หลังจากนั้นป้ายไม้สีทองก็ลอยออกมาจากกระเป๋าของสุเมรุ ก่อนจะลอยไปอยู่ตรงหน้าเจอรัลด์...
“นี่เป็นป้ายไม้ประจำตัวเธอ มันคือสัญลักษณ์ประจำตัวของเธอภายในสำนักศึกษาไลคอม นอกจากนี้ เนื่องจากเธอเป็นศิษย์เพียงคนเดียวของฉัน เธอจะสามารถเข้าถึงแหล่งข้อมูลการศึกษาทั้งหมดของสำนักศึกษาได้!” สุเมรุอธิบาย ในขณะมอบสิทธิพิเศษต่าง ๆ ให้แก่เจอรัลด์อย่างเป็นทางการ
ด้วยความที่เป็นศิษย์ประจำตัวของคณบดี เจอรัลด์สามารถทำทุกอย่างที่เขาต้องการในสำนักศึกษาได้ นี่ถือเป็นตำแหน่งอันสูงส่งอย่างแท้จริง...
ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ไม่ได้สนใจในชื่อเสียงเรียงนามของตัวเองมากนัก เขากลับรู้สึกตื่นเต้นที่เขาสามารถใช้ทรัพยากรทางการศึกษาของสำนักศึกษาได้ตลอดเวลาและทุกอย่างตามที่เขาพอใจ ด้วยสิทธิพิเศษดังกล่าว เจอรัลด์จะสามารถบ่มเพาะทักษะและวิชาลับได้มากขึ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นมันทำให้เขาสามารถพัฒนาตัวเองได้เร็วขึ้นมาก
เมื่อพูดเช่นนั้นจบ สุเมรุก็ออกคำสั่ง “คาร์สเตน! ทำความสะอาดตำหนักทิศตะวันออกด้วย! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นั่นจะเป็นที่พักส่วนตัวของเจอรัลด์!”
“รับทราบครับคณบดี! ผมจะพาเจอรัลด์ไปที่นั่นทันที!” คาร์สเตนตอบโดยไม่ต้องคิดแม้แต่วินาทีเดียว
หลังจากที่คาร์สเตนนำเจอรัลด์ออกจากห้องโถงใหญ่ไป ปรมาจารย์ทั้งสี่ก็หันไปมองสุเมรุอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับการตัดสินใจของเขา
“ทำไมคุณถึงเลือกรับเจอรัลด์เป็นศิษย์ของคุณล่ะ คณบดี…?” อาจารย์จิโซถามด้วยน้ำเสียงสงสัย
ตามปกติแล้ว ไม่เคยมีคณบดีสำนักศึกษาคนใดรับศิษย์เป็นการส่วนตัวเลย เพราะเหตุนี้ การที่คณบดียกเว้นให้เจอรัลด์เป็นกรณีพิเศษ จึงเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออย่างที่สุด
สุเมรุหัวเราะคิกคักก่อนตอบกลับไปว่า “พวกท่านไม่รู้หรอกหรือ? เขาไม่ได้อยู่ในระดับจิตวิญญาณขั้นที่ห้าในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์เลยสักนิด! แต่เขากำลังกดพลังของตัวเองอย่างขะมักเขม้นทีเดียว!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ปรมาจารย์ทั้งสี่ก็เริ่มอยากรู้อยากเห็นขึ้นทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน