มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1700

เมื่อไปถึงทางเข้าตรอก ทุกคนก็ทันเห็นภาพของชายฉกรรจ์สี่คนกำลังรุมฉีกเสื้อผ้าของหญิงสาวจนขาดวิ่น! ช่างป่าเถื่อนยิ่งนัก!

เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนก็รู้สึกโกรธเคืองทันที!

เจอรัลด์เกลียดคนแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และเขาก็อดไม่ได้ที่จะชี้ไปที่กลุ่มคนร้ายก่อนจะส่งเสียงคำราม “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของเจอรัลด์ ชายเหล่านั้นก็เลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับหันกลับมาจ้องมองที่เด็กหนุ่ม

“ไอ้สารเลว ไอ้เด็กเมื่อวานซืน! เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับแก!” ชายคนหนึ่งตะคอกพร้อมกับทำหน้าบึ้งตึง

“แกควรจะทำตามที่เขาบอกซะ ไม่งั้นฉันจะส่งแกไปหายมบาลเดี๋ยวนี้เลย!” ชายอีกคนคำราม ขณะที่เขาชักดาบยาวออกมาเพื่อข่มขู่เจอรัลด์และทุกคน

“ไอ้สารเลว พวกแกกำลังทำร้ายผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้คนนี้ในเวลากลางวันแสก ๆ! มันคงจะเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องนักถ้าฉันปล่อยพวกแกให้ลอยนวล!” เจอรัลด์โต้กลับ สีหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ

"ว่ายังไงนะ? แกไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังพูดอยู่กับใคร ไอ้เด็กน้อย! พวกเรามาจากสหภาพฮัลเกอโรอิกนะรู้ไหม?! ถ้าแกกล้าทำให้เราขุ่นเคือง แกจะไม่มีทางรอดออกไปจากเมืองนี้ได้เลย!” ชายผู้ถือดาบเยาะเย้ย

เจอรัลด์ตอบว่า “แกจะเป็นใครมาจากไหนมันไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับฉัน! ฉันจะเตือนแกอีกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น จงฟังฉันให้ดี! ถ้าแกรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับแก ปล่อยผู้หญิงคนนั้นซะ! มิฉะนั้น อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน!”

เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่กลัวและกล้าหาญเพียงใด ชายฉการรจ์ทั้งสี่ก็รู้สึกโกรธแค้นอย่างมาก พวกเขาไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะกล้าข่มขู่พวกเขา! เขาไม่ได้กลัวด้วยซ้ำ เมื่อรู้ว่าพวกเขาเป็นสมาชิกของสหภาพฮัลเกอโรอิก!

“ให้ตายเถอะ ไอ้เด็กอวดดี! เอาล่ะ ถ้าแกอยากตายมากเดี๋ยวเราจะจัดให้!” ชายอีกคนหนึ่งจากกลุ่มคำราม ขณะที่อีกสามคนชักดาบยาวออกมาเช่นกัน!

ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เจอรัลด์ได้ตัดหัวพวกเขาทั้งสี่คนโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก เนื่องจากเจอรัลด์ได้เข้าสู่อาณาจักรอวาตาร์แล้ว ระดับความแข็งแกร่งระหว่างเจอรัลด์กับชายเหล่านั้นจึงห่างไกลเกินจะเทียบได้...

หลังจากที่จัดการกับขยะสังคมเหล่านั้นแล้ว เจอรัลด์ก็เดินไปหาหญิงสาวก่อนที่จะช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น เขาหยิบเสื้อโค้ทออกมาจากแหวนเก็บของของเขา จากนั้นเขาก็เอามันคลุมไหล่ให้เธอ

หญิงสาวรู้สึกอบอุ่นและซาบซึ้งในน้ำใจของเจอรัลด์ จากนั้นเธอจึงกล่าวว่า “ขะ ขอบคุณค่ะ คุณมีบุญคุณกับฉันมาก…! ฉัน… ฉันไม่มีอะไรจะตอบแทนคุณ แต่ฉันยินดีที่จะติดตามคุณไปในทุก ๆ ที่!”

เมื่อได้ยินว่าเธอเต็มใจที่จะติดตามเขา เจอรัลด์ก็เผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมาก่อนจะตอบว่า “ไม่จำเป็นเลย หากคุณต้องการขอบคุณผมจริง ๆ คุณควรจะระมัดระวังตัวให้มากขึ้นนับจากนี้ไป เอาเหรียญทองเหล่านี้ติดตัวไปด้วย และผมขอให้คุณเดินทางกลับบ้านอย่างปลอดภัย!”

พอพูดจบ เจอรัลด์ก็หยิบเหรียญทองจำนวนหนึ่งออกมาจากแหวนเก็บของของเขา ก่อนที่จะมอบให้ผู้หญิงคนนั้น