มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1414

ความจริงแล้ว เจอรัลด์รู้สึกว่าเขาไม่จำเป็นจะต้องไว้หน้าคนกลุ่มนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะเขาเองก็ไม่ได้สนิทสนมกับใครในนั้นเลยสักคน

เลย์ลาเองก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก เธอเริ่มหายใจไม่สะดวกขึ้นเรื่อย ๆ จนในวินาทีต่อมา ในที่สุดเธอก็ตะโกนออกมาว่า “…จ เจอรัลด์…?!”

แม้ว่าเธอจะไม่ได้พบกับเขามาเป็นเวลานานมากแล้ว แต่เธอก็ได้ยินมาว่าตอนนี้เขาเป็นคนที่มีอำนาจมาก และด้วยความที่เขามีสถานะทางสังคมที่สูงส่งเช่นนี้ เธอจะกล้าอ้างได้อย่างไรว่าครั้งหนึ่งเธอเคยผูกพันกับเขา? ด้วยเหตุนี้ เด็กหญิงผู้น่าสงสารจึงตกตะลึงจนพูดไม่ออกตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอสังเกตเห็นว่าเจอรัลด์อยู่ที่นั่นด้วย

ในขณะที่เลย์ลายังไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรอีกในตอนนี้ ในทางกลับกัน เวสลินก็ประหลาดและรู้สึกโกรธไปพร้อมกัน

"โอ้พระเจ้า! ช่างน่าผิดหวังจริง! เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ยังคงเป็นบ้านพักตากอากาศบนภูเขาที่ดีที่สุดในเวสตันอยู่หรือเปล่า? พวกเขาไม่เพียงแต่จ้างสาวเสิร์ฟตาบอดมาทำงานเท่านั้น แต่ฉันเดาว่าตาสีตาสาที่ไหนก็คงจะเดินเข้ามาที่นี่ได้ตามที่ใจต้องการเลยสินะ! ฉันไม่ได้ตาบอดใช่ไหมเนี่ย?!”

ที่นี่ควรจะเป็นสถานที่ที่เป็นสัญลักษณ์ของบุคคลที่มีอำนาจ! ความจริงที่ว่าแม้แต่คนอย่าง เจอรัลด์ก็สามารถเข้ามาในนี้ได้ ทำให้เวสลินรู้สึกขยะแขยงเป็นอย่างยิ่ง!

“ใช่ เขาเข้ามาได้ยังไง?” ผู้หญิงคนอื่นในกลุ่มถาม พวกเธอก็คิดเหมือนเวสลินเช่นกัน

“เจอโรม เธอช่วยแจ้งผู้จัดการของที่นี่ให้ทีได้ไหม เขาจะได้มาไล่ไอ้พวกคนเลวนี่ออกไปจากที่นี่?” เวสลินถาม

"ไม่มีปัญหา! แค่คำพูดของเจ้านายแค่คำเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะขับไล่ไอ้ขยะนี้ออกไปจากที่นี่ เวสลิน!” ชายสวมแว่นตาก่อนหน้านี้เยาะเย้ยในขณะที่เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

ในขณะที่เจอโรมยังคงคุยโทรศัพท์อยู่ เจอรัลด์ก็หัวเราะก่อนจะยิ้มอย่างขมขื่น ในขณะที่เขาพูดว่า “เธอพยายามจะไล่ฉันออกจากที่นี่จริง ๆ งั้นเหรอ? ฉันได้ยินผิดไปหรือเปล่า?”

"แก…! รอก่อนเถอะ ไอ้ขยะ!” เวสลินคำราม

พอถึงตอนนั้น เจอโรมก็วางสายพอดี และตอนนี้เขากำลังจ้องมองทั้งเจอรัลด์และเวสต์ลินอย่างหมดหวัง

“จ เจอรัลด์! ที่ฉันทำถาดเครื่องดื่มตกก็เพราะพวกเขาเดินมาชนฉันก่อนหน้านี้!” เลย์ลาพูดตะกุกตะกัก ขณะที่เธอพยายามอธิบายสถานการณ์ให้เขาฟัง โดยหวังว่าตัวเธอเองจะไม่ตกงาน