มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 185

เจอรัลด์ไม่อยากจะอะไรกับคำพูดเยาะเย้ยและเหน็บแนมของพวกเธอ

เขาแค่หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและส่งข้อความหนึ่งให้แซคเท่านั้น บอกกับเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกับวิคเตอร์และครอบครัวของเขา

จากนั้น เขาก็ชักจูงเลย์ลากลับไปที่ชั้นเรียน

ฮาร์เปอร์รู้ว่าตอนนี้เจอรัลด์กำลังเผชิญกับปัญหาใหญ่

ตระกูลไรท์เป็นครอบครัวที่มั่งคั่งแท้จริง

พ่อของวิคเตอร์มีส่วนร่วมในธุรกิจระหว่างประเทศ และพวกเขาร่ำรวยจริง

นอกจากนี้ พ่อของเขาเป็นคนท้องถิ่นในเมืองเมย์เบอร์รี่ ดังนั้น เขาจึงถือได้ว่าเป็นคนที่มีอำนาจและมีอิทธิพลคนหนึ่งที่นั่น

แต่ฮาร์เปอร์และคนอื่น ๆ ก็ยังคงอยู่กับเจอรัลด์ โดยไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น

“เจอรัลด์ นายกำลังซ่อนอยู่ในห้องเรียนใช่ไหม? ผู้อำนวยการภาควิชาต้องการพบนาย!”

ในตอนนั้นเอง วิตนีย์ก็เปิดประตูห้องเรียนที่เจอรัลด์อยู่ จากนั้นเธอก็ยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าเขาและพูดเบา ๆ

“เออจริงสิ นายคือฮาร์เปอร์ ใช่ไหม? ไปช่วยเก็บของให้เขาด้วยนะ ถ้าไม่ เขาก็ต้องทำมันด้วยตัวเองหลังจากที่เขากลับไปที่ชั้นเรียนในภายหลัง”

เธอทำแบบนั้นเพียงเพราะเห็นแก่ที่เจอรัลด์เคยซื้อเสื้อผ้าแบรนด์เนมให้เธอมาก่อน

ดังนั้นวิตนีย์จึงเตือนเขา

จากนั้น เธอก็จากไปทันที

หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็ตามหลังวิตนีย์ไปและได้มาถึงประตูห้องทำงานของผู้อำนวยการภาควิชา

แคสแซนดร้าและผู้หญิงสองสามคนที่สนิทกับวิคเตอร์ก็กำลังรออยู่ที่ประตูด้วยเช่นกัน

พวกเขายิ้มเยาะ “นายกล้าทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง! เข้าไปในสำนักงานเดี๋ยวนี้! ผู้อำนวยการภาควิชาต้องการพบนายตามลำพัง!”

แคสแซนดร้ายิ้มอย่างเย็นชา

“อย่าคิดว่านายจะหนีรอดจากเรื่องนี้ด้วยบทลงโทษเบา ๆ เหมือนกับการถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยนะ ให้ฉันบอกนาย ชีวิตทั้งชีวิตของนายพังพินาศแล้วตอนนี้ที่นายได้ทำร้ายวิคเตอร์!”

ผู้หญิงคนอื่นพูดขึ้นมาอย่างฉุนเฉียว

เจอรัลด์ยิ้มลวก ๆ เขาเปิดประตูและเข้าไปในสำนักงานโดยตรง

คุณรีดส์คือผู้อำนวยการภาควิชา

เขาชื่อเจคอป รีดส์

เขาเป็นผู้ชายวัยกลางคนที่ใส่แว่นตา

ในตอนนั้น เขากำลังดื่มชาและอ่านหนังสือพิมพ์อยู่

ตอนที่เจอรัลด์เข้ามาในสำนักงาน เขาก็วางถ้วยน้ำชาลงบนโต๊ะอย่างรุนแรง

“เจอรัลด์ มันทำให้ฉันประหลาดใจที่ได้เห็นนายทุบตีคนอื่น ผลที่ได้นั้นยอดเยี่ยม และนายก็มีมรรยาทที่ดีเช่นนั้น นอกจากนี้ นายก็เป็นผู้ชายที่จริงใจคนหนึ่งเหมือนกัน มันไม่เคยผุดขึ้นในใจของฉันเลยว่านายจะหุนหันพลันแล่นได้ขนาดนี้ นายเป็นคนโง่จริง ๆ !”