มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1373

อีเร็ตไม่ได้ตำหนิการกระทำของหลานชายเธอ เพราะเธอรู้ดีว่าที่เขาทำเช่นนั้นลงไปก็เพราะเขาแค่คิดว่าเธอคือเจอรัลด์ หลังจากที่เขาได้ผ่านความทุกข์ทรมานมามากมาย ก็ไม่แปลกใจเลยที่อารมณ์ของเฟลตันจะพลุ่งพล่านถึงเพียงนี้

'ทำไมเขาถึงได้บอบช้ำถึงเพียงนี้...? เป็นเพราะไอ้บ้าเจอรัลด์นั่น…! ฉันจะสับมันให้เป็นชิ้น ๆ ถ้านั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำ! ฉันจะต้องแก้แค้นแทนเขาแน่นอน…!’ อีเร็ตคิดกับตัวเอง ในขณะที่ความอาฆาตแค้นปรากฏให้เห็นชัดในดวงตาของเธอ

แม้ว่าเธอจะโกรธอย่างปฏิเสธไม่ได้ แต่ก็ยังเป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับตระกูลกันเทอร์ ที่เฟลตันยังสามารถเอาชีวิตรอดกลับมาได้

เนื่องจากทั้งสมาชิกของประตูมิติแห่งการพิพากษาและตระกูลกันเทอร์กำลังออกตามล่าเจอรัลด์อยู่ อีเร็ตจึงรู้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะจับตัวเขาอีกครั้ง ด้วยเหตุนี้ เธอจึงปล่อยให้เฟลตันพักฟื้นในคฤหาสน์กันเทอร์ ขณะที่เธอออกเดินทางไปตามล่าตัวเจอรัลด์ร่วมกับคนอื่น ๆ ด้วย

เนื่องจากทุกคนมุ่งเน้นไปที่การจับกุมเจอรัลด์ คฤหาสน์กันเทอร์จึงค่อนข้างที่จะเงี่ยบเหงาเมื่อถึงช่วงเวลาบ่าย

ตอนนั้นเองที่เฟลตันตัดสินใจลงจากเตียงผู้ป่วยในที่สุด

เฟลตันในสภาพที่ทำอะไรไม่ถูกยิ้มอย่างขมขื่นเล็กน้อย ดวงตาของเฟลตันเป็นประกาย ในขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง “คุกใต้ดินที่เอเดนและเชสเตอร์กำลังถูกคุมขังอยู่นั้น น่าจะเข้าถึงได้โดยผ่านห้องลับในคฤหาสน์… ถึงกระนั้น อีเร็ตมักจะให้คนรับใช้มากมายมาคอยติดตามเฟลตันตลอดเวลา… จนฉันแทบจะไม่มีเวลาอยู่คนเดียวเลย! ผู้หญิงที่มีไหวพริบคนนั้นต้องเก่งเรื่องการรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นอน!”

ภายนอก บุคลิกของคนคนนี้อาจจะดูเหมือนเฟลตันทุกประการ แต่ตัวตนที่แท้จริงของเขากลับไม่ใช่ ความจริงแล้ว คนที่ถูกพาตัวกลับมาที่คฤหาสน์กันเทอร์ก็ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากเจอรัลด์นั่นเอง!

ก่อนหน้านี้ เขาเคยคิดวางแผนที่จะแอบเข้าไปในคฤหาสน์กันเทอร์ เพื่อสืบหาต้นตอของเหตุการณ์หลาย ๆ อย่างที่กำลังเกิดขึ้น แต่หลังจากที่เขาได้ปลอมตัวเป็นเฟลตัน เขาก็สามารถเข้ามาในคฤหาสน์ได้โดยที่พวกกันเทอร์ไม่รู้ตัว และไม่ต้องคิดหาแผนการอื่นอีกต่อไป

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงใช้วิธีการเดียวกันนี้ในการลักลอบเข้ามาในคฤหาสน์ แต่คราวนี้ภารกิจของเขาคือช่วยเหลือเพื่อนทั้งสองของเขาให้ออกไปจากที่นี่อย่างง่ายดาย

โชคไม่ดีสำหรับเขา เพราะแม้ว่าเขาจะสอบถามคนรับใช้หลายคนเกี่ยวกับทางไปคุกใต้ดินตลอดทั้งบ่าย แต่กลับไม่มีใครรู้เลยว่ามันอยู่ที่ไหน!

เจอรัลด์รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เขาจึงตัดสินใจกลับไปที่ห้องของเฟลตันเพื่อคิดหาวิธีอื่นต่อไป อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะคิดอะไรออก จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น

"เข้ามา!" เจอรัลด์กล่าว

วินาทีต่อมา ประตูก็เปิดออกและมีหญิงสาวสวยเดินเข้ามาในห้อง… แน่นอนว่าเธอไม่ใช่ใครอื่น นอกจากยูเมะ

“ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะลุกออกจากเตียงและเดินไปมา ทั้ง ๆ ที่ยังได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงขนาดนี้!” ยูเมะพูดอย่างเฉยเมย ขณะที่เธอมองไปที่เฟลตัน

แค่นี้ก็เห็นได้ชัดแล้วว่าทั้งคู่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันสักเท่าไร