มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1772

เมื่อดวงตาแดงก่ำทั้งสองข้างเคลื่อนเข้ามาใกล้มากขึ้น มันก็เฉลยให้เห็นอย่างช้า ๆ ว่าดวงตาแดงก่ำทั้งสองข้างเป็นดวงตาของหมีขาวตัวใหญ่!

แต่เพราะเจอรัลด์และพรรคพวกกำลังหลับสนิท จึงไม่มีใครรู้ว่าสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขาอันตรายเพียงใด!

แต่เมื่อมันมองดูคนทั้งห้าที่กำลังหลับไหลอยู่ที่ทางเข้าถ้ำแล้ว ก็ดูคล้ายว่าหมีตัวนั้นจะสนใจเรย์เป็นพิเศษ การกรนของเรย์ยิ่งดึงดูดความสนใจของหมีตัวนี้มากยิ่งขึ้น!

มันค่อย ๆ เคลื่อนตัวไปหาเรย์ หมีเริ่มเลียหน้าเขาอย่างรวดเร็ว!

“…อีกห้านาที… พี่เจอรัลด์…? หิมะหยุดแล้วเหรอ…?” เรย์ผู้ง่วงนอนพึมพำขณะที่เริ่มสัมผัสเข้าที่ใบหน้าของหมี...

วินาทีที่เขารู้สึกว่า 'เจอรัลด์' มีขนยาวผิดปกติเพียงใด เรย์ก็ตัวแข็งทื่อทันที นี่… นี่ไม่ใช่เจอรัลด์ใช่หรือเปล่า

เมื่อลืมตาขึ้นมา เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็จ้องมองไปที่หมีอย่างหวาดหวั่นแล้ว พวกเขาไม่นึกเลยว่าจะมีสิ่งมีชีวิตอันตรายขนาดนี้มาอาศัยอยู่ในถ้ำได้! เมื่อเห็นว่าหมีอยู่ใกล้แค่ไหน พวกเขาทั้งหมดก็สามารถได้กลิ่นสาปของมันและรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ร่างกายของมันปล่อยออกมา…!

เรย์เคลื่อนไหวช้า ๆ อย่างไม่รีบร้อน เขากลืนน้ำลายก่อนจะค่อย ๆ หันไปดูว่าเขากำลังสัมผัสกับอะไรอยู่… และสิ่งต่อมาที่เขารู้ เขากำลังจ้องมองเข้าไปในดวงตาของหมีขาวตัวหนึ่ง…!

ด้วยความกลัวที่ก่อตัวขึ้นในจิตใจ หมีดูเหมือนจะสัมผัสความรู้สึกนั้นได้ และมันก็ส่งเสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัวออกมาทันที!

เมื่อเห็นว่ากรามของหมีกว้างแค่ไหน เจอรัลด์จึงดึงเรย์ออกจากหมีทันทีก่อนที่จะตะโกนออกไปว่า “วิ่ง!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น คนอื่น ๆ ในทีมก็รีบออกจากถ้ำไปพร้อมกับเจอรัลด์ทันที!