มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1529

“เพียงเพราะพวกแกเป็นผู้มีอำนาจบาตรใหญ่และเหนือกว่าผู้อื่น พวกแกทุกคนจึงคิดว่าพวกแกไร้เทียมทานมาก… และการได้เป็นผู้ที่แข็งแกร่ง มันทำให้พวกแกคิดว่าการบงการชีวิตของผู้อื่นเป็นเรื่องที่ดีงั้นเหรอ? รู้อะไรไหม สำหรับฉันแล้ว ชีวิตของพวกแกมันก็ไม่ต่างอะไรจากเศษดินที่สกปรกหรอก!” เจอรัลด์คำราม

“ทุกคนระวังตัวด้วย! โจมตีมันพร้อมกัน ไม่งั้นเราจะจับไอ้เจอรัลด์ไม่ได้!” ฮอยท์ที่เปลือกตายังคงกระตุกอยู่ออกคำสั่ง

เนื่องจากตอนนี้ผู้เชี่ยวชาญที่เหลือทั้งเจ็ดคนมีศัตรูคนเดียวกัน พวกเขาจึงทำการผนึกกำลังให้แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมทันที ก่อนที่จะพุ่งโจมตีเจอรัลด์พร้อมกัน! เนื่องจากการปลดปล่อยพลังลมปราณที่จำเป็นอย่างมหาศาล พื้นที่ทั้งหมดในบริเวณนั้นจึงเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง...

ด้วยเศษซากและฝุ่นละอองที่ปลิวว่อนไปทั่ว ชายทั้งเจ็ดกำลังจะโจมตีเจอรัลด์ แต่ทันใดนั้น ดูเหมือนเขาจะหายวับไปในอากาศ!

ก่อนที่ใครจะทันได้ตอบโต้ เสียงคร่ำครวญจากความเจ็บปวดและสิ้นหวังก็ดังขึ้นอีกครั้ง… อีกครั้ง… และอีกครั้ง…

เมื่อถึงเวลาที่ฝุ่นสงบลงแล้ว ศพเจ็ดศพที่แหลกเหลวและเปื้อนเลือดก็วางเรียงรายอยู่ที่เท้าของเจอรัลด์

ดูเหมือนว่าเจอรัลด์เองจะไม่ได้รับอันตรายใด ๆ เลยแม้แต่น้อย และไม่มีแม้แต่เศษฝุ่นติดอยู่บนตัวเขา!

“สุดยอดมาก… แกน่าทึ่งจริง ๆ…!” ฮอยท์พูดตะกุกตะกัก ขณะที่เขาโผล่ออกมาจากหลังเสาหิน

ขณะที่ฮอยท์จ้องมองไปที่ศพทั้งเจ็ดที่กองอยู่บนพื้น เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่าชายคนนั้นกำลังบีบคอผู้นำวิญญาณด้วยมือข้างเดียวของเขา! และดูเหมือนว่ามืออีกข้างของเขากำลังถือลูกปัดบางอย่างอยู่ด้วย...

แม้ว่าฮอยท์จะพึมพำบางอย่างออกมาในสภาพที่หวาดกลัว แต่เจอรัลด์ก็ยังคงสงบเยือกเย็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เจอรัลด์สอดมือเข้าไปในกระเป๋า ก่อนจะยิ้มและถามว่า “อะไรที่แกว่าน่าทึ่ง?”

“ก็ต้องเป็นแกอยู่แล้ว! ชายทั้งแปดที่แกเพิ่งฆ่าไปล้วนแต่เป็นอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ และพวกเขาทั้งหมดก็เป็นบุคคลที่เก่งกาจอย่างเหลือเชื่อ! แม้ว่าแกจะต้องเผชิญหน้ากับการถูกโจมตีด้วยคนที่แข็งแกร่งถึงเจ็ดคนพร้อมกัน แต่กลับไม่มีใครทำอะไรแกได้เลยแม้แต่น้อย! และแต่ละคนก็เสียชีวิตอย่างน่าอนาจใจนัก ฉันยอมรับเลยว่าเราประเมินแกต่ำไปมาก! แกแข็งแกร่งและมีความสามารถมากเกินไปเมื่อเทียบกับพวกเรา…!” ฮอยท์ตอบ ในขณะที่เขายังคงจับผู้นำวิญญาณเป็นตัวประกัน เห็นได้ชัดว่าลูกปัดในมือของเขาต้องไม่ใช่วัตถุธรรมดาอย่างแน่นอน

แม้ว่าฮอยท์จะดูประหลาดใจเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ดูสงบนิ่งจนผิดปกติด้วยเหตุผลบางประการ...

“ไม่ว่ากรณีใด ดูเหมือนว่าแกเองจะไม่ใช่คนโง่สักเท่าไหร่ อย่างน้อยก็เมื่อเทียบกับคนงี่เง่าที่ฉันเคยเจอมาก่อนหน้านี้ เพราะแกไม่คิดที่จะรีบร้อนเข้ามาโจมตีฉัน ซึ่งแน่นอนว่านั่นจะทำให้ชีวิตของแกต้องพบกับหายนะ แต่แกกลับใช้ไหวพริบจับผู้นำวิญญาณเป็นตัวประกันท่ามกลางความโกลาหลทั้งหมด!” เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้มที่จริงใจบนใบหน้าของเขา

แม้ว่าฮอยท์จะตระหนักว่าเจอรัลด์ชมเขาจากใจจริง แต่เขายังคงเคร่งขรึมและระแวดระวัง เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะตอบกลับอย่างเย็นชาว่า “…ก็อย่างที่พวกเขาพูดกัน เมื่อชายหนุ่มมีพลังมหาศาล เขามักจะทำตัวหยิ่งยโส และคิดว่าความแข็งแกร่งนั้นจะทำให้เขาได้ในสิ่งที่เขาต้องการทุกอย่าง! ฉันขอบอกแกไว้เลยว่าเมื่อใดก็ตามที่ต้องต่อสู้กับผู้มีฝีมือ ท้ายที่สุดแล้ว การใช้สติปัญญาคือสิ่งที่สำคัญที่สุด!”