เมื่ออาจารย์อิคินก์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
ความประทับใจของเขาที่มีต่อเจอรัลด์เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนนี้ สถานะของเขาตอนนี้แตกต่างออกไปเนื่องจากเขาเป็นศิษย์ของคณบดี
“อาจารย์อิคินก์ การต้องอยู่ที่นี่คนเดียวมันดูแต่น่าเบื่อไปสักหน่อย ผมขอให้มีคนสักสองสามคนมาอาศัยอยู่ที่นี่กับผมด้วยได้ไหม? ผมเองก็มีเพื่อนที่กำลังศึกษาอยู่ในสำนักศึกษาด้วยเช่นกัน!”
หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เจอรัลด์ก็เสนอต่อคาร์สเตน
“อืม… นี่…”
อาจารย์อิคินก์มีสีหน้าสงสัยขึ้นทันที
เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในสำนักศึกษามาก่อน เนื่องจากตัวตนของเจอรัลด์แตกต่างจากคนอื่น ๆ
เจอรัลด์หยิบแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์ออกมาจากแหวนยุทธของเขาในทันที แล้วมอบให้คาร์สเตน
“อาจารย์อิคินก์ นี่เป็นสิ่งของแทนความขอบคุณจากผม ได้โปรดช่วยผมในเรื่องนี้ด้วย!” เจอรัลด์อ้อนวอนคาร์สเตน
ในตอนที่คาสเตนเห็นเจอรัลด์หยิบแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์ออกมา เขาก็ถึงกับตกตะลึง
เขาไม่เคยคาดหวังว่าเจอรัลด์จะมีผลไม้ศักดิ์สิทธิ์อยู่กับตัว
“แอปเปิ้ลแห่งสวรรค์! เธอ…เธอไปได้สิ่งนี้มาจากไหน!” คาร์สเตนมองไปที่เจอรัลด์ด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถาม
ทั่วทั้งทวีปไลคอม มีสถานที่เพียงแห่งเดียวเท่านั้นที่สามารถปลูกแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์ได้ คาร์สเตน อิคินก์ย่อมรู้เรื่องนี้ดี แต่เขาก็อดแปลกใจไม่ได้ที่เห็นว่าเจอรัลด์มีมันอยู่จริง ๆ
“อ๋อ มีคนมอบมันให้ผมมาน่ะ!”
เจอรัลด์ยิ้มเล็กน้อยและอธิบายสั้น ๆ
อย่างไรก็ตาม คาร์สเตนรู้สึกได้ว่าเจอรัลด์กำลังเก็บงำบางสิ่งไว้ แต่เขาไม่อยากที่จะตั้งคำถามกับอีกฝ่ายอีกต่อไปแล้ว
เนื่องจากเจอรัลด์จริงใจกับเขาถึงขนาดนี้ เขาจึงเต็มใจช่วยชายหนุ่มเป็นอย่างมาก เขารีบคว้าผลแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์ไปจากเจอรัลด์ และเก็บมันไว้ในกระเป๋าของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน