มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1708

ตอนนั้นเองที่เมลานีกลับมายังที่เกิดเหตุพร้อมกับโนริและคนอื่น ๆ

เมื่อรู้ว่าอาจารย์ของเจอรัลด์ได้สังหารผู้โจมตีสูงวัยทั้งสามคนแล้ว เมลานีก็ตกใจทันที ไม่คิดเลยว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้… การมีอาจารย์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ก็ถือเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลแล้ว ว่าทำไมเจอรัลด์ถึงมีฝีมือทางด้านศิลปะการต่อสู้ที่เหนือผู้อื่น!

เมลานีรีบดึงสติของเธอกลับมาอย่างรวดเร็วและหันความสนใจไปที่เจอรัลด์ จากนั้นเธอก็รีบเข้าไปหาเด็กหนุ่มที่กำลังได้รับบาดเจ็บพร้อมกับตะโกนออกมาว่า “เจอรัลด์…!”

แต่ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็หมดสติไปแล้ว...

เมื่อชายชราทั้งสามคนเสียชีวิตแล้ว คณบดีซุเมรุก็เก็บดาบเข้าฝักก่อนที่จะตรงเข้าไปหาเจอรัลด์ และตรวจสอบบาดแผลของเขา

“…ดูเหมือนระบบการหายใจภายในของเขาจะมีปัญหา… ฉันจำเป็นจะต้องรักษาเขาทันที!” คณบดีซุเมรุประกาศหลังจากตรวจชีพจรของเจอรัลด์ผ่านทางข้อมือ

หลังจากนั้น เขาก็อุ้มเจอรัลด์ไว้ในอ้อมแขนแล้ววิ่งตามเมลานีไปจนถึงห้องพักของเจอรัลด์

หลังจากวางเจอรัลด์ที่หมดสติลงบนเตียงแล้ว คณบดีซุเมรุก็ตะโกนว่า “พวกเธอทุกคนออกไปก่อน! อย่าให้ใครมารบกวนฉัน ตอนที่ฉันกำลังรักษาบาดแผลของเขา!”

แม้ว่าเมลานีต้องการจะอยู่ต่อ แต่สุดท้ายเธอก็ต้องล้มเลิกความพยายาม

หลังจากปิดประตูห้องแล้ว เมลานีก็ยืนพิงประตูโดยตั้งใจจะรออยู่ที่นั่นจนกว่าอาจารย์ของเจอรัลด์จะทำการรักษาเขาเสร็จ ทันใดนั้น เธอก็เห็นพ่อของเธอวิ่งตรงเข้ามาหาเธอ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นเมลานี?” เยอร์ควิน ซอร์น ถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล

“จู่ ๆ ก็มีคนที่มีฝีมือแกร่งกล้าสามคนมาโจมตีเรา โดยที่พวกเขาประกาศว่าพวกเขาต้องการฆ่าเจอรัลด์! ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสค่ะพ่อ แต่โชคดีที่เขายังมีชีวิตอยู่!” เมลานีอธิบาย

เยอร์ควินได้เห็นคณบดีซุเมรุมาก่อนหน้านี้แล้ว ระหว่างที่เขากำลังรีบพาเจอรัลด์ไปที่ห้องของเขา และเขาก็สามารถบอกได้ทันทีว่าคณบดีซุเมรุเป็นคนที่พิเศษเหนือใคร

ตอนนี้เมื่อเขาตระหนักว่าคณบดีซุเมรุเป็นอาจารย์ของเจอรัลด์ เยอร์ควินก็สามารถยืนยันสมมติฐานนั้นได้ สำหรับเขาแล้ว คณบดีซุเมรุเป็นคนที่ไม่ยอมลงมือทำอะไรถ้าคนอื่นทำได้ ท้ายที่สุดแล้ว การเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวจากคณบดีซุเมรุจะต้องทำให้โลกตะลึงอย่างแน่นอน…

ความคิดของเขาหยุดชะงักลง เมื่อเขาได้ยินเมลานีถามว่า “พ่อคะ พ่อคิดว่าอาจารย์ของเจอรัลด์จะรับหนูเป็นศิษย์ไหมคะ…?”

เยอร์ควินเลิกคิ้วแล้วโต้กลับ “เขาไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน เมลานี! ลูกจะไปขอเป็นศิษย์ของเขาสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้ไม่ได้! และอีกอย่าง เขาก็มีเจอรัลด์เป็นลูกศิษย์อยู่แล้ว อะไรทำให้ลูกคิดว่าเขาจะรับลูกศิษย์เพิ่มอีกคน?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เมลานีก็เบะปากของเธอทันที แม้ว่าเธอจะรู้อยู่แล้วว่าการขอเป็นลูกศิษย์ของคณบดีซุเมรุเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย แต่หญิงสาวอย่างเธอก็ยังอยากจะมีความหวัง...

ทันใดนั้น ทั้งสองก็ได้ยินเสียงเปิดประตู… เมื่อพวกเขาหันหน้าไปมองที่ประตู พวกเขาก็เห็นคณบดีซุเมรุเดินออกมาจากห้องของเจอรัลด์…