มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1687

เลฟลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ ท่ามกลางสายตาของทุกคน

จากนั้นเขาจึงเดินตรงไปหาเจอรัลด์ทันที

“ใครจะไปคาดคิดว่านายจะเลือกฉัน ดูเหมือนว่าตำแหน่งนักเรียนที่ได้รับเลือกจากคณบดีจะต้องกลายเป็นของฉันอย่างแน่นอน!”

เลฟเยาะเย้ยเจอรัลด์ด้วยความมั่นใจ

การต่อสู้ของพวกเขายังไม่ได้เริ่มต้นด้วยซ้ำ แต่เลฟก็แสดงท่าทีเย่อหยิ่งออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน

ในทางกลับกัน เจอรัลด์กลับไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย ในสายตาของเขา เลฟเป็นเพียงแค่ตัวตลกจอมโอ้อวด ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับความเย่อหยิ่งของเลฟ

ผู้ที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงมักจะไม่โอ้อวด และไม่สำคัญตัวเองต่อหน้าผู้อื่น ถ้าไม่อย่างนั้น พวกเขาก็จะกลายเป็นแค่คนงี่เง่า ซึ่งไม่ต่างอะไรกับการกระทำของเลฟในตอนนี้

“ทั้งสองฝ่ายโปรดเตรียมพร้อม!”

อาจารย์อิคินก์พูดพร้อมกับส่งสัญญาณให้เจอรัลด์และเลฟ

เมื่อได้ยินคำสั่งจากอาจารย์อิคินก์แล้ว เลฟจึงตั้งท่าพร้อมสำหรับการโจมตี เมื่อมีการประกาศให้เริ่มต้นการต่อสู้ เขาก็จะโจมตีเจอรัลด์ทันที

เจอรัลด์มีท่าทีที่นิ่งสงบเหมือนเช่นเคย เขาหลับตาขณะยืนอยู่ที่จุดเดิม โดยสีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นการกระทำของเจอรัลด์ ทุกคนรอบตัวต่างก็สงสัยว่านี่เป็นสัญญาณว่าเขาจะยอมแพ้เลฟหรือไม่?

“เริ่มต้นการต่อสู้!”

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที อาจารย์อิคินก์ก็ประกาศ

กระหึ่ม!

หลังจากที่อาจารย์อิคินก์พูดจบ เลฟก็ชักดาบออกมาและพุ่งตรงไปหาเจอรัลด์ทันที

ในทางกลับกัน เจอรัลด์ยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่โดยไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย มันดูราวกับว่าเขากำลังรอให้เลฟแทงเขาด้วยดาบเล่มนั้น

ขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าเจอรัลด์จะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน ทันใดนั้นเอง เจอรัลด์ก็ลืมตาขึ้นมา และยื่นมือไปจับดาบของเลฟที่กำลังจะฟาดฟันลงมาที่เขา

ปลายดาบอันแหลมคมนั้นอยู่ห่างจากดวงตาของเจอรัลด์เพียงไม่กี่มิลลิเมตร! ช่างเป็นการเคลื่อนไหวที่เหมาะเจาะกับช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อเหลือเกิน!

ในขณะนี้ คณบดีซุเมรุยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ ในขณะที่เขาเริ่มปรบมือ

เมื่อเห็นว่าคณบดีปรบมือ เหล่าปรมาจารย์ทั้งสี่และนักเรียนคนอื่น ๆ ก็เริ่มปรบมือเช่นกัน และเสียงปรบมือก็ดังสนั่นไปทั่วลานประลอง

เจอรัลด์ได้รับชัยชนะโดยปราศจากข้อสงสัยแม้แต่น้อย

ตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่าเจอรัลด์มีความสามารอย่างแท้จริง และมันไม่ใช่แค่ข่าวลือ เขามีค่าพอที่จะเป็นนักเรียนที่ได้รับเลือกจากคณบดี

“ฉันไม่เห็นด้วยกับชัยชนะของเขา ฉันอยากจะประลองฝีมือกับเขา!”

ในขณะนั้น เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นจากกลุ่มของนักเรียนในชั้นเรียนระดับสูง

“นั่นมันอาจารย์เรย์นี่!”

“อาจารย์เรย์กำลังจะต่อสู้ ดูเหมือนพวกเราจะได้ดูอะไรดี ๆ แล้ว!”

"ใช่! อาจารย์เรย์เป็นคนที่เก่งกาจมาก เขาไม่มีทางยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งนี้อย่างแน่นอน”