มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1731

“เรย์ นิกายวิญญาณคืออะไรกันแน่?” เจอรัลด์ถามอย่างสงสัย

จากนั้นเรย์ก็เริ่มอธิบายอย่างละเอียด

หลังจากฟังคำอธิบายแล้ว เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็เข้าใจได้ เห็นได้ชัดว่านิกายวิญญาณเป็นสถานที่ที่มีวิญญาณอาศัยอยู่ และเงาดำนั้นก็น่าจะเป็นสมาชิกของนิกายวิญญาณด้วยเช่นกัน

“และฉันจะไปที่นั่นได้ยังไง?”

หลังจากชะงักไปชั่วคราว เจอรัลด์ก็ถามอย่างกล้าหาญ

เรย์เบิกตากว้างและจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น เขาไม่คิดเลยว่าเจอรัลด์จะมีความคิดนี้

นิกายวิญญาณ ไม่ใช่สถานที่ที่ใครอยากจะเข้าก็เข้าไปได้ มันอยู่ในอาณาเขตของอาณาจักรวิญญาณ สถานที่สำหรับวิญญาณที่โดดเดี่ยวและวิญญาณป่าที่ถูกปกครองโดยราชันย์วิญญาณ

“พี่เจอรัลด์ นิกายวิญญาณไม่ใช่สถานที่ที่ดี อย่าไปที่นั่นเลยจะดีกว่า!”

เรย์เตือนเจอรัลด์อย่างจริงจัง

“ไม่ต้องกังวลไปหรอกเรย์ เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับนิกายวิญญาณ ฉันก็คิดว่าฉันควรไปที่นั่นและตรวจสอบอะไรสักหน่อย!” เจอรัลด์ตบไหล่เขาแล้วพูด

เหตุใดคนจากนิกายวิญญาณจึงมาที่ เมืองเลือดมังกรและพยายามแย่งชิงดาบศักดิ์สิทธิ์โบราณไป ความลึกลับนี้ทำให้เจอรัลด์สับสนมาก แล้วเขาต้องหาคำตอบเรื่องนี้ให้จงได้

"เอาล่ะ ไหนว่าคุณยืนกรานอย่างนั้น ผมก็จะไปกับคุณด้วย!”

เรย์รู้ว่าเขาไม่สามารถโน้มน้าวไม่ให้เจอรัลด์ไปได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เลือกที่จะไปกับเจอรัลด์เท่านั้น

หลังจากนั้นเรย์ก็บอกเจอรัลด์ถึงเวลาที่นิกายวิญญาณจะเปิดประตูออกและที่ตั้งของมัน

สองวันต่อมา ณ เวลาเที่ยงคืน

นี่เป็นวันที่ประตูของนิกายวิญญาณจะเปิดขึ้น

ในวันนี้ วิญญาณทั้งหลายจะมารวมตัวกันที่นี่เพื่อเข้าสู่นิกายวิญญาณ

เจอรัลด์และเรย์ไปยังทางเข้าของนิกายวิญญาณ แต่สำหรับอีกสามคนที่เหลือ เจอรัลด์ไม่ยอมให้พวกเขาเข้าไปด้วยเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ใครสังเกตเห็น

เมื่อเข้าไปข้างในเขาก็ได้เห็นเมืองวิญญาณขนาดใหญ่แห่งหนึ่งซึ่งมีวิญญาณหลายตัวมาตั้งแผงขายของไม่ต่างไปจากเมืองในสมัยก่อน

วันนี้เป็นวันที่สนุกสนานที่สุดสำหรับเหล่าวิญญาณเพราะพวกเขาสามารถมาที่นิกายวิญญาณเพื่อซื้อของให้ตัวเองได้ สิ่งของเหล่านั้นไม่อาจถูกแลกเปลี่ยนได้ด้วยสกุลเงินตามปกติ แต่ต้องใช้เหรียญที่ใช้กันเฉพาะในนิกายวิญญาณเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงต้องออกหาแลกเงินอยู่บ้าง

“เรย์ ของพวกนี้กินได้หรือเปล่า? พวกมันทำให้ฉันหิว!”

ขณะเดินไปตามท้องถนน เจอรัลด์ได้เห็นอาหารมากมายรอบตัวซึ่งนั่นทำให้เขารู้สึกหิว เขาจึงเอ่ยถามออกไป

“หึหึ อยากจะกินพวกมันก็ได้อยู่หรอก แต่คุณจะสูญเสียรัศมีของชายอกสามศอกไปไม่น้อยหากคุณทำเช่นนั้น เพราะสิ่งเหล่านี้คืออาหารของเหล่าวิญญาณ ไม่ใช่กับมนุษย์”

เรย์ยิ้มและตอบเจอรัลด์

เจอรัลด์รู้สึกสิ้นหวังทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เขาไม่กล้าคิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป เพราะไม่อยากทำให้รัศมีของชายอกสามศอกของตัวเองต้องถูกทำลาย

"ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปที่ที่หนึ่ง!”

เรย์บอกเจอรัลด์แล้วพาเขาไปที่อาคารซึ่งมีบันไดใหญ่อยู่ไม่ไกล