มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1401

คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา… ไม่ใช่มนุษย์…! และเขาช่างแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ…!

สองพ่อลูกจากตระกูลแซนด์ทอสกลืนน้ำลายลงคอ พวกเขานึกขึ้นได้ว่าตอนแรกพวกเขาคิดว่าอีวอนมีความสามารถเฉพาะตัวที่จะทำให้เขาสามารถเข่นฆ่าใครก็ได้… อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เด็กหนุ่มได้กลายเป็นเพียงก้อนเนื้อไปแล้ว! และเจอรัลด์ก็จบชีวิตของเขาลงด้วยหมัดแค่หมัดเดียวเท่านั้น!

เวสสันที่ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาอย่างโชกโชน และเป็นคนที่มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว รู้ว่าทั้งตัวเขา ลูกชาย หรือแม้กระทั่งครอบครัวของเขาทั้งครอบครัวคงจะต้องจบเห่ หากเขาไม่รีบทำอะไรสักอย่างในตอนนี้!

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงคุกเข่าลงทันทีก่อนที่จะขอร้อง “นายท่าน…! โปรดไว้ชีวิตพวกเราด้วย…! สโลน รีบคุกเข่าซะ! คุกเข่าต่อหน้านายท่าน และขอให้นายท่านอภัยให้เรา!”

หลังจากนั้นเวลสันก็ดึงแขนลูกชายให้คุกเข่าลงข้าง ๆ สโลนเองก็เห็นด้วยกับการกระทำของพ่อ ทั้งคู่รู้ดีว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะต่อต้านหรือล่วงเกินคนกลุ่มนี้ได้อีกต่อไปแล้ว...

"…ดีมาก!" เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เวสสันซึ่งมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาและน้ำมูกจึงรีบตอบทันทีว่า “ข ขอบคุณที่ไว้ชีวิตพวกเรา นายท่าน…!”

"โอ้? ฉันไม่เคยพูดว่าฉันจะไว้ชีวิตพวกแก ฉันแค่หวังว่าตอนนี้แกจะคิดได้ว่าฉันได้ให้โอกาสแกกลับใจหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่แกไม่ยอมรับโอกาสนั้นไว้เอง! รู้เอาไว้เลยว่าครั้งหนึ่งฉันเคยสาบานว่า ฉันจะฆ่าใครก็ตามที่พยายามฆ่าฉันก่อน… โดยปกติแล้ว ฉันจะต้องฆ่าครอบครัวของพวกเขาทั้งหมดด้วย… ด้วยเหตุนี้ ฉันจะไม่ผิดคำสาบานของตัวเองเป็นอันขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับแกทั้งสองคน!” เจอรัลด์โต้ตอบ

“…อะ อะไรนะ…?!” เวสสันพูดตะกุกตะกัก ตอนนี้เหงื่อของเขาไหลท่วมตัว และเขาก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างอ่อนแรง

'...ถ้าก่อนหน้านี้ฉันรู้ว่าปีศาจที่ดุร้ายตนนี้ทรงพลังเพียงใด ฉันคงจะไม่กล้าทำให้เขาขุ่นเคืองใจตั้งแต่แรก...!'

หลังจากนั้นสิ่งต่าง ๆ ก็ดำเนินไปอย่างง่ายดาย ท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์ก็ไม่มีปัญหาในการรับมือกับมดตัวเล็ก ๆ เหล่านั้น

ขณะที่ทุกคนกำลังมุ่งหน้าไปยังสุสานโบราณ เจอรัลด์ก็นึกถึงตอนที่เขาปิดผนึกสุสานด้วยกำแพงที่สร้างขึ้นเอง หลังจากที่ได้รู้ที่ซ่อนของหลุมฝังศพของลีมิส และสุดท้ายเขาก็ปล่อยมันไว้อย่างนั้น เพราะเขายังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องคิดในตอนนั้น