“นายรู้อะไรไหม นายก็ไม่ต่างอะไรไปจากคนอื่น ๆ ที่ล้มเหลวก่อนหน้านี้เลย ขอแนะนำให้ยอมแพ้ไปเสียดีกว่า! ถ้านายยอมแพ้แต่โดยดี อย่างน้อยนายก็จะสามารถลงจากเวทีนี้ไปได้แบบครบสามสิบสอง!” ตัวแทนสำนักศึกษาเย้ยหยันเขา
'นี่กำลังดูถูกฉันอยู่เหรอ?' เจอรัลด์คิดกับตัวเองพร้อมกับขมวดคิ้ว หลังจากได้ยินเช่นนั้น ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยคู่ต่อสู้ไปง่าย ๆ
“กล้าอวดอ้างตัวเองก่อนที่การประลองจะเริ่มขึ้นงั้นเหรอ? หวังว่าคนที่จะถูกโยนออกไปจากแท่นจะไม่ใช่คุณเสียเองนะ!” เจอรัลด์โต้กลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“ปากเก่งไปเถอะไอ้หนู! ดูท่านายคงจะอยากตายสินะ! เพราะงั้นฉันจะไม่ออมมือกับนายแน่! บอกชื่อตัวเองมา!” ตัวแทนสำนักมีใบหน้าบูดบึ้ง ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์
“ผมเจอรัลด์ คลอฟอร์ด! แล้วคุณล่ะ? หากเราพบกันอีกครั้งในสำนักศึกษาผมจะได้ไม่ลืมชื่อคุณ!” เจอรัลด์ตอบ
“ใจกล้าอะไรขนาดนี้! ก็ได้ ฟังให้ดีล่ะ! ฉันชื่อ เฟอร์ดินันด์ กาเย่ และฉันเป็นผู้ดูแลชั้นเรียนระดับสูงที่ห้า!” เฟอร์ดินันด์คำราม
หลังจากนั้น ฆ้องก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกถึงการเปิดฉากทดสอบ!
เมื่อเห็นว่าเฟอร์ดินันด์พุ่งเข้าหาเขา เจอรัลด์ก็สัมผัสได้ว่าอย่างน้อยอีกฝ่ายก็ได้เข้าสู่ระดับจิตวิญญาณขั้นที่สาม ในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์แล้ว แม้ว่าความเร็วของเขาคงจะน่าประทับใจสำหรับคนทั่วไป แต่เจอรัลด์พบว่าเฟอร์ดินันด์ยังค่อนข้างอ่อนแอเมื่อเทียบกับเขา
ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงรู้ดีว่าเขาไม่จำเป็นต้องเข้าใกล้เพื่อใช้พลังเต็มที่ อย่างมาก เขาต้องการเพียงแค่ความแข็งแกร่งของปรมาจารย์วิญญาณอันดับสองในอาณาจักรนักปราชญ์เท่านั้นที่จะโค่นเฟอร์ดินันด์ลงได้
ไม่ว่าหมัดของเฟอร์ดินันด์ จะอยู่ห่างจากเจอรัลด์เพียงไม่กี่นิ้วก็ตาม ทุกคนคงจินตนาการได้ว่าเจอรัลด์จะถูกเหวี่ยงลงจากแท่น...
แน่นอนว่านั่นจะไม่เกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน