มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1718

“คุณทำแบบนั้นไม่ได้หรอก! มันอันตรายเกินไป! อย่าลืมสิว่าสหภาพฮัลเกอโรอิกกำลังตามล่าเราอย่างหนักในตอนนี้! เพราะฉะนั้น ถ้าคุณกลับไปตามหาเขา คุณจะต้องถูกจับอย่างแน่นอน!” จูโน่ตอบแทบจะในทันที

“ด้วยความเคารพนะ คุณซอร์น ถ้าเขาตาย เราเองก็ไม่รู้จะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไร!” เรย์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ก่อนที่จูโน่จะทันได้ตอบโต้ เรย์และโนริก็เดินห่างออกไป ออกไปเรื่อย ๆ...

เมื่อเห็นเช่นนั้น จูโน่ก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ถึงกระนั้นเธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เธอรู้สึกประทับใจเล็กน้อย เจอรัลด์มีมิตรสหายที่ดีและภักดีอย่างแท้จริง...

หลังจากตามหาเจอรัลด์มาสักระยะหนึ่ง ในที่สุดเรย์และโนริก็มาถึงหน้าผาที่เจอรัลด์กระโดดลงไป… และที่น่าตกใจก็คือ การที่พวกเขามองเห็นจี้หยกของเจอรัลด์วางอยู่บนใกล้ ๆ ก้อนหิน…!

ขณะที่หัวใจของเธอเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ โนริก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่น้ำตาจะไหลอาบแก้มในที่สุด...

“…ไม่… มัน… มันเป็นไปไม่ได้…!” โนริพึมพำกับตัวเองขณะที่เธอรีบหยิบจี้หยกขึ้นมา ก่อนจะจ้องมองไปยังหุบเหวอยู่เบื้องล่างด้วยความไม่เชื่อ...

แต่เพราะว่าจี้หยกนี่อยู่ใกล้กับหน้าผามาก ดังนั้นเจอรัลด์…

เรย์ตบไหล่เธอแล้วพูดว่า “ใจเย็น ๆ นะ โนริ เจอรัลด์ต้องไม่เป็นอะไร เชื่อเขาเถอะ...”

นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่ทั้งคู่ก็สามารถโน้มน้าวใจตัวเองได้ชั่วขณะว่าเจอรัลด์ยังมีชีวิตอยู่ ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงรอชายหนุ่มอย่างอดทนที่หน้าผานั่น…

แต่ทว่าเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ก็ยิ่งทำให้ยากจะทนไหว ในที่สุดทั้งคู่ก็ได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะออกจากหน้าผาไปในที่สุด ด้วยความรู้สึกหดหู่ใจอย่างยิ่ง…

ในเวลาต่อมา เจอรัลด์ที่หมดสตินอนอยู่ข้างตลิ่ง ได้ถูกชายชราในชุดคลุมดำและดูลึกลับพบเข้า… เขาได้รับการปกป้องจากดินฟ้าอากาศด้วยกำแพงหินที่อยู่รอบตัวพวกเขา ใบหน้าของพวกเขาสว่างไสวจากไฟที่ชายชราได้ก่อเอาไว้

หลังจากนั้นไม่นาน เจอรัลด์ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น...

เมื่อตระหนักว่าเขายังมีชีวิตอยู่ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ทว่าเขาตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเขาไม่ได้อยู่เพียงลำพัง

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่มองดูคนที่นั่งอยู่ข้างกองไฟ เขาได้แต่สงสัยว่าผู้อาวุโสคนนี้คือใคร คือคนที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้อย่างนั้นหรือ…?

"…คุณเป็นใครกัน…? คุณช่วยผมเอาไว้หรือ…?”