มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1677

เฟอร์ดินันด์กระทืบเท้าลงไปบนแท่นอย่างแรงจนทำให้เกิดรอยบุ๋มเป็นวงกลมอยู่ข้างใน! หลังจากนั้น เขาก็ใช้พลังทั้งหมดนั้นกระโดดขึ้นไปในอากาศราวกับเสือที่ดุร้าย!

แม้จะเผชิญหน้ากับชายป่าเถื่อนคนนั้น เจอรัลด์ก็ยังคงสงบนิ่งอยู่เช่นเดิม ขณะที่เขาค่อย ๆ ยกขาขึ้น… ก่อนที่จะเหวี่ยงมันไปที่ท้องของเฟอร์ดินันด์!

หลังจากที่เฟอร์ดินันด์ถูกส่งลอยไปข้างหลัง ร่างของเขาก็ร่อนลงมากองกับพื้นด้วยเสียงดัง'ตุบ'!

เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่เมื่อกลับมาตั้งสติได้ พวกเขาก็รีบพึมพำกันด้วยความชื่นชม

"พระเจ้าช่วย! ผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งมากจนสามารถเอาชนะเฟอร์ดินันด์ได้จริง ๆ!”

แน่นอนว่าชัยชนะของเจอรัลด์ทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในทันที

แม้แต่คาร์สเตนก็ยังรู้สึกประหลาดใจกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เขาได้เห็นว่าเจอรัลด์สามารถโค่นคนที่เข้าสู่ระดับจิตวิญญาณขั้นที่สองในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้อย่างง่ายดายเสียด้วย!

คาร์สเตนลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเจอรัลด์ ก่อนพูดว่า “ขอแสดงความยินดีที่ผ่านการทดสอบ! เนื่องจากการแสดงที่สมบูรณ์แบบของนาย น่าจะสามารถเข้าศึกษาที่สำนักศึกษาไลคอมในชั้นเรียนระดับสูงได้!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็พยักหน้า ขณะที่เขาตอบว่า "ขอบคุณ อาจารย์อิคินก์!"

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงลงจากเวทีขณะที่ทุกสายตาจับจ้องเขาด้วยความอิจฉา... แม้ว่าหลายคนจะอิจฉาเขาที่เขาได้รับความสนใจจากฝูงชนถึงขนาดนี้ แต่พวกเขาก็รู้ดีว่าพวกเขาจะไม่มีวันมีความแข็งแกร่งเทียบกับเจอรัลด์ได้เลย นอกจากนั้นแล้ว เขายังสามารถโค่นเฟอร์ดินันด์ลงได้อีกด้วย!

คณบดีของสำนักศึกษาเองก็ได้บรรลุถึงระดับที่เจ็ดในอาณาจักรอวาตาร์ได้แล้ว คนที่อยู่ในระดับนั้น ไม่เพียงแต่สามารถก้าวเข้าสู่ห้วงแห่งความว่างเปล่าได้เท่านั้น แต่ยังเปลี่ยนแปลงสวรรค์และโลกได้ตามต้องการอีกด้วย! นั่นคือพลังของอวาตาร์...

สำหรับผู้สอนและอาจารย์ของที่นี่ ความแข็งแกร่งของพวกเขาอยู่ระหว่างระดับที่หนึ่งถึงห้าในอาณาจักรอวาตาร์ ด้วยความแข็งแกร่งของผู้ให้การศึกษาเหล่านี้ จึงไม่แปลกใจเลยที่สำนักศึกษาไลคอมจะเป็นตัวแทนของอำนาจแห่งทวีปไลคอมเช่นนี้...

ในเวลาต่อมา มีอาจารย์สองสามคนเข้าไปพูดคุยกับคณบดีในห้องโถงใหญ่ของสำนักศึกษา

หลังจากนั้นไม่นานอาจารย์อิคินก์ก็เข้าไปร่วมวงสนทนาด้วย หลังจากโค้งคำนับพวกเขาแต่ละคนด้วยความเคารพแล้ว เขาก็นั่งลงก่อนจะแจ้งให้อีกฝ่ายได้ทราบ “ท่านคณบดีและท่านอาจารย์! การทดสอบรับเข้าในปีนี้สิ้นสุดลงแล้ว! ผลลัพธ์คือ… เรามีบัณฑิตใหม่สี่ร้อยคนในชั้นเรียนระดับต้น สองร้อยคนในระดับกลาง และสำหรับชั้นเรียนระดับสูง… เรามีบัณฑิตใหม่เพียงคนเดียวเท่านั้น!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ปรมาจารย์ทั้งสี่ในห้องโถงก็ดูประหลาดใจในทันที พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะมีบัณฑิตที่ผ่านการทดสอบน้อยถึงขนาดนี้! ยิ่งไปกว่านั้น กลับมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถเข้าถึงชั้นเรียนระดับสูงได้!