มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1744

ช่างน่าเสียดาย เจอรัลด์ไม่ได้ให้โอกาสเขาได้มากขนาดนั้น

ทันทีที่หยิบลูกโบว์ลิ่งขึ้นมา เจอรัลด์ก็เดินไปที่เลน... เจอรัลด์โยนมันใส่พินโดยไม่ได้มองด้วยคำว่าเขาโยนมันไปทางไหน

ปรบมือทีหลังดังกว่า และตอนนี้ถึงคราวของเจอรัลด์จะได้ปรบมือแล้ว และการที่เขาทำแบบนี้ก็เหมือนกับที่แซนรี่ทำกับเขาในรอบแรก

แล้วก็เป็นไปตามที่คาดไว้ไม่มีพินใดตั้งอยู่เลย เป็นการโจมตีจากเจอรัลด์อีกครั้ง ด้วยคะแนนที่ห้าสิบสองต่อสี่สิบเก้าในตอนนี้ คะแนนของเจอรัลด์แซงหน้าคะแนนของแซนรี่ไปในที่สุด...

เมื่อเจอรัลด์ การเริ่มต้นของรอบที่เจ็ดและรอบสุดท้ายก็เริ่มต้นขึ้น...

เมื่อมาถึงจุดนี้แซนรี่ก็รู้ว่าเขาไม่อาจทำให้เรื่องวุ่นวายต่อไปเช่นนี้ได้อีก ถ้าเขาไม่โจมตี เขาก็จะต้องแพ้เจอรัลด์อย่างแน่นอน!

เขายังกังวลว่าเจอรัลด์จะโจมตีได้อีกครั้ง... หากเป็นเช่นนั้น แซนรี่คงจะต้องพ่ายแพ้ในการแข่งขันนี้ ไม่ว่าเขาจะสามารถโจมตีครั้งสุดท้ายได้หรือไม่ก็ตาม... ด้วยเหตุนี้ เขาทำได้เพียงอธิษฐานขอให้เจอรัลด์ทำพลาดในการโยนครั้งสุดท้าย

แซนรี่สลัดความคิดฟุ้งซ่านออกไป จากนั้นจึงหยิบลูกโบว์ลิ่งลูกสุดท้ายขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่เลน...

ขณะที่เขาหายใจเข้าลึก ๆ แซนรี่ก็ได้ยินเสียงเพื่อนร่วมชั้นเริ่มส่งเสียงเชียร์เขา

“ประธานรุ่นคุณทำได้แน่!”

"ใช่! คุณจะต้องชนะแน่นอน ประธานรุ่น!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นแซนรี่ก็รู้สึกว่าความมั่นใจของเขาค่อย ๆ กลับคืนมาแล้ว

ตอนนี้เมื่อเขาฟื้นคืนความแข็งแกร่งแล้ว เขาก็จ้องมองที่พินก่อนที่จะโยนลูกลูกโบว์ลิ่งไปข้างหน้าอย่างราบรื่น!