มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 142

ในใจของแคสแซนดร้า แม้ว่าเจอรัลด์จะถูกลอตเตอรี่และจ่ายค่าเล่าเรียนจิงเขาทั้งหมด เธอก็ชินกับการที่เขาเป็นคนยากไร้ไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะร่ำรวยแค่ไหน เธอก็ยังคงคิดว่าเขาเป็นคนจนคนหนึ่งอยู่ดีไม่ว่าเธอจะมองไปที่เขาเป็นบางครั้งบางคราก็ตาม

สำหรับเธอ เจอรัลด์ไม่แม้แต่จะดูเหมือนกับคนร่ำรวยใด ๆ ด้วยซ้ำ!

แม้จะรู้สึกโกรธและรำคาญมากจริง ๆ แต่ท้ายที่สุดเจอรัลด์ก็ยอมทำตามคำขอของเธอ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาจะทำอะไรได้ถ้าเขาปฏิเสธคำร้องขอของเธอ?

ในเวลาเดียวกัน เจอรัลด์ก็ส่งข้อความอีกอันไปในกลุ่มคนยากจนนั้น บอกสมาชิกทั้งหมดในกลุ่มให้ไปรวมตัวกันที่ประตูทางตะวันตก

เขาขับรถของเขาไปจอดไว้ในสถานที่ลับ ๆ และเงียบสงบ หลังจากนั้น เขาก็ไปที่ประตูทางตะวันตก

“เจอรัลด์ ทำไมที่ปรึกษาชอบขอให้เราไปช่วยเธอย้ายของกัน?”

“ใช่ ยังไงซะ เจอรัลด์ ไม่ใช่ว่านายถูกลอตเตอรี่หรอกหรือ? นายมีเงินมากมายแล้วในตอนนี้ ดังนั้น นายจะยังคงเป็นหัวหน้าของกลุ่มคนยากจนได้อย่างไร?

กลุ่มคนยากจนประกอบไปด้วยสมาชิกเพียงห้าคนเท่านั้น รวมถึงเจอรัลด์ด้วย

มีเด็กชายสามคนและเด็กสาวสองคนอยู่ในกลุ่ม

เด็กชายที่ชื่อ อีเวน วูดส์เป็นคนที่ผอมบางมาก อ่อนแอและผิดคล้ำเล็กน้อย เขามักจะจดจ่ออยู่กับการเรียนและเขามักจะไม่พูดคุยกับใครอื่น

ยังมีเด็กสาวที่ชื่อ เลย์ลา แฮค ที่สวมแว่นตา เธอผิวขาวมากและไม่ได้สูงมาก

ใคร ๆ ก็บอกได้ว่าเธอเป็นคนที่เฉิ่ม ๆ เชย ๆ เพียงแค่แวบเดียวที่เห็น

ส่วนใหญ่เป็นเพราะการเลี้ยงดูของครอบครัวเธอที่เธอมักจะมีความรู้สึกของความต่ำต้อย เธอไม่ชอบที่จะออกไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนร่วมชั้นของเธอเพราะเธอมักจะรู้สึกต่ำต้อยเล็กน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับพวกเขา

ดังนั้น ปกติเธอจึงไม่ได้พูดมาก

กลุ่มคนเหล่านี้มักจะพูดคุยกันมากขึ้นเมื่อพวกเขาอยู่กับเจอรัลด์

นี่ไม่ใช่เพราะพวกเขาดูถูกเจอรัลด์ แต่เพียงเพราะพวกเขารู้สึกว่าเจอรัลด์เชื่อมกันและอยู่ในโลกเดียวกันกับพวกเขา

เจอรัลด์สัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของอีเวน และการโน้มน้าวของเลย์ลานั้นเกิดจากการที่พวกเขาต้องทนทุกข์กับความอยุติธรรมและการเห็นคุณค่าในตนเองของพวกเขาที่ได้รับความเจ็บปวดอย่างสาหัสในกลุ่มแชทของชั้นเรียน

เสียดาย เจอรัลด์ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นใด ๆ กับเรื่องนี้ได้และถึงยังไงซะ เขาก็รู้สึกโกรธเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน

ดูเหมือนว่าเขาน่าจะต้องหาโอกาสเพื่อสั่งสอนบทเรียนให้ที่ปรึกษาของเขาสักหน่อยถ้าอย่างงั้น

“ทุกคนอยู่ที่นี่ ใช่ไหม? เลย์ลา เธอ และโลราสามารถไปที่บ้านหลังใหม่ของคณะเพื่อทำความสะอาดเศษผ้าและซักเสื้อผ้าก่อนได้เลย เจอรัลด์ นายไปกับอีเวนและที่เหลือ พวกเธอสามคนสามารถช่วยคนงานในการย้ายเฟอร์นิเจอร์ให้ฉัน ฟังคำสั่งของคนงานก่อนที่พวกเธอจะทำอะไรใด ๆ ! ระมัดระวังอย่าทำเฟอร์นิเจอร์ของฉันพังด้วยล่ะ!”

หลังจากแคสแซนดร้าพูดจบ เธอก็หันหลังกลับเพื่อที่จะเตรียมจากไป