มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1653

วินาทีที่เธอกลับมาตั้งสติได้ โนริก็ตะโกนทันทีว่า “เจอ-เจอรัลด์…!”

โนริรีบเข้าไปกอดเขาแน่น หยาดน้ำตานองไปทั้งหน้า

เมื่อตระหนักว่าเจอรัลด์ยังมีชีวิตอยู่ เควสและคนอื่น ๆ ก็ดีใจและประหลาดใจพอ ๆ กัน

ขณะที่พวกเขาวิ่งมาหาเขาเช่นกัน โนริก็ตรวจดูร่างกายของเจอรัลด์ตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมกับถามว่า “คุณเป็นยังไงบ้างเจอรัลด์ บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”

เมื่อเห็นว่าเธอกังวลมากเพียงใด เจอรัลด์ก็ทำได้เพียงยิ้มก่อนจะตอบว่า “ไม่ต้องกังวล ผมไม่เป็นอะไร!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริรู้สึกโล่งใจมากที่เธอพบว่าตัวเองกำลังเอามือเล็ก ๆ ของเธอแตะที่หน้าอกของเขาเบา ๆ พร้อมกับคร่ำครวญว่า “คุณ… คราวนี้ก็ทำให้ฉันกลัวแทบตาย…!”

หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ในที่สุดหัวใจของเธอก็ได้รับการปลอบประโลม...

ขณะที่ทั้งแพทริคและเควสเริ่มตบไหล่ของเจอรัลด์ ในที่สุดเควสก็เอ่ยปากถามว่า “ว่าแต่… เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่คุณตกลงไป? นั่นน่าจะเป็นการตกผาที่สูงทีเดียวใช่ไหม”

เจอรัลด์หัวเราะตอบเพียงว่า “ผมโชคดีก็เลยไปตกลงบนยอดไม้! ก็เลยทำให้ผมไม่ได้รับบาดเจ็บ!”

เจอรัลด์ไม่สามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับเมืองมายาได้ และโชคดีที่คนอื่น ๆ ดูเหมือนจะเชื่อในสิ่งที่เขาพูด สิ่งสำคัญสำหรับพวกเขาก็คือ การที่เจอรัลด์สามารถกลับมาอย่างปลอดภัยเพียงเท่านั้น…

ไม่ว่าจะอย่างไร ในเมื่อเขากลับมาแล้ว พวกเขาไม่จำเป็นต้องเริ่มปฏิบัติการช่วยเหลืออีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงเริ่มเก็บข้าวของเพื่อกลับไปยังเอิร์ธ แคปปิตอล…

เมื่อมาถึงคฤหาสน์ของตระกูลซาห์น โยชัวซึ่งกลับมาเมื่อคืนก่อน หลังจากพบว่าลูกสาวของเขาปลอดภัยก็ได้แต่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทันทีเมื่อเห็นเจอรัลด์กลับมาพร้อมกับคนอื่น ๆ

ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงกล่าวคำอำลาก่อนออกเดินทางกลับไปยังโลก...

เมื่อเขากลับมายังโลก เขารู้สึกถึงความอบอุ่นและความคุ้นเคยได้ในทันที… แม้ว่าจาเอลตราจะยิ่งใหญ่ในแบบของมัน แต่โลกก็ยังเป็นบ้านที่แท้จริงของเขา…

จุดแวะพักแห่งแรกของเจอรัลด์ คือพระราชวังซาคราโซลิส นับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายนี่เป็นเวลาหลายปีแล้วที่เขาไม่ได้พบกับมิล่าและสมาชิกในครอบครัว และเขาก็คิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้ง

แต่เมื่อกลับถึงบ้าน เจอรัลด์ก็รู้สึกประหลาดใจที่ไม่พบมิล่า และพี่สาวของเขาก็ไม่อยู่...

โชคดีที่พ่อแม่ของเขาอยู่ที่นั่น เจอรัลด์จึงถามว่า “แม่ พ่อ มิล่ากับเจสสิก้าอยู่ไหนครับ?”