้น เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า ขณะที่เขาหันกลับมองทุกคนก่อนที่จะพูดขึ้นอย่างจนปัญญา “ดูเหมือนว่าถึงจะใช้จี้หยกช่วยเสริมพลังให้กับปราณพิโรธของผมก็ตาม ผมก็ยังสื่อสารกับเธอไม่ได้เลย ลีโอ...”
เพราะถ้าทุกสิ่งเป็นไปได้ด้วยดี ตอนนี้โรซี่ก็คงจะตอบโต้อะไรกลับมาบ้างแล้ว
ขณะที่เข้าใช้เวลาสักพัก เจอรัลด์จึงได้รู้ว่าตอนนี้ทุกคนต่างมองไปที่ด้านหลังเขาพร้อมกับเบิกตากว้าง รวมถึงชายคนก่อนหน้านี้ที่มีสีหน้าเรียบนิ่งอยู่เสมอ
คาดไม่ถึงว่าปีเตอร์จะมีสีหน้าตื่นตกใจ เจอรัลด์ที่ยังคงงุนงงจึงถามขึ้น “...เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“คะ คุณ คุณคลอฟอร์ด...! คุณทำสำเร็จครับ! เธออยู่ข้างหลังคุณแล้ว! คุณอัญเชิญแองเจลิกามาได้จริง ๆ!” ลีโอพูดด้วยน้ำเสียงติดขัดทั้งตัวสั่น
แม้ว่านางจะดูเย็นชา แค่ลำพังเพียงความงามของนางก็เพียงพอแล้วที่ทำให้หัวใจเต้นถี่รัวไม่สิ้นสุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน