มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1669

ขณะที่เธอกำลังจะเอื้อมมือไปแตะมัน ลูกมังกรก็ตอบสนองด้วยเสียงคำรามเล็กน้อย! แม้ว่ามังกรตัวเล็กจะมีเขี้ยวเล็ก ๆ อยู่สองเขี้ยว แต่การปฏิกิริยาของมันกลับทำให้หัวใจของโนริละลายยิ่งขึ้นไปอีก

"โอ้…? เธอจะใจร้ายกับฉันทั้ง ๆ ที่ฉันปฏิบัติต่อเธออย่างดีเหรอ เจ้าตัวน้อย?” โนริขมวดคิ้วและพูดจาหยอกล้อมัน

ดูเหมือนจะเข้าใจว่ามันถูกดุ ลูกมังกรจึงขดตัวเป็นลูกบอลอย่างรวดเร็ว...

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม

เจอรัลด์เอื้อมมือออกไปยกลูกมังกรขึ้นก่อนจะวางมันไว้บนฝ่ามือของเขา… ตรงกันข้ามกับปฏิกิริยาเริ่มแรกที่มีต่อโนริ มังกรดูเหมือนจะเชื่อใจเจอรัลด์มากกว่า และสิ่งนี้เห็นได้ชัดจากการที่มันเอาแก้มถูกับฝ่ามือของเขา

เมื่อเห็นว่ามังกรเข้ากับเจอรัลด์ได้ โนริก็พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงว่า “ดูเหมือนเจ้าตัวน้อยจะเชื่อใจคุณมากเลยนะ! มันไม่ได้พยายามที่จะสู้คุณตอนที่คุณสัมผัสมันครั้งแรก!”

ความจริงก็คือ มังกรน้อยเพียงแต่ประพฤติเช่นนี้เนื่องจากมันคุ้นเคยกับกลิ่นของเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นคนที่แบกไข่ใบนี้ติดตัวไปไหนมาไหนตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่มังกรจะไว้วางใจเจอรัลด์มากที่สุด

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ทั้งสองก็ยังเล่นกับลูกมังกรจนดึกดื่น...

เมื่อถึงจุดนั้น ลูกมังกรก็เริ่มคุ้นเคยกับโนริแล้ว ดังนั้นมันจึงไม่มองว่าเธอเป็นศัตรูอีกต่อไป โนริรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะมันยอมให้เธออุ้มมันไว้ในมือด้วยซ้ำ!

ในที่สุดทั้งสามก็มุ่งหน้าไปที่เตียง...

เมื่อรุ่งเช้ามาถึง เจอรัลด์และโนริถูกปลุกให้ตื่นทันทีด้วยเสียงขู่ของลูกมังกร!

เมื่อเห็นว่ามันส่งเสียงฟู่ขณะกระโดดขึ้นไปบนร่างกายของพวกเขา โนริก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น เธอจึงพูดว่า “…ฉันคิดว่ามันหิวนะ เจอรัลด์!”

แม้ว่าพวกเขาจะไขปริศนาอันแรกได้แล้ว แต่ปริศนาอีกอย่างหนึ่งก็ยังไม่ได้รับการไข พวกเขาควรเลี้ยงมันด้วยอะไร? เท่าที่พวกเขารู้ อาหารของมังกรน่าจะแตกต่างจากอาหารของมนุษย์…

เจอรัลด์ไม่แน่ใจว่าจะเริ่มจากตรงไหน เขาจึงวางมังกรไว้ในแหวนเก็บของก่อนจะออกจากโรงแรมพร้อมกับโนริและเซลิก เพื่อค้นหาอาหารของมัน...

เจอรัลด์คว้าตัวมันเอาไว้ไม่ทัน เขาจึงได้แต่ตะโกนว่า "เฮ้ กลับมานะ!"

ทั้งสามคนกระโดดข้ามรั้วของคฤหาสน์หลังนั้น จากนั้นพวกเขาก็เริ่มไล่ตามมังกรอย่างรวดเร็ว...

พอพวกเขาตามมันทัน พวกเขาก็เห็นลูกมังกรกำลังแทะอะไรบางอย่างอยู่ใต้ต้นไม้...

เมื่อเห็นเศษอาหารที่กระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ โนริก็เลิกคิ้วเล็กน้อยแล้วถามอย่างสงสัย “มันกำลังกินอะไรอยู่…?”

พวกเขาทั้งสามต่างก็อยากรู้อยากเห็น เนื่องจากมังกรดูเหมือนจะกำลังกินอย่างอิ่มเอิบ แม้ว่ามันแทบจะไม่สนใจเนื้อที่เจอรัลด์ให้มันก่อนหน้านี้เลยก็ตาม

เจอรัลด์นั่งยอง ๆ ข้างมังกรน้อย เขามองดูเศษอาหารอย่างใกล้ชิดก่อนจะพูดว่า “…ดูเหมือนว่ามันกำลังกินผลไม้บางชนิด… เนื่องจากมันดูจะชอบมาก จึงเป็นไปได้ว่าสิ่งที่มันกำลังกินอยู่ตอนนี้คือราชาแห่งผลไม้!”