มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1764

ทว่าหลังจากนั้นไม่นาน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็นปัญหาหนึ่ง นั่นคือความจริงที่ว่าประตูบานใหญ่ของสิ่งปลูกสร้างตรงหน้าถูกล็อค

เมื่อเห็นอย่างนั้น เลคก็ออกคำสั่งทันที “พวกนายมาปลดล็อกประตู!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ยอดฝีมือจากทีมของเลคก็หยิบเครื่องมือสองสามอย่างออกมาจากกระเป๋าคาดเอวของเขาอย่างรวดเร็วและเริ่มลงมือ...

ไม่นานหลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงก๊อกแก๊กดังขึ้น แสดงว่าก็สามารถปลดล็อคประตูได้สำเร็จ!

จากนั้นเลคก็ผลักประตูให้เปิดออก และคนอื่น ๆ ก็พยายามตามเขาไป เมื่อเข้าไปที่ด้านใน พวกเขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าข้างในนั้นส่วนใหญ่ล้วนรกร้างว่างเปล่า แต่มีรูปวงกลมขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ตรงกลางทั้งยังถูกล้อมรอบด้วยเสาสี่ต้น…

“แล้วทีนี้อะไรอีกล่ะ…” เจอรัลด์พึมพำด้วยความสงสัยเล็กน้อย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็พูดว่า "...นี่น่าจะเป็นสถานที่ที่แวมไพร์ใช้บ่มเพาะตัวเอง ดูจากวงกลมนี่แล้ว ฉันเดาว่าคงมีเพียงผู้นำของแวมไพร์เท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้นั่งอยู่ที่นั่น!”

ขณะที่เจอรัลด์พยักหน้าอย่างเข้าใจ เลคเองก็ขมวดคิ้วขณะที่เขาถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “…ถึงอย่างไรก็เถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรเลย! คุณแน่ใจนะว่าเราไม่ได้มาผิดที่?”

เลคไม่เห็นเลยว่าที่นี่จะมีของมีค่าอะไร

“ที่นี่เป็นอาณาจักรของแวมไพร์แน่นอน! ฉันมั่นใจ!” ผู้เฒ่าฟลินท์ตอบ น้ำเสียงของเขาฟังดูเด็ดเดี่ยว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เลคที่ผิดหวังก็ทำได้เพียงเลือกที่จะเชื่อคำพูดของชายชราเท่านั้น

หลังจากนั้นไม่นานเลคก็พาคนของเขาออกไปเริ่มค้นหาสิ่งของมีค่าบริเวณรอบ ๆ ในขณะที่เจอรัลด์และพรรคพวกของเขายังคงอยู่ในเรือนกระจกดังเดิม และหวังว่าจะได้รู้อะไรจากแผ่นวงกลมดังกล่าวด้วย

ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ไม่พยายามที่จะขวางพวกเขาเอาไว้ นั่นเพราะเจอรัลด์และพรรคพวกของเขาต่างมีเป้าหมายต่างกับเลคที่มาที่นี่เพื่อค้นหาสมบัติโดยเฉพาะ ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องต่อสู้เพื่อแย่งชิงผลประโยชน์กับเลคและสมาชิกในทีม

ถึงกระนั้น เรย์ก็อดที่จะกระซิบขึ้นไม่ได้ว่า “คนพวกนั้นบ้าไปแล้ว พี่คลอฟอร์ด!”

“ช่างพวกเขาเถอะ พวกเราสนใจแค่เรื่องของตัวเองก็พอ!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มอันละเอียดอ่อน

ผู้เฒ่าฟลินท์เองก็กล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาจะต้องได้รับบทเรียน นั่นเพราะทรัพย์สมบัติเหล่านั้นล้วนต้องคำสาปใครที่ได้มันไปไว้ในครอบครองจะต้องพบกับจุดจบอันเดียวร้าย เพราะฉะนั้น อย่าได้คิดจะแตะต้องสมบัติอะไรแม้แต่ชิ้นเดียว!”

“ผู้เฒ่าฟลินท์พูดถูก ไม่ว่าสิ่งของที่เราได้เจอจะมีค่าแค่ไหนก็อย่าได้หยิบฉวยเอามา! และเพื่อความปลอดภัย เราอย่าไปสัมผัสกับสมบัติพวกนั้นเลยจะดีที่สุด!”