มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1690

“เป็นไปได้ไหมที่เจอรัลด์จะเป็นนักบุญที่จะมาช่วยกอบกู้ทวีปไลคอมของเรา?!”

เมื่อเห็นแสงดาวจากดาวดวงนั้น คณบดีซุเมรุก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ

***

ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์ก็กลับมาที่ตำหนักทางทิศใต้

“พี่เจอรัลด์!”

เมื่อเขาไปถึงประตูทางเข้า เขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังมาจากทางด้านหลัง

เจ้าของเสียงนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเรย์ เลห์ตัน ชายที่ต่อสู้กับเขาเมื่อบ่ายวันนี้

“เรย์ น้องชาย นายมีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า?”

เมื่อเห็นว่าเป็นเรย์ เจอรัลด์ก็ถามด้วยความงุนงง โดยไม่คิดว่าเรย์จะมาหาเขา

“ฮ่า ฮ่า! พี่เจอรัลด์ ฉันมาที่นี่เพื่อพูดคุยแบบเป็นกันเอง พี่อยากไปหาอะไรดื่มด้วยกันหน่อยไหม?”

เรย์หัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาเขย่าขวดเบียร์ที่ถืออยู่ในมือ

เจอรัลด์ยิ้มอย่างเข้าใจและพยักหน้า "แน่นอน เข้ามาเลย!”

หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็พาเรย์เข้าไปในตำหนัก

เมื่อพวกเขาเข้าไปในตำหนัก พวกเขาก็เห็นโนริและเพื่อนอีกสองคนนั่งอยู่ข้างใน

“เจอรัลด์ คุณกลับมาแล้ว!”

เมื่อเห็นเจอรัลด์เดินเข้ามา โนริก็ยืนขึ้นและทักทายเขา

"อืม? นี่รุ่นพี่เรย์ไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อพวกเขาเห็นเรย์ ทุกคนก็อยู่ในอาการตกตะลึง

หอคอยเทวาลัยตั้งตระหง่านท่ามกลางกลุ่มเมฆ มันดูโดดเด่นและสง่างามเป็นอย่างยิ่ง

“วันนี้เป็นวันที่ผู้ฝึกหัดน้องใหม่จะเข้าสู่หอคอยเทวาลัยเพื่อทดสอบการฝึกฝน มือใหม่ทุกคนต้องเข้าร่วมการฝึกอบรมในครั้งนี้ ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร เฉพาะผู้ที่ยอมรับการฝึกฝนในหอคอยเทวาลัยเท่านั้น จึงจะคู่ควรพอที่จะเป็นนักเรียนของสำนักศึกษาไลคอมของเรา!”

อาจารย์อิคินก์ก้าวออกไปข้างหน้า และป่าวประกาศกับฝูงชนที่อยู่ด้านล่าง

“เจอรัลด์ คลอฟอร์ด นักเรียนที่ได้รับเลือกจากคณบดี จะเป็นคนแรกที่เข้าไปในหอคอยเทวาลัยเพื่อทำการฝึกซ้อม!”

หลังจากได้รับคำสั่ง เจอรัลด์ก็ยืนขึ้นและเดินไปที่ประตูหอคอยเทวาลัยเพื่อรอสัญญาณ

ครืน!

ทันใดนั้น ประตูของหอคอยเทวาลัยก็เปิดออก ตามมาด้วยเสียงที่ดังสนั่น สภาพแวดล้อมภายในที่มืดสนิทปรากฏให้ทุกคนเห็น ไม่มีใครเห็นเลยว่าข้างในเป็นอย่างไร

เจอรัลด์ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย ขณะที่เขาก้าวเข้าสู่หอคอยเทวาลัย

หลังจากที่เจอรัลด์เดินเข้าไปในนั้นแล้ว ประตูหอคอยก็ปิดลงทันที