มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1667

ในที่สุดโนริก็หลุดออกจากภวังค์ เธอมองหน้าเจอรัลด์ก่อนจะถามว่า “…นั่น… มันเยอะมากเลยนะ เราจะแบกเหรียญทองพวกนี้กลับไปยังไงล่ะ เจอรัลด์…?”

แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงที่มีหีบอยู่สามใบ และในทางเทคนิกแล้ว ทั้งสามคนสามารถช่วยกันถือหีบคนละใบได้ แต่มันจะยุ่งยากเกินไปในระยะยาว ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อผู้คนเห็นทองทั้งหมดนั้น พวกเขาก็อาจจะวางแผนปล้นเพื่อแย่งชิงทองไปอย่างแน่นอน...

เมื่อตระหนักว่าเจอรัลด์กำลังเครียดกับวิธีนำเหรียญทองทั้งหมดกลับไป ชายชราที่สวมมงกุฎจึงยื่นแหวนวงเล็ก ๆ ให้เขา

เจอรัลด์ตกใจเล็กน้อยที่ได้รับแหวน เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “…ขอโทษนะครับ แต่คุณให้แหวนวงนี้กับผมทำไม…?”

“มันเป็นแหวนเก็บของที่มีพื้นที่เก็บของขนาดใหญ่เป็นพิเศษ! คุณสามารถเก็บทองของคุณไว้ในนั้นได้ เพื่อที่คุณจะได้ไม่ต้องกังวลกับการพกพามันไปไหนต่อไหนด้วย!” ชายชราอธิบายด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร

“นั่น… ผมรับของแบบนี้ไว้ไม่ได้หรอกครับ! เอาแบบนี้ดีไหม? ผมจะซื้อแหวนวงนี้จากคุณในราคาหนึ่งล้านเหรียญทอง! คุณจะยอมรับข้อเสนอของผมไหม?” เจอรัลด์ถาม เขาไม่ใช่คนที่จะเที่ยวรับของจากใครโดยไม่มีสิ่งตอบแทน

เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์มีไหวพริบ ชายชราจึงเลือกที่จะไม่ปฏิเสธ และเช่นนั้นเอง เงินก็ถูกนำมาใช้เพื่อแลกกับแหวนของเขา

หลังจากที่สวมแหวน เจอรัลด์ก็แตะมันเบา ๆ ส่งผลให้มีช่องว่างปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาทันที!

เมื่อเห็นว่าข้างในนั้นกว้างขวางแค่ไหน เจอรัลด์ก็รีบวางเงินที่เหลือไว้ในพื้นที่นั้นอย่างรวดเร็ว และไม่ลืมเก็บกระเป๋าเป้ของเขาไว้ในนั้นด้วย

ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ตอนนี้พวกเขาก็อยู่ที่นี่แล้ว ชายชราโค้งคำนับเจ้าชายด้วยความเคารพก่อนจะพูดว่า “ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ชายหนุ่มคนนี้มีชื่อว่า เจ้าชายเซเวริน และเขามาจากราชวงศ์ของทวีปไลคอม! เขาเป็นคนที่ซื้อจี้หยกมังกรเขียวของพวกคุณด้วย!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองเจ้าชายอยู่พักหนึ่ง แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักวิธีที่ถูกต้องที่จะใช้ทักทายเจ้าชาย แต่อย่างน้อยเจอรัลด์ก็รู้ว่าเขาต้องให้ความเคารพ

ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงทักทายว่า “เป็นเกียรติที่ได้พบคุณครับ เจ้าชายเซเวริน!”

หลังจากที่มองเจอรัลด์ด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น เจ้าชายก็ตอบว่า “…คุณเป็นคนขายจี้หยกชิ้นนี้ใช่ไหม?”