มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1499

ขณะที่พวกเขาหัวเราะเยาะเจอรัลด์เมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว ตอนนี้พวกเขากลับจ้องมองใบวิลโลว์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ และต้องรู้สึกประหลาดใจอย่างเหนือคำบรรยายเมื่อจู่ ๆ ใบไม้ใบนั้นก็เริ่มเปล่งแสงสีทองออกมา!

ไม่เพียงเท่านั้น มันยังเพิ่มขนาดของมันขึ้นอีกด้วย! ไม่นานหลังจากนั้น เสียงระเบิดก็ดังตามมา และด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ ใบวิลโลว์กลับกลายเป็นใบมีดขนาดมหึมา!

“…อะไรกันเนี่ย?!” ชายทั้งแปดตะโกน ขณะที่พวกเขาจ้องมองใบมีดที่เปล่งรัศมีแห่งการสังหารออกมา

แม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะตอบสนองด้วยการหลบหนี แต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว

ด้วยการสะบัดของใบมีดอย่างรวดเร็วเพียงครั้งเดียว มันก็เฉือนคอทั้งแปดของพวกเขา… และสิ่งต่อมาที่ชายเหล่านั้นรู้ก็คือ หัวของพวกเขาร่วงลงไปอยู่บนพื้นแล้ว!

ในขณะเดียวกัน ยูลที่กำลังตกใจสุดขีดก็กรีดร้องด้วยความสยดสยอง เมื่อเห็นหัวของชายทั้งแปดถูกตัดจนขาดต่อหน้าต่อตา!

อย่างไรก็ตาม เขาหยุดกรีดร้องอย่างรวดเร็วก่อนที่จะกลืนน้ำลายลงคอ แม้จะเป็นผู้ที่มีฝีมือเก่งกาจ แต่ชายทั้งแปดกลับถูกเขาตัดศีรษะในเวลาอันสั้น… หากเขาไม่ได้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาของตัวเอง ยูลคงไม่มีวันเชื่อว่ามันเกิดขึ้นจริงอย่างแน่นอน… นี่เป็นกลยุทธ์ที่มีแต่ปรมาจารย์เท่านั้นที่ทำได้…

แม้ว่าเขาจะยังเต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัว แต่ยูลก็รีบลุกขึ้นยืน ก่อนจะโค้งคำนับเจอรัลด์ด้วยความซาบซึ้งใจ ขณะที่เขาพูดว่า “ขะ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตพวกเราครับ นายท่าน!”

เจอรัลด์เลือกที่จะไม่พูดอะไรมาก เขาตอบเพียงว่า “ตอนนี้ฉันกำลังรักษาบาดแผลของน้องสาวนายอยู่ หันหลังไปก่อน แล้วอย่าเพิ่งหันกลับมามองล่ะ!”

เมื่อตระหนักได้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้มีท่าทีที่จะสนใจอาจารย์ทั้งแปดที่เขาเพิ่งสังหารไป ยูลจึงทำตามที่เจอรัลด์สั่งทันที คนอะไรช่างน่ากลัวเหลือเกิน!

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าอาจารย์คนนี้จะรักษาน้องสาวของเขาอย่างไร แต่เขาก็รู้ว่ามันจะเป็นการดีกว่าที่เขาจะไม่ถามถึงความสามารถของอาจารย์ผู้นี้

เมื่อเขาแน่ใจว่ายูลไม่ได้มองอยู่ เจอรัลด์ก็เปิดดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเขา และเริ่มรักษาบาดแผลของเมแกนทันที

แน่นอนว่ามันประสบผลสำเร็จ และหลังจากที่เขาหยุดพักชั่วครู่ เจอรัลด์ก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินทางกลับ ตอนนี้เขาได้ช่วยทั้งคู่สำเร็จแล้ว เขาจึงไม่อยากอยู่ที่นี่นานเกินความจำเป็น