“นี่คือคุณคลอฟอร์ด คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด!” ไทล่ากล่าวด้วยความเคารพ ในขณะที่เขาแนะนำเจอรัลด์
"คุณคลอฟอร์ดเดินทางมาที่นี่ในวันนี้เพื่อตามหาอาจารย์สองสามคนที่ประธานแซนด์ทอสเชิญมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อน พวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนของคุณคลอฟอร์ด ในขณะเดียวกัน คุณคลอฟอร์ดก็อยากจะเห็นและต้องการที่จะตรวจสอบปาฏิหาริย์ที่พวกเราค้นพบด้วย!”
ในเวลานี้ ไทล่าพยายามปฏิบัติตัวเหมือนลูกกตัญญูต่อหน้าเจอรัลด์ เขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเข้าลึกด้วยความรู้สึกหวาดกลัวที่อยู่ภายใน
ในขณะเดียวกัน เวสสันเองก็เพิ่งจะได้รับข้อมูลและเบาะแสที่สำคัญบางอย่าง
เขาเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าคนที่อยู่ในถ้ำที่กำลังจะถูกเขาวางยานั้น แท้จริงแล้วเป็นเพื่อนของชายหนุ่มคนนี้
และสิ่งนี้ก็ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวและวิตกกังวลขึ้นมาเล็กน้อย
"โอ้! งั้นก็คงจะไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่เราจะพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้! กลายเป็นว่าคุณเป็นเพื่อนของอาจารย์เหล่านั้นนี่เอง!” เวสสันพูดพร้อมกับส่งยิ้ม เขายื่นมือออกไปเพื่อที่จะขอจับมือกับเจอรัลด์
“หยุดพูดจาไร้สาระ และพาฉันไปหาพวกเขาเดี๋ยวนี้!”
เจอรัลด์ใช้สายตาอันเฉียบคมของเขากวาดไปทั่วห้องอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็เหลือบมองเวสสันอย่างเย็นชา
ก่อนที่เขาจะพูดประโยคนั้นด้วยท่าทีที่เฉยเมย
“ไอ้คนหยิ่งยโส!”
สโลนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเมื่อเห็นท่าทางที่เย่อหยิ่งและวางอำนาจของเจอรัลด์
“สโลน! อย่าหยาบคาย!”
อย่างไรก็ตาม เวสสันรีบห้ามเขาเอาไว้ก่อนที่จะพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ในเมื่อคุณตั้งใจแน่วแน่ และต้องการที่จะตรวจสอบปาฏิหาริย์ในถ้ำแห่งนั้น ผมก็จะให้คนของผมนำทางคุณไป!”
เวสสันทำทีเห็นด้วยกับคำขอของเจอรัลด์ แต่ในความเป็นจริงแล้ว เขารู้สึกคับแค้นใจต่อเจอรัลด์เป็นอย่างมาก
หลังจากนั้น เขาก็สั่งการให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขารีบนำเจอรัลด์ไปที่ถ้ำ
ไม่นานหลังจากที่เจอรัลด์ออกไปแล้ว สโลนก็ทุบโต๊ะด้วยความโกรธ ขณะที่เขาพูดว่า “พ่อ! ทำไมพ่อถึงห้ามผมไว้ แทนที่จะปล่อยให้ผมจัดการกับไอ้เด็กจอมโอหังนั่น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน