เจอรัลด์เองก็ขมวดคิ้วกับปฏิกิริยาของอีวอนเช่นกัน
จากสิ่งที่เขาสัมผัสได้ การฝึกฝนของอีวอนไม่ได้อยู่ในขั้นที่สูงขนาดนั้น และเจอรัลด์ก็ค่อนข้างจะมั่นใจว่าเขาจะสามารถจัดการกับอีวอนได้อย่างง่ายดาย
แม้จะรู้เช่นนั้น แต่ความมั่นใจอันล้นเหลือของอีวอนกลับทำให้เจอรัลด์รู้สึกประหม่าเล็กน้อย มันทำให้เจอรัลด์สงสัยว่าเขาคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาอสูรกายทั้งเจ็ดจริงหรือไม่
เจอรัลด์สลัดความคิดนั้นออกจาหัว จากนั้นเขาก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “ฉันเดาว่าฉันคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจัดการกับแกก่อนสินะ ฉันจะได้ไม่ต้องกังวลกับปัญหาที่แกอาจจะก่อขึ้นอีกในอนาคต!”
หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็ตวัดนิ้วไปที่อีวอนเล็กน้อย โดยไม่ใช้กำลังภายในของเขาเลย
แม้ว่าเขาจะทำเพียงเพื่อกระตุ้นให้เด็กหนุ่มขยับเขยื้อน เพื่อที่เขาจะได้วิเคราะห์การเคลื่อนไหวของอีวอนได้ แต่เขาก็ต้องประหลาดใจที่เห็นอีวอนสะบัดนิ้วกลับมาที่เขาเช่นกัน
ขณะที่เจอรัลด์กำลังมองอีวอนด้วยความอยากรู้อยากเห็น เด็กหนุ่มก็ป่าวประกาศว่า “ฉันบอกแล้วไงว่าฉันแตกต่างจากคนอื่น ๆ!”
เมื่อประโยคที่สองของอีวอนสิ้นสุดลง รูปร่างของเขาเริ่มเปลี่ยนไป… สิ่งต่อมาที่เจอรัลด์รู้ก็คือ ตอนนี้อีวอนดูเหมือนกับเขาทุกประการ!
ขณะที่เขาเฝ้าดูอีวอน ซึ่งตอนนี้กลายเป็นเหมือนภาพสะท้อนในกระจก และกำลังยิ้มอย่างเหยียดหยามมากกว่าเดิม เจอรัลด์ก็เผยรอยยิ้มของเขาออกมาในขณะที่พูดว่า “น่าสนใจจัง… ฉันต้องบอกว่าการปลอมตัวของแกค่อนข้างจะทำออกมาได้ดีทีเดียว!”
อีวอนเพียงแค่พูดประโยคของเจอรัลด์ซ้ำ ๆ เป็นการตอบสนอง แม้ว่าทุกคนจะแยกไม่ออกว่าเสียงไหนเป็นเสียงที่มาจากเจอรัลด์ตัวจริง แต่สายตาที่เหยียดหยามของอีวอนก็เตือนให้ทุกคนรู้ว่าเขาไม่ใช่เจอรัลด์อย่างแน่นอน
“นี่เหรอคือความสามารถของแก?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่อีวอนเลียนแบบคำพูดของเขาในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน