มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1412

เมื่อหันไปมองว่าใครเรียกเขา เขาเห็นว่าเป็นเด็กสาวที่ค่อนข้างน่ารักซึ่งเขาไม่รู้จัก...

“… ‘ผู้ชายคนนั้นเหรอ?’” เจอรัลด์ถามด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ

"ใช่! เธอจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ใช่ไหม เธอรู้จักฮาร์เปอร์ไหม?” หญิงสาวถาม

"รู้จักสิ! เขาเป็นเพื่อนร่วมห้องของฉัน ว่าแต่ว่า… เราสองคนเคยเจอกันมาก่อนด้วยเหรอ?” เจอรัลด์ตอบ

เด็กสาวพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็หัวเราะก่อนจะพูดว่า “ฉันคิดไม่ผิด! เป็นเธอจริง ๆ ด้วย! ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอดูคุ้นตามาก!”

“เขาเป็นใครเหรอ เวสลิน…?” เด็กผู้หญิงอีกคนในกลุ่มถาม เด็กสาวแต่ละคนถือกระเป๋าถือของตัวเอง ขณะที่พวกเธอยืนกอดอก และเริ่มมองสำรวจเจอรัลด์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความอยากรู้อยากเห็น

'แม้ว่าเขาจะดูหล่อเหลาทีเดียว แต่ดูจากเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ตอนนี้แล้ว ก็พอจะบอกได้ว่าเขาคงไม่ได้เป็นคนที่ร่ำรวยสักเท่าไร!' สาว ๆ คิดกับตัวเอง

“โอ้ เขาน่ะเหรอ? เขาเป็นแค่เพื่อนร่วมห้องของเพื่อนที่บ้านเกิดของฉัน! ฉันจำเขาได้แม่นยำเพราะเขาเคยเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อแลกกับเงินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น! บ่อยครั้งฉันมักจะเห็นเขากำลังเก็บกวาดขยะในโรงเรียนของเรา หรือแม้แต่ทำธุระให้คนอื่น! เขายากจนขนาดนั้นเลยแหละ!” เวสลินตอบ ขณะที่เธอแนะนำเขาให้รู้จักกับสาว ๆ ที่เหลือ

“มันเป็นเรื่องธรรมดาจริง ๆ ทุกโรงเรียนมักจะมีคนแบบนี้อยู่ และถ้าเธอฉลาดพอ เธอจะรู้ว่าคนแบบนี้มีอยู่จริงในทุกช่วงชีวิตของเธอเลยก็ว่าได้ ตั้งแต่เธอเรียนอยู่ชั้นประถมจนถึงมหาวิทยาลัย! อย่างที่เขาพูดกัน คนที่โดดเด่นมักจะยิ่งใหญ่เสมอ และคนที่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากก็จะทุกข์ยากอยู่เสมอ!” เด็กชายหน้าตาดีที่สวมชุดกีฬาติดแบรนด์ ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เวสลินตลอดเวลากล่าว

“ฮ่าฮ่าฮ่า! เธอนี่เกิดมาเพื่อเป็นนักพูดจริง ๆ เลยรู้ไหม ไมค่า? อะไรก็ตามที่ออกจากปากของเธอมักจะฟังดูเป็นปรัชญาไปหมด! มันช่างน่าขันจริง! ไม่แปลกใจเลยที่เวสลินจะสนใจในตัวเธอน่ะ!” หนึ่งในสมาชิกของกลุ่มกล่าว ทำให้เด็กหนุ่มและเด็กสาวที่เหลือพร้อมใจกันหัวเราะเสียงดัง

“ว่าแต่ว่า… ตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่เหรอ? นอกจากนี้ ฉันได้ยินมาว่าฮาร์เปอร์กำลังไปได้สวยในช่วงนี้ ตอนนี้เขาเป็นเจ้าของบริษัทแล้วใช่ไหม? เธอสองคนยังติดต่อกันอยู่หรือเปล่า? แต่เท่าที่ฉันเห็น ดูเหมือนว่าฮาร์เปอร์จะไม่ได้สนใจเธอเลยนะ!” เวสลินถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ความจริงแล้ว เวสลินได้พยายามตามหาช่องทางการติดต่อของฮาร์เปอร์มาได้ระยะหนึ่งแล้ว นี่เป็นเหตุผลเดียวที่เธอเรียกเจอรัลด์ตั้งแต่แรก

เนื่องจากทั้งคู่มาจากบ้านเกิดเดียวกัน จึงไม่แปลกใจเลยที่เธอจะเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับฮาร์เปอร์ตอนพวกเขาเรียนมัธยมปลายด้วยกัน เนื่องจากฮาร์เปอร์เป็นคนที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในสมัยมัธยมปลาย เวสลินจึงชอบเขามาเป็นเวลานาน