มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1646
สรุปบท บทที่ 1646: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
สรุปเนื้อหา บทที่ 1646 – มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน โดย GoodNovel
บท บทที่ 1646 ของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน ในหมวดนิยายนิยาย ตลก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หลับตาลงอย่างเงียบงัน แผ่ญาณทิพย์ออกไปสแกนทั่วพื้นที่ที่เหลือบนยอดเขา...
น่าเศร้าที่ระยะของญาณทิพย์ของเขาค่อนข้างจำกัด ดังนั้นเขาจึงสามารถสแกนได้สูงเพียงไม่กี่ร้อยฟุตเท่านั้น แม้ว่านั่นจะไม่ใช่ขอบเขตเล็ก ๆ แต่อย่างใด แต่เจอรัลด์ก็ยังไม่สามารถหาร่องรอยของทีมผจญภัยอีกทีมได้
ในที่สุด เควสจึงเอ่ยถามขึ้นมาว่า “…นี่… คุณคิดว่าทีมผจญภัยไม่อยู่ที่นี่เพราะ… พวกเขามุ่งหน้าขึ้นไปบนภูเขาแล้วงั้นเหรอ…?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หันไปมองเควส แม้ว่าคำถามของอีกฝ่ายจะฟังดูไร้สาระ แต่คำถามนั้นก็ไม่ได้ผิดเท่าไหร่ เนื่องจากไม่มีร่องรอยของทีมผจญภัยที่นี่เลย หนทางเดียวที่พวกเขาจะมุ่งไปได้โดยที่ไม่ได้บังเอิญมาปะทะกับทีมกู้ภัยระหว่างทางขึ้นไป ก็คือการปีนขึ้นไปบนภูเขาเท่านั้น…
“…อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้ ในเมื่อเรามาถึงที่นี่แล้ว เราก็ขึ้นไปตรวจสอบบนภูเขาให้แน่ใจกันเถอะ!” เจอรัลด์ตอบตกลง
จากนั้นทั้งคู่ก็ไต่ภูเขาต่อไป…
เนื่องจากก่อนหน้านี้หากไม่ได้เจอรัลด์คอยแทรกแซงพวกเขาคงถึงคราวตายไปแล้ว ตอนนี้เควสจึงไว้วางใจเจอรัลด์อย่างเต็มที่ เขารู้สึกว่าตราบใดที่เขายังอยู่ใกล้เจอรัลด์ เขาก็จะรอดออกมาได้อย่างปลอดภัย...
แต่ทว่าหลังจากเดินไปได้ระยะหนึ่ง ท่ามกลางสายลมอ่อน ๆ และเกล็ดหิมะที่สัมผัสแก้มของพวกเขาตลอดเวลา ในที่สุดทั้งคู่ก็มาถึงความสูง 11,000 ฟุตเหนือระดับน้ำทะเล…
เมื่อมาถึงจุดนี้ ก็พบถ้ำปรากฏขึ้นต่อสายตาพวกเขาทันที ด้วยความมืดมิดภายในถ้ำ เจอรัลด์และเควสจึงเริ่มระมัดระวังตัวทันที
ขณะที่ยืนอยู่ปากถ้ำ เควสเอ่ยปากพูดขึ้นว่า “แปลกจัง… อยู่ ๆ ก็มีถ้ำตั้งขึ้นมาแบบนี้!”
“นั่นสิ… เราเข้าไปข้างในกันเถอะ!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาเริ่มเดินเข้าไปในถ้ำ
หลังจากเข้าไปได้ไม่กี่ก้าว ทั้งคู่ก็หยิบแท่งเรืองแสงออกมาก่อนที่จะเปิดใช้งาน เมื่อได้แหล่งกำเนิดแสงแล้ว ทั้งคู่ก็เดินทางต่อเข้าไปในถ้ำ...
เมื่อรู้ว่าใครเป็นคนเรียกเธอ โนริก็ร้องไห้ออกมาทันที “เจอ เจอรัลด์…!”
เด็กสาวรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดเจอรัลด์แน่น...
เธอใช้เวลาสักพักในการสงบสติอารมณ์ เมื่อเธอสงบลง โนริมองเขาด้วยความประหลาดใจ ขณะที่เธอถามว่า “ว่าแต่… คุณมาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?”
เมื่อตอนหนักได้ว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับเขา เจอรัลด์จึงอธิบายว่า “เพราะรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ และทีมผจญภัยของเธอ ฉันก็เลยมาพร้อมกับทีมกู้ภัยที่ได้รับมอบหมายให้ค้นหากลุ่มของเธอน่ะสิ!”
“…นี่หมายความว่า…คุณมาเพื่อช่วยฉันอย่างนั้นหรือ…?” โนริถาม ขณะที่เธอจ้องตรงไปยังดวงตาของเจอรัลด์อย่างคาดหวัง
เจอรัลด์เพียงแค่ยิ้มอย่างอ่อนโยน และพยักหน้าแทนคำตอบ ไม่เห็นเหตุผลที่จะปฏิเสธ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...